Γεώργιος Δράκος

Έλληνας επαναστάτης


Ο Γεώργιος Δράκος (1788 - 1827) ήταν αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και καπετάνιος των Σουλιωτών.

Γεώργιος Δράκος
Ο Γεώργιος Δράκος σε πίνακα του Θεμιστοκλή Δράκου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γεώργιος Δράκος (Ελληνικά)
Γέννηση1788
Σούλι Θεσπρωτίας
Θάνατος1827
Χαλκίδα
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεννήθηκε στο Σούλι το 1788.

Ενώ πολιορκούσαν οι Τουρκαλβανοί το Σούλι, οι Τούρκοι δοκίμασαν να κυριεύσουν εξ εφόδου την πηγή, από την οποία έπαιρναν νερό οι Σουλιώτες. Τόσο βέβαιοι ήταν για την νίκη τους, που είχαν στρατοπεδεύσει με έξι χιλιάδες στρατιώτες. Ο Γεώργιος Δράκος τους πολέμησε με δύναμη δεκαοκτώ ανδρών, και επανειλημμένα τους απέκρουσε, μέχρι που ήρθε ο Νότης Μπότσαρης με ενισχύσεις, και ανακήρυξε τον Δράκο ήρωα της νίκης.

Στην Μάχη των Πέντε Πηγαδιών (15 Σεπτεμβρίου 1821) ο Δράκος ως αρχηγός πρωταγωνίστησε με μόνον τριακόσιους άνδρες. Πήρε μέρος και σε άλλες μάχες, στην Πανάσσαρη το 1824, στους Κολοβάτες το 1825, στην εκστρατεία του Καραϊσκάκη στην Ανατολική Ελλάδα, ως αρχιστράτηγος στην πολιορκία των Σαλώνων, στο Δίστομο εναντίον του Πασά της Καρύστου και του Καροφίλμπεη.

Πέθανε στην Χαλκίδα το 1827. Ήταν αιχμάλωτος του Κιουταχή και μεταφερόταν προς την Εύβοια για να αναρρώσει, όταν οι φύλακες του Κιουταχή τον φόνευσαν με διαταγή και είπαν ότι αυτοκτόνησε. Η χήρα του Σουσάνα και τα ορφανά τέκνα του εγκαταστάθηκαν το 1829 στη Ναύπακτο, μαζί με τις οικογένειες των Αθανασίου, Γεωργίου (χιλίαρχου και πρωτοξάδελφου του Στρατηγού) και Νικολάου Δράκου.