Ο Γεώργιος Μπακατσέλος (1906 - 23 Ιανουαρίου 1992) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής και ως υπουργός.

Γεώργιος Μπακατσέλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γεώργιος Μπακατσέλος (Ελληνικά)
Γέννηση1906
Ελληνόκαστρο Καρδίτσας
Θάνατος23  Ιανουαρίου 1992
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Φιλελευθέρων, Δημοκρατική Ένωση, Ένωσις Κέντρου, Νέα Δημοκρατία και Δημοκρατική Ένωσις
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελλάδας
Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας
Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ελλάδας
Υπουργός Βιομηχανίας της Ελλάδας
Έλληνας υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας, Οικισμού και Ανοικοδόμησης‎
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Β΄ Θεσσαλονίκης)[1]
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης)

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Ελληνόκαστρο Καρδίτσας και σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.[2] Ήταν γιος του εμπόρου Δημητρίου Μπακατσέλου, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 108 ετών, τον Ιούλιο του 1980. Εργάστηκε ως δικηγόρος στη συμπρωτεύουσα. Εκλέχτηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1946, του 1950, του 1951, του 1956 (με τη Δημοκρατική Ένωση), και βουλευτής πρώην Δήμου Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1958 με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές του 1961, του 1963, του 1964. Διατέλεσε υφυπουργός Υγιεινής - Προνοίας και Οικισμού-Ανοικοδομήσεως[3] το 1950 στην κυβέρνηση του Πλαστήρα,[4] υπουργός Εργασίας και προσωρινά από τις 20 Σεπτεμβρίου 1951 ως τις 27 Οκτωβρίου υπουργός Γεωργίας το 1951, υπουργός Εργασίας το 1963 και το 1964, υπουργός Εργασίας και προσωρινά Βιομηχανίας με την κυβέρνηση Νόβα (16 Ιουλίου - 20 Αυγούστου 1965) και με την κυβέρνηση Στεφανόπουλου υπουργός Εργασίας από τις 17 Σεπτεμβρίου 1965 ως τις 22 Δεκεμβρίου 1966 και προσωρινά υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας από τις 17 Σεπτεμβρίου 1965 ως τις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Υπήρξε ένας από τους πρώτους βουλευτές της Ένωσης Κέντρου που χαρακτηρίστηκαν ως αποστάτες, καθώς αποχώρησε από την Ένωση Κέντρου. Για τελευταία φορά εξελέγη βουλευτής Δήμου Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1974 με τη Νέα Δημοκρατία με 15.835 ψήφους και στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Θεσσαλονίκης το 1977.[5]

Πέθανε το 1992.

Πηγές Επεξεργασία

  1. Βουλή των Ελλήνων. a4503882-0cd9-406d-9c57-30057e17230d. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  2. Κούλα Παπαδάκη-Κάκαρη, Προσωπικότητες από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας:αρχηγοί κομμάτων- υπουργοί - υφυπουργοί- γενικοί γραμματείς- νομάρχες και δήμαρχοι, τ. 2, Αθήνα 1975, σελ. 178.
  3. Γενική Γραμματεία της Κυβερνήσεως
  4. Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004 (PDF). Αθήνα. σελ. 75. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2015. 
  5. Κοινοβουλευτική θητεία Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., δικτυακός τόπος Βουλής των Ελλήνων, ανάκτηση 18-7-2015.