Γεώργιος Παμπούκας
Ο Γεώργιος Παμπούκας (1890-1976) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, ο οποίος διατέλεσε βουλευτής και κατοχικός υφυπουργός από το 1943 έως το 1944 ως συνεργάτης των Ναζί κατά τη Γερμανική Κατοχή της Ελλάδας.[1]
| Γεώργιος Παμπούκας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γεώργιος Παμπούκας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1890 Κιάτο |
| Θάνατος | 1976 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αργολιδοκορινθίας) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Κορινθίας) |
Σταδιοδρομία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Κιάτο το 1890, γιος του Βλασίου και της Καλλιόπης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία. Εξελέγη και δίδαξε ως καθηγητής στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή του ΕΚΠΑ.
Από το 1932 έως το 1935 χρημάτισε γενικός γραμματέας του υπουργείου Γεωργίας. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αργολιδοκορινθίας με το Λαϊκό Κόμμα το 1935 και μετά τον θάνατο του Παναγή Τσαλδάρη τον αντικατέστησε στην έδρα του στις 17 Μαΐου 1936.[2]
Κατά την κατοχική κυβέρνηση Ράλλη ήταν υφυπουργός Γεωργίας υπηρεσιακά, από τις 24 Απριλίου 1943 έως τις 3 Απριλίου 1944.[3]
Μεταπολεμικά ήταν ξανά υποψήφιος στις εκλογές του 1946 και αρχηγός του κόμματος Λαϊκό Αγροτικό Κόμμα, το οποίο είχε ιδρύσει ο ίδιος. Ειδικότερα, στις εκλογές εκείνες έλαβε μέρος με τον συνδυασμό Ενώσεως Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Αγροτικό Κόμμα), λαμβάνοντας 435 ψήφους, χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής Αργολιδοκορινθίας. [4]
Επέστρεψε ξανά στη Βουλή το 1951 ως βουλευτής Αργολιδοκορινθίας και επανεξελέγη βουλευτής Κορινθίας το 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και τις δύο φορές.[5]
Πέθανε σε ηλικία 86 ετών στην Αθήνα και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίου Λαζάρου στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών στις 24 Απριλίου 1976.[6]
Άφησε συγγραφικό έργο, με έργα που αναφέρονται στο φασισμό αλλά και την αγροτική πολιτική. Η σύζυγός του, Ελένη, είχε αποβιώσει το 1958.[7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Γενική Γραμματεία Κυβέρνησης, Κατοχικές κυβερνήσεις, ανάκτηση 6 Ιουλίου 2020.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 34, αρ. 317).(pdf)
- ↑ Ιστοσελίδα Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αρχειοθετήθηκε 2014-02-09 στο Wayback Machine., Διατελέσαντες υπουργοί Γεωργίας, ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2020.
- ↑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 - ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ, 7 Μαΐου 2012, ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2020.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 84, αρ. 812).(pdf)
- ↑ Κοινωνικά, Τα Νέα, φύλλο 24ης Απριλίου 1976, σελ. 6.
- ↑ εφ. Ελευθερία, φύλλο 27ης Ιουνίου 1958, σελ. 2 (μέσω ΕΒΕ).