Ο Γιάκομπ Μπάκεμα (Jacob Berend (Jaap) Bakema) (8 Μαρτίου 1914 - 20 Φεβρουαρίου 1981) ήταν Ολλανδός αρχιτέκτονας της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Ξεχώρισε για το έργο του στη δημόσια κατοίκηση και τη συμμετοχή του στην αναδόμηση του Ρότερνταμ μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.

Γιάκομπ Μπάκεμα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Μαρτίου 1914[1][2][3] ή 3  Μαρτίου 1914[4]
Χρόνινγκεν[5]
Θάνατος20  Φεβρουαρίου 1981[1][2][6]
Ρότερνταμ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο των Κάτω Χωρών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΟλλανδικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΟλλανδικά[7][8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[9][4]
ΕργοδότηςΤεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ντελφτ
Οικογένεια
ΣύζυγοςSia Bakema[10]
ΤέκναBrita Bakema
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑμερικανικό βραβείο της Ρώμης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Χρόνινγκεν της Ολλανδίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Χρόνινγκεν (1931-36) και στην Ακαδημία αρχιτεκτονικής του Άμστερνταμ (1941), όπου ήταν μαθητής του Μαρτ Σταμ. Εργάστηκε με τον Κορνέλις φαν Έιστερεν στον κλάδο αστικής ανάπτυξης του τμήματος δημοσίων έργων του δήμου του Άμστερνταμ. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου συνεργάστηκε με το αρχιτεκτονικό γραφείο των Van Tijen και Maaskant στο Ρότερνταμ. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε στην υπηρεσία δημόσιας κατοικίας του Ρότερνταμ.

Το 1946, ξεκίνησε να συμμετέχει στα Διεθνή Συνέδρια Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής, τα λεγόμενα CIAM, ενώ το 1955 έγινε γραμματέας τους και ήταν ο πυρήνας της TeamX, παρακλαδιού της CIAM.

Το 1948, ο Bakema συνεργάστηκε με τον Γιοχάνες βαν ντεν Μπροκ στο γραφείο Μπρίνκμαν και Βαν ντεν Μπροκ. Το 1951 μετά το θάνατο του Μπρίνκμαν, το γραφείο ονομάστηκε Βαν ντεν Μπροκ και Μπάκεμα, το οποίο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη μεταπολεμική προσπάθεια αναδόμησης της Ολλανδίας και στην επίλυση του προβλήματος έλλειψης κατοικίας. Το γραφείο πέτυχε διεθνή αναγνώριση, με έργα όπως:

  • Το εμπορικό κέντρο Lijnbuan (1949-53)
  • Τα κτίρια για τα καταστήματα Ter Heulen, Wassen και Van Vorst (1948-51)

και τα δύο στο Ρότερνταμ. Την ίδια περίοδο, τους ανατέθηκαν οι πρώτες εργασίες για το Πολυτεχνείο του Ντελφτ, συμπεριλαμβάνοντας και το σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής σχολής (1959-64) και του αμφιθεάτρου (1959-66). Ανάμεσα στα πιο διακεκριμένα έργα τους, είναι:

  • Το συγκρότημα κατοικιών Χανσαβίρτελ στο Βερολίνο (1957-60)
  • Τα δημαρχεία του Marl (1958-62) και Terneuzen (1963-72)
  • Τα περιφερειακά σχέδια του Kennemerland (1957-59)
  • Το μεγαλειώδης Pampusplan (1965)

Ο Μπάκεμα υπήρξε επίσης διοικητικό μέλος της κοινότητας Architectura et Amicitia[11] και εκδότης του περιοδικού Forum. Από το 1959-63, ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού μαζί με τους Άλντο βαν Έικ και Hertzberger, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως βάση ιδεών της Team 10.

Διατηρώντας τις αρχές του CIAM για την αστυφιλία, το γραφείο έκανε έρευνα σε νέες οικιστικές περιοχές και σε τρόπους με τους οποίους θα δημιουργούσαν μία νέα προσέγγιση στον αστικό σχεδιασμό. Εφάρμοσαν την ιδέα του "wooneenheid", τη συγκρότηση δηλαδή κατοικιών σε οικιστικές ενότητες[12].

Ο Μπάκεμα συμμετείχε στις μελέτες της ομάδας Opbouw για το Pendrecht (1949-51) και το Alexander Polder (1953-56), ενώ αποκορύφωμα του ερευνητικού αυτού έργου, αποτέλεσε το σχέδιο Kennemerland, το οποίο πραγματοποίησε ο Μπάκεμα σε συνεργασία με τον J.M. Stokla και παρουσιάστηκε στο συνέδριο του Otterlo (1959).

Παρόλο που ο Μπάκεμα ασχολήθηκε με την έννοια της πολεοδομικής σταθεράς (την αίσθηση τόπου-χώρου), δεν κατάφερε να απελευθερωθεί από τις ντετερμινιστικές του τάσεις (αιτιοκρατία), προτείνοντας μεγακτίρια ως την ψυχολογική σταθερά του μητροπολιτικού τοπίου.

Το 1964, ο Μπάκεμα έγινε καθηγητής στο Πολυτεχνείο του Ντελφτ και το 1965, έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Staatliche Hochschule στο Αμβούργο της Γερμανίας.

Ο Μπάκεμα μετά το θάνατο του Βαν ντεν Μπροκ, συνέχισε να εργάζεται στο γραφείο. Μετά το θάνατό του, το γραφείο άρχισε να λειτουργεί με την ονομασία "Αρχιτεκτονικό Γραφείο Βαν ντεν Μπροκ και Μπάκεμα".

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jacob-B-Bakema. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6kd5jkc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. bakema-jacob-berend. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 arch-pavouk.cz/index.php/architekti/1443-bakema-jacob-berend. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2023.
  5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά) Structurae. Ράτιγκεν. 1008882. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  8. CONOR.SI. 146248803.
  9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/125002. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. «Kleur in de wederopbouw (1940- 1965)». Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2023.
  11. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2013. 
  12. ISBN 978-960-310-071-32

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία