Βικιπαίδεια

Γιαν Μίνσε Μόλενερ

Ζωγράφος από τη Βόρεια Ολλανδία

Ο Γιαν Μίνσε Μόλενερ (ολλανδικά: Jan Miense Molenaer, 1610 – 19 Σεπτεμβρίου 1668[10] (ταφή)) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική, ο οποίος ασχολήθηκε κυρίως με ρωπογραφίες. Το ύφος του ήταν πρόδρομο του Γιαν Στέιν.[11] Είχαν κοινό εργαστήριο με τη σύζυγό του, ζωγράφο νεκρών φύσεων Γιούντιτ Λέιστερ.

Γιαν Μίνσε Μόλενερ
Γέννηση1610[1][2][3]
Χάαρλεμ
Θάνατος19  Σεπτεμβρίου 1668[4] και 15  Σεπτεμβρίου 1668[5]
Χάαρλεμ
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδική Δημοκρατία[6]
Ιδιότηταζωγράφος[7][5][8]
ΣύζυγοςΓιούντιτ Λέιστερ (από 1636)
ΑδέλφιαNicolaes Molenaer
Bartholomeus Molenaer[9]
Κίνημαμπαρόκ
Είδος τέχνηςρωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Σημαντικά έργαd:Q17275939, The Five Senses: Touch και Battle Between Carnival and Lent
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Οικογένεια παίζει μουσική, 1635-6

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Γιαν Μίνσε Μόλενερ γεννήθηκε το 1610[12] στο Χάαρλεμ, γιος του ράπτη Γιαν Μίντσεν Μόλενερ (Jan Mientsen Molenaer) και της δεύτερης συζύγου του Χρίτχεν Αντριενσντρ Μόλενερ (Grietgen Adriaensdr. Molenaer).[13] Πιθανόν εκπαιδεύτηκε από τον Φρανς Χαλς ή τον αδελφό του, Ντιρκ Χαλς, καθώς τα πρώτα γνωστά του έργα, τα οποία χρονολογούνται από το 1629, έχουν την ίδια παλέτα και την ίδια θεματολογία με έργα των Δασκάλων του, ιδιαίτερα στις σκηνές με τις "χαρούμενες συντροφιές".[14]Επιπλέον, είναι πιο φροντισμένα και περισσότερο λεπτομερή από τα μεταγενέστερα.[15]

Το 1636 νυμφεύτηκε τη συνάδελφό του, ζωγράφο Γιούντιτ Λέιστερ και, το 1637, το ζευγάρι μετοίκησε στο Άμστερνταμ, όπου διέμεινε τα επόμενα 12 χρόνια. Ο Μόλενερ ελκύστηκε από την ανθούσα αγορά έργων τέχνης της πόλης και κέρδισε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία. Συνέχισε να ζωγραφίζει ποικίλα θέματα, από θεατρικές σκηνές και απεικονίσεις των πέντε αισθήσεων μέχρι εκκλησιαστικά θέματα, αλλά και ρωπογραφίες με χωριά και χωρικούς, πανηγύρια και σκηνές σε ταβέρνες. Στο Άμστερνταμ το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά, όλα βαπτίστηκαν στη "Νέα Εκκλησία" (Nieuwe Kerk).[13]

Το ζεύγος Μόλενερ μετεγκαταστάθηκε στο Χέιμστεντε, νότια του Χάαρλεμ, περί το 1648. Η ζωγραφική παραγωγή του Μόλενερ κατά την τελευταία αυτή φάση της σταδιοδρομίας του είναι μεγάλη, αν και όχι ιδιαίτερα εμπνευσμένη, ίσως επειδή ήταν αποσπασμένος από το έργο του λόγω οικονομικών δυσχερειών, καθώς είχε εμπλακεί με μεσιτικές εργασίες σε ακίνητα, ενώ παράλληλα είχε ασθενήσει.[16] Στις 6 Νοεμβρίου 1659, Λέιστερ και Μόλενερ συνέταξαν τις διαθήκες τους, καθώς και οι δύο ήταν ασθενείς. Ο Μόλενερ κατάφερε να αναρρώσει, όχι όμως και η Λέιστερ, η οποία απεβίωσε τρεις μήνες αργότερα σε ηλικία 50 ετών. Ύστερα από τον θάνατο της συζύγου του, ο Μόλενερ επέστρεψε στο Χάαρλεμ, ενοικιάζοντας ένα σπίτι στην οδό Burgwal, όπου και απεβίωσε το 1668. Τάφηκε τέσσερις ημέρες αργότερα στη "Μεγάλη Εκκλησία" (Grote Kerk) της πόλης.[13]

Έργο Επεξεργασία

Παρά το γεγονός ότι τα πρώτα του έργα ήταν σε ύφος και παλέτα όμοια με του Φρανς Χαλς, αργότερα ανέπτυξε το δικό του ύφος, το οποίο προσομοιάζει με το ύφος του Ολλανδού ρωπογράφου Άντριεν φαν Οστάντε.[17] Κατά τη δεκαετία του 1630 ο Μόλενερ ζωγραφίζει ποικιλία θεμάτων: βιβλικές σκηνές, χαρούμενες συντροφιές, ομάδες σε ταβέρνες, θεατρικές σκηνές και πορτρέτα. Το ύφος του είναι ιδιαίτερα ποικίλο, εκτεινόμενο από ιδιαίτερα ακριβές και προσεκτικό ως πολύ χαλαρό κι ελεύθερο. Πάνω απ' όλα, ο Μόλενερ κατορθώνει να αποδώσει ατομικότητα στις μορφές του και να μεταφέρει τη σχέση της μιας με την άλλη.[13]

Στις ρωπογραφίες του συχνά απεικονίζει μουσικούς να παίζουν, όπως στους Μουσικούς (σήμερα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης), στο Ντουέτο (Μουσείο Τέχνης Σιάτλ) ή στην Οικογένεια που παίζει μουσική΄ (σήμερα στο Μουσείο Φρανς Χαλς). Απεικόνισε, επίσης, σκηνές σε ταβέρνα και δραστηριότητες με χαρτοπαίγνια ή άλλα παιχνίδια. Ευφυώς απεικόνισε, επίσης, ιστορίες από τη Βίβλο, αλλά σε σύνδεση με τη δική του εποχή και τον δικό του τόπο, όπως ο πίνακας που αναπαριστά σκηνή από το (μη περιαλμβανόμενο στην Καινή Διαθήκη) κατά Πέτρον Ευαγγέλιον, την οποία τοποθετεί σε μια ολλανδική ταβέρνα: πρόκειται για τον πίνακα Η άρνηση του Πέτρου (σήμερα στο Μουσείο Καλών Τεχνών Βουδαπέστης).[18][19][20]

Φωτοθήκη Επεξεργασία

  • Έργα του Γιαν Μίνσε Μόλενερ
  •  
    Η άρνηση του Πέτρου
  •  
    Το ντουέτο
  •  
    Γυναίκα στο βιργινάλι, Ρέικσμουζεουμ
  •  
    Ο ψευτογιατρός και ο βοηθός του
  •  
    Δυο αγόρια κι ένα κορίτσι παίζουν μουσική, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου
  •  
    Ο καλλιτέχνης στο εργαστήριό του ζωγραφίζει συγκρότημα μουσικής
  •  
    Αλληγορία της ματαιοδοξίας (vanity)
  •  
    Αγόρι καπνίζει πίπα (αλληγορία της γεύσης)
  •  
    Μάχη μεταξύ καρναβαλιού και τεσσαρακοστής
  •  
    Το ψευδοχαρτοπαίγνιο
  •  
    Ο βασιλέας πίνει
  •  
    Χωρικοί που πίνουν
  •  
    Το κονσέρτο


Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124520073. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «Jan Miense Molenaer». Smithsonian American Art Museum person/institution ID. 3376.
  3. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 38a90edf-2099-4e73-ab9c-28929da104d9. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w65f094c. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/34299. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Δεκεμβρίου 2017. 500004943. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  8. ↑ «Scène met dwergen». Ανακτήθηκε στις 5  Ιουλίου 2021.
  9. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Δεκεμβρίου 2017. 500004943. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  10. ↑ «Home Jan Miense Molenaer». Rkd.nl. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ «''Grove Dictionary of Art'' at www.artnet.com». Artnet.com. 12 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 
  12. ↑ Ο Μόλενερ κατέθεσε, εκ μέρους του εμπόρου έργων τέχνης του Άμστερνταμ Joannes de Renialme στις 21 Νοεμβρίου, 1637, ότι ο ίδιος ήταν "περίπου 27 ετών". Βλ. Irene van Thiel-Stroman, “Jan Miense Molenaer,” in Painting in Haarlem 1500–1850: The Collection of the Frans Hals Museum, ed. Neeltje Köhler (Haarlem, 2006), 243, n. 1. Αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Εθνικής Πινακοθήκης Τέχνης της Νέας Υόρκης, δείτε πιο κάτω.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 [http://www.nga.gov/content/ngaweb/Collection/artist-info.25213.html National Gallery of Art (New York): Jan Miense Molenaer
  14. ↑ Dennis P. Weller, “Jan Miense Molenaer: Painter of the Dutch Golden Age,” in Jan Miense Molenaer: Painter of the Dutch Golden Age, ed. Dennis P. Weller (Raleigh, 2002), 10., στον ιστοχώρο της Εθνικής Πινακοθήκης Τέχνης, ό.π.
  15. ↑ FOUCART, « MOLENAER JAN MIENSE (1609/10-1668)  », Encyclopædia Universalis [en ligne, consulté le 10 mars 2017]
  16. ↑ Dennis R. Weller, ό.π.
  17. ↑ «Web Gallery of Art, image collection, virtual museum, searchable database of European fine arts (1000–1900)». Wga.hu. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 
  18. ↑ «Kren and Marx Comments on The Denying of Peter'' in the Web Gallery of Art, www.wga.hu». Wga.hu. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 
  19. ↑ Dennis P. Weller, North Carolina Museum of Art· Cynthia Von Bogendorf Rupprath· Mariët Westermann (2002). Jan Miense Molenaer: Painter of the Dutch Golden Age. Hudson Hills. ISBN 9780882599885. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2013. 
  20. ↑ Πινακοθήκη Ουφίτσι

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jan Miense Molenaer στο Wikimedia Commons

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιαν_Μίνσε_Μόλενερ&oldid=10415870"