Βικιπαίδεια

Γιολάντα της Λωρραίνης, κόμισσα του Βωντεμόν

(Ανακατεύθυνση από Γιολάντα του Ανζού)

Η Γιολάντα του Ανζού ή Γιολάντα του Μπαρ (Γαλλική γλώσσα : Yolande d'Anjou, 2 Νοεμβρίου 1428 - 23 Μαρτίου 1483) δούκισσα της Λωρραίνης (1473) και του Μπαρ (1480) ήταν κόρη του Ρενέ Α΄ της Νάπολης και της Ισαβέλλας δούκισσας της Λωρραίνης.[9] Η Γιολάντα λόγω των πολλών της τίτλων ήταν γνωστή ως Γιολάντα της Λωρραίνης και Γιολάντα του Ανζού, παραχώρησε τις περιοχές και τους τίτλους της στον σύζυγο και τον γιο της. Η νεότερη αδελφή της Μαργαρίτα του Ανζού ήταν σύζυγος του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου ΣΤ΄.

Γιολάντα του Ανζού
Ambito francese - Iolanda d'Angiò, duchessa di Lorena e di Bar, contessa di Vaudémont.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Yolande d'Anjou (Γαλλικά)
Γέννηση2  Νοεμβρίου 1428[1][2][3]
Νανσύ[4]
Θάνατος23  Μαρτίου 1483[1]
Νανσύ[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης[5]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦρειδερίκος Β΄ του Βωντεμόν (από 1445)[6][7]
ΤέκναΡενέ Β΄ της Λωρραίνης[6]
Nicholas of Lorraine, Lord of Joinville[6][8]
Pierre of Vaudemont[6][8]
Jeanne of Lorraine[6][8]
Μαργαρίτα της Λωρραίνης[6]
Γιολάντα της Λωρραίνης[6][8]
ΓονείςΡενέ Α΄ της Νάπολης[1] και Ισαβέλλα της Λωρραίνης[1]
ΑδέλφιαΙωάννης Β΄ του Ανζού
Λουδοβίκος του Ποντ-α-Μουσόν
Nicolas of Anjou
Charles of Anjou
René of Anjou
Μαργαρίτα του Ανζού
Isabel of Anjou
Ann of Anjou
ΟικογένειαΟίκος των Βαλουά-Ανζού
Θυρεός
Arms of Yolande dAnjou.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χένρικ Χέρτς έγραψε τον 19ο αιώνα ένα έργο που συσχετιζόταν με τα νεανικά χρόνια της κόρης του βασιλιά Ρενέ, την παρουσίαζε σαν μια όμορφη τυφλή πριγκίπισσα που ζούσε σε έναν παραδεισένιο κήπο. Το έργο ενέπνευσε τον Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι για να γράψει την όπερα "Γιολάντα", δεν υπάρχει ωστόσο καμιά ένδειξη ότη ήταν τυφλή. Παντρεύτηκε (1445) τον ξάδελφο της Φρειδερίκο Β΄ της Λωρραίνης κόμη του Βωντεμόν στο Νανσύ ως αποτέλεσμα της διαμάχης που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στον πατέρα της και τον πεθερό της Αντώνιο για την διαδοχή του δουκάτου της Λωρραίνης.[10] Με τον γάμο λυνόταν οριστικά το πρόβλημα της διαδοχής αφού το δουκάτο θα το κληρονομούσε ο μεγαλύτερος γιος της. Παιδιά τους ήταν:

Όταν πέθανε πρόωρα ο ανεψιός της Νικόλαος Α΄ του Ανζού (1473) κληρονόμησε το Δουκάτο της Λωρραίνης, πέρασε αμέσως στα χέρια του μεγαλύτερου γιου της Ρενέ Β΄, το ίδιο έγινε με το Δουκάτο του Μπαρ όταν πέθανε ο πατέρας της (1480). Πέθανε στα γενέθλια της αδελφής της Μαργαρίτας (23 Μαρτίου 1483) που είχε πεθάνει το προηγούμενο καλοκαίρι, ήταν 54 ετών.

ΘρύλοιΕπεξεργασία

 
Γλυπτό που απεικονίζει την τυφλή Γιολάντα όπως περιγράφεται στο έργο του Χένρικ Χέρτς

Ο διάσημος Δανός ποιητής Χένρικ Χέρτς έγραψε ένα δράμα σχετικά με την κόρη του βασιλιά Ρενέ (1845), περιγράφεται σαν μια πανέμορφη 16χρονη πριγκίπισσα που ζούσε σε έναν παραδεισένιο κήπο. Είχε μείνει τυφλή από ένα παιδικό ατύχημα αλλά οι αυλικοί της έπρεπε να το κρατήσουν μυστικό, ένας Μαυριτανός γιατρός είχε αναλάβει να αποκαταστήσει σταδιακά την όραση της. Ο κόμης του Βοντεμόν έφτασε με στόχο τον γάμο που είχε τακτοποιηθεί αλλά την μισούσε, την συνάντησε κατά τύχη στον κήπο που ζούσε χωρίς να γνωρίζει ποια είναι και την ερωτεύτηκε. Ο κόμης ανακάλυψε ότι είναι τυφλή της το είπε αλλά δεν μπόρεσε να το καταλάβει, ο γιατρός κατάφερε τελικά να την θεραπεύσει. Η παρουσίαση της Γιολάντας σαν μια πανέμορφη κοπέλα έγινε εξαιρετικά δημοφιλής, το έργο του Χένρικ Χέρτς μεταφράστηκε σε αμέτρητες γλώσσες. Η Ρωσική μετάφραση του Φιόντορ Μίλλερ χρησιμοποιήθηκε σαν υλικό για τον Ρώσο ποιητή Βλάντιμιρ Ζότοφ και έγινε η βάση για την όπερα Γιολάντα του Τσαϊκόφσκι, η πρεμιέρα του έργου έγινε στην Αγία Πετρούπολη (18 Δεκεμβρίου 1892).[12] Το αυθεντικό Δανέζικο όνομα "Γιολάντα" παρουσιάζεται στην Αγγλική μετάφραση του Τέοντορ Μάρτιν. Σε βουβό φιλμ με πρωτοβουλία της Αγγλικής "Τανχάουζερ Κόμπανυ" (1913) τον ρόλο της Γιολάντας ενσάρκωνε η ηθοποιός Μωντ Φίλι.[13] Αργότερα την υπόθεση αντέγραψε Γερμανικό έργο με τίτλο "Το φώς της αγάπης". Στο ψευτοιστορικό βιβλίο "Το Άγιο Αίμα και το Άγιο Δισκοπότηρο" παρουσιάζεται σαν 10ος "Μεγάλος Δάσκαλος της Αδελφότητας της Συών", διαδέχθηκε τον πατέρα της Ρενέ, η υπόθεση στηρίχτηκε σε έγγραφα που δημιουργήθηκαν το 1967.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. σελ. http://fmg.ac/Projects/MedLands/ANJOU,%20MAINE.htm.
  2. ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p477.htm#i4767. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00001552.
  4. ↑ shelf3d.com/i/Yolande,%20Duchess%20of%20Lorraine.
  5. ↑ genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine4.html. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. σελ. http://fmg.ac/Projects/MedLands/LOTHARINGIAN%20(UPPER)%20NOBILITY.htm.
  7. ↑ p477.htm#i4767. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  9. ↑ Kekewich 2008, σ. 14
  10. ↑ Kekewich 2008, σ. 14
  11. ↑ Potter 1995, σ. 374
  12. ↑ Wheeler, Victor (2011). "Dicapo Opera – Tchaikovsky's Iolanta"
  13. ↑ https://www.thanhouser.org/

ΠηγέςΕπεξεργασία

  • Kekewich, Margaret L. (2008). The Good King: René of Anjou and Fifteenth Century Europe. Palgrave Macmillan.
  • Potter, David (1995). A History of France, 1460-1560: The Emergence of a Nation State. St. Martin's Press.


Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Yolande, Duchess of Lorraine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιολάντα_της_Λωρραίνης,_κόμισσα_του_Βωντεμόν&oldid=8893060"