Γιόχαν Σάιν
Ο Γιόχαν Χέρμαν Σάιν (γερμανικά: Johann Hermann Schein, 20 Ιανουαρίου 1586 - 19 Νοεμβρίου 1630) ήταν Γερμανός συνθέτης της πρώιμης εποχής του μπαρόκ. Ήταν ένας από τους πρώτους συνθέτες που έφεραν στη γερμανική μουσική τις ιταλικές στυλιστικές καινοτομίες, ενώ υπήρξε κι ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες της εποχής του.
| Γιόχαν Σάιν | |
|---|---|
 Ο Σάιν | |
Πληροφορίες | |
| Όνομα γέννησης | Γιόχαν Χέρμαν Σάιν |
| Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1586[1][2][3] Grünhain[4] |
| Θάνατος | 19 Νοεμβρίου 1630[1][2][3] Λειψία[5] |
| Καταγωγή | Γκρέχαϊν, Γερμανία |
| Eίδος | Μπαρόκ |
| Ιδιότητες | Συνθέτης - διευθυντής ορχήστρας |
| wikidata (π) | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Γκρένχαϊν, και μετά τον θάνατο του πατέρα του, μετακόμισε στη Δρέσδη, όπου εντάχθηκε σε χορωδία. Παράλληλα διδάχτηκε μουσική από τον Kapellmeister Ρόγκιερ Μίχαελ. Από το 1603 έως και το 1607 μαθήτευσε στη Πφόρτα ενώ από το 1608 έως και το 1612 στο Πανεπιστήμιο της Λειψία. Λίγο αργότερα ανέλαβε τη διεύθυνση της Thomanerchor, θέση που διατήρησε σε όλη του τη ζωή.
Αντίθετα με τον φίλο του Χάινριχ Συτς, ο Σάιν έζησε μία δυστυχισμένη ζωή, χάνοντας τη γυναίκα του στη γέννα του παιδιού τους, πέντε εξ αυτών, πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Ο Σάιν πέθανε από φυματίωση σε ηλικία 44 ετών, μεταξύ άλλων παθήσεων. Παρόλα αυτά, μνημονεύεται, γιατί έφερε στη γερμανική μουσική την ιταλική καινοτομία: μονωδία, ύφος κονσέρτου, συνεχές βάσιμο, τα οποία τα εισήγαγε με τρόπο που άφησαν μεγάλο αντίκτυπο στη γερμανική μουσική. Αν και ο Συτς, έκανε περισσότερα ταξίδια στην Ιταλία, δεν κατάφερε να ασκήσει την επιρροή του Σάιν. Άλλη διαφορά αυτών των δύο είναι ότι ο Συτς, κυρίως έγραψε ιερή μουσική, ενώ ο Σάιν, έγραψε και με πιο λαϊκό ύφος. Αν και η ιερή μουσική του θεωρείται υψηλής τεχνικής, σε πολλές περιπτώσεις έγραψε απλά κομμάτια, πολλές φορές χουμιοριστικά.
Πιθανώς το 1617, δημοσιεύθηκε η πιο γνωστή του δουλειά, το Banchetto musicale, το οποίο περιέχει 20 σουίτες, οι οποίες είναι από τις πρώτες του είδους και πολύ αντιπροσωπευτικές. Γράφτηκαν περισσότερο για να ακούγονται σε περιστάσεις, όπως το βραδινό φαγητό, οι οποίες εκτελούνται με βιόλα ντα γκάμπα.
Απεβίωσε το 1630, στη Λειψία.
Δημοσιευμένα έργα Επεξεργασία
Ιερή μουσική Επεξεργασία
- Cymbalum Sionium (1615)
- Opella nova, geistlicher Concerten (1618)
- Fontana d'Israel, Israelis Brünnlein (1623)
- Opella nova, ander Theil, geistlicher Concerten (1626)
- Cantional oder Gesangbuch Augspurgischer Confession (1627, 1645)[6][7]
Κοσμική μουσική Επεξεργασία
- Venus Kräntzlein (1609)
- Musica boscareccia (1621, and several portions published later)
- Diletti pastorali, Hirten Lust (1624)
- Studenten-Schmauss (1626)
- So da, mein liebes Brüderlein (1626)
Ορχηστρικά Επεξεργασία
- Banchetto musicale (1617)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13548360w. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6v1299f. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Johann Schein. Cantional, Oder Gesangbuch Augspurgischer Confession. Leipzig: Schein, 1627 (VD17 39:148641Y)
- ↑ Johann Schein. Cantional, Oder Gesang-Buch Augspurgischer Confession. Leipzig: Schuster, 1645 (VD17 23:287061Q; Google Books)
Πηγές Επεξεργασία
- Manfred Bukofzer, Music in the Baroque Era. New York, W.W. Norton & Co., 1947. (ISBN 0-393-09745-5)
- Article "Johann Hermann Schein," in The New Grove Dictionary of Music and Musicians, ed. Stanley Sadie. 20 vol. London, Macmillan Publishers Ltd., 1980. (ISBN 1-56159-174-2)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Ελεύθερες παρτιτούρες του Σάιν στο IMSLP.org