Γιώργος Βακαλό
Ο Γιώργος Βακαλό (1902 – 2 Οκτωβρίου 1991) ήταν Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης του 20ού αιώνα, που διακρίθηκε ιδιαίτερα στη σκηνογραφία και στη ζωγραφική.
| Γιώργος Βακαλό | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιώργος Βακαλό (Ελληνικά)[1] |
| Γέννηση | 1902[2][1][3] ή 1904[4] Κωνσταντινούπολη[1] |
| Θάνατος | 2 Οκτωβρίου 1991[1][4] Αθήνα[5] |
| Τόπος ταφής | Πατήσια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1], καλλιτέχνης[1], σκηνογράφος[5] και ενδυματολόγος |
| Σύζυγος | Ελένη Βακαλό[5] |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1902 και το πραγματικό του επίθετο ήταν Βακαλόπουλος. Πήρε τα πρώτα του καλλιτεχνικά μαθήματα στην Κωνσταντινούπολη με δάσκαλο τον Λύσανδρο Πράσινο, ο οποίος τον δίδαξε ζωγραφική και μικρογραφία και το 1922 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για σπουδές ζωγραφικής και σκηνογραφίας επηρεαζόεμενος από το σουρεαλισμό. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1928 και έπειτα παρέμεινε στη Γαλλία όπου εργάστηκε σε διάφορες θεατρικές σκηνές μέχρι το 1940 όταν λόγω της γερμανικής εισβολής αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ελλάδα όπου συνεργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος με εγχώριες θεατρικές σκηνές.[6] Το 1944, παντρεύτηκε την ποιήτρια και κριτικό τέχνης Ελένη Βακαλό. Στα τέλη του 1949 συμμετείχε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας Στάθμη.[7] Το 1957 ίδρυσε μαζί με τους Παναγιώτη Τέτση, τον Φραντζή Φραντζεσκάκη και τη σύζυγό του Ελένη, τη Σχολή Βακαλό που ήταν η πρώτη σχολή διακοσμητικής στην Ελλάδα ενώ παράλληλα έλαβε μέρος μέρος σε σημαντικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ πραγματοποίησε και σειρά ατομικών εκθέσεων. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ).
Πέθανε σε ηλικία 89 ετών και κηδεύθηκε στο Β΄ Νεκροταφείο, στα Πατήσια[8].
Τεχνοτροπία και έργο
ΕπεξεργασίαΗ ζωγραφική του χαρακτηρίζεται από έναν ιδιότυπο προσωπικό υπερραλισμό όπου πρωτεύοντα ρόλο έχουν η γραμμή και το χρώμα σε απαλές τάσεις και είναι έντονη η διακοσμητική διάθεση.[6] Παρά τη συμμετοχή του το 1949 στην ομάδα Στάθμη, κράτησε αποστάσεις από το νεορεαλιστικό ρεύμα εντός των κόλπων της ομάδας και παρέμεινε πιστός στις μεσοπολεμικές αφαιρετικές τάσεις που είχε γνωρίσει κατά τη διάρκεια της μαθητείας του στη Γαλλία.[7]
Συγγραφικό έργο
Επεξεργασία- Σύντομη ιστορία Σκηνογραφίας, Κέδρος, 1979, (επανέκδοση 2005, ISBN 9789600429022)
Θεατρικές παραστάσεις
ΕπεξεργασίαΚατάλογος ελληνικών θεατρικών παραστάσεων στις οποίες ο Γ. Βακαλό εργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 dp
.iset .gr /en /artist /view .html?id=1147. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2020. - ↑ Faceted Application of Subject Terminology. 379104. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Artnet. george-vakalo.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500065150. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 www
.nationalgallery .gr /el /zographikh-monimi-ekthesi /painter /bakalo-georgios .html. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. - ↑ 6,0 6,1 «Βακαλό Γεώργιος (1902 Κωνσταντινούπολη - 1991 Αθήνα)». Εθνική Πινακοθήκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 7,0 7,1 Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 165.
- ↑ Πέθανε ο Γιώργος Βακαλό, Τα Νέα, 3/10/1991, σελ. 32.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Γιώργος Βακαλόπουλος στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
- Βιογραφικό του Γιώργου Βακαλό από τις εκδόσεις Κέδρος
- Καθημερινή 3/4/80[νεκρός σύνδεσμος] (Κριτική της Σύντομης ιστορίας Σκηνογραφίας από τον Β. Σπ.)