Γιώργος Χατζηνάσιος
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Γιώργος Χατζηνάσιος (Θεσσαλονίκη, 19 Ιανουαρίου 1942[3]) είναι Έλληνας συνθέτης.
| Γιώργος Χατζηνάσιος | |
|---|---|
 Συναυλία του Χατζηνάσιου στο Σισμανόγλειον Μέγαρον στις 22 Σεπτεμβρίου του 2012 στην Κωνσταντινούπολη. | |
| Γέννηση | 19 Ιανουαρίου 1942 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, Ωδείο Αθηνών και Εθνικό Ωδείο |
| Ιδιότητα | συνθέτης, συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες, τραγουδοποιός[1] και πιανίστας[2] |
| Τέκνα | 3 |
| Όργανα | πιάνο |
| Είδος τέχνης | λαϊκό τραγούδι, τζαζ, συμφωνική μουσική και έντεχνο |
| Βραβεύσεις | Rose d'Or (1980) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΠρώιμα χρόνια
ΕπεξεργασίαΕίναι γιος του Αγάπιου Χατζηνάσιου, καθηγητή μουσικής Ωδείων Θεσσαλονίκης, ο οποίος εθεωρείτο ένας από τους καλύτερους σαξοφωνίστες της εποχής του, από τη Νιγρίτα Σερρών και της Άννας, κόρης του δασκάλου Θεμιστοκλή Ζωγράφου από τη Γαλάτιστα Χαλκιδικής. Ο παππούς του, Γεώργιος Χατζηνάσιος, σπούδασε στη Σχολή του Γένους, ήταν έμπορος και σε μικρή ηλικία πήγε στους Αγίους Τόπους με τον εύπορο πατέρα του Αθανάσιο ο οποίος βαπτίστηκε, ονομάστηκε (Χατζής – Αθανάσιος) Χατζηνάσιος. Ο παππούς από τη μητέρα του ήταν αγιογράφος στο Άγιο Όρος με το παρανόμι Ζωγράφος.
Ο Χατζηνάσιος ξεκίνησε μαθήματα πιάνου από 6 χρονών στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με καθηγητή τον Επαμεινώνδα Φλώρο. Σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με καθηγήτρια την Ανθούλα Γ. Χυδίρηγλου, συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φαραντάτο, στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Κρητικό και στο Παρίσι όπου σπούδασε σύνθεση και ενορχήστρωση (θεωρητικά – φούγκα – αντίστιξη), και διεύθυνση ορχήστρας.
Η καταξίωση
ΕπεξεργασίαΑπό 14 χρονών, είναι ήδη ένας αξιόλογος πιανίστας με ιδιαίτερη κλίση στην τζαζ, παράλληλα με την αγάπη του στην ελληνική μουσική, όπου εμφανίζεται ως συνθέτης από το 1972 με τον δίσκο "4 – 5 – 3". Από τότε έχει γράψει πολλούς δίσκους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, απ’ τους οποίους πολλοί τιμήθηκαν με χρυσή και πλατινένια διάκριση, από διάφορες δισκογραφικές εταιρείες. Έγραψε, επίσης, μουσική και τραγούδια για τον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Από τους 45 δίσκους του χαρακτηριστικοί είναι: Η Διαδρομή, Λεύκωμα, Σήμερα, Συναξάρια, Ενδεκάτη εντολή, Μάθημα σολφέζ, Επίθεση αγάπης κ.ά. Παράλληλα, έγραψε μουσική για 38 κινηματογραφικές ταινίες όπως Γλυκιά συμμορία, Νοκ άουτ, Πάμπτωχοι Α.Ε., Το αγκίστρι, Εσύ κι εγώ, Πρωινή περίπολος, Σίρλεϊ Βάλενταϊν της Paramount κ.ά. Έγραψε μουσική για 25 θεατρικά έργα καθώς και για την τηλεόραση όπως: Μυστικοί αρραβώνες, Ακριβή μου Σοφία, Μαύρη χρυσαλίδα, Τμήμα ηθών, Το γελοίον του πράγματος, Δρόμοι της πόλης, Άγγιγμα ψυχής, Στα σύνορα της αγάπης, Τα φτερά του έρωτα, Το φιλί της Ζωής. Το 1980 πήρε Α΄ βραβείο στο γαλλικό φεστιβάλ Rose d’ Or, με το τραγούδι «Όταν γύρω νυχτώνει». Επίσης, πήρε βραβείο στο Φεστιβάλ της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και έχει τιμηθεί από διάφορους συλλόγους για την προσφορά του στη μουσική.
Ως σολίστ πιάνου
ΕπεξεργασίαΈδωσε ρεσιτάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στο Carnegie Hall, στο Concert House της Βιέννης, στο White House του Λονδίνου, στην Κύπρο, στη Σόφια κ.ά. Το 1985 συνέθεσε την όπερα Ελ Γκρέκο που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, παρουσιάστηκε σε μορφή κοντσέρτου για πιάνο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει μελοποιήσει το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη καθώς και την βυζαντινή τριλογία που αναφέρεται στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Τα έργα συμφωνικής μουσικής
ΕπεξεργασίαΣτο πλαίσιο της πολιτιστικής πρωτεύουσας δόθηκε με μεγάλη επιτυχία η πρεμιέρα του έργου Χρονικόν της Αλώσεως με τη συμμετοχή της Συμφωνικής Ορχήστρας της Όπερας της Σόφιας, τη Χορωδία της Μακεδονίας, πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Βαλτινό και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος υπό τη διεύθυνση του συνθέτη.
Η Ωδή στον Μέγα Αλέξανδρο σε μορφή συμφωνικής καντάτας με ερμηνευτές τον Πέτρο Γαϊτάνο και τον Γρηγόρη Βαλτινό παρουσιάσθηκε στο Μέγαρο Μουσικής καθώς και στις Πυραμίδες της Αιγύπτου. Το ίδιο έργο υπό τη διεύθυνση του συνθέτη με 140 μουσικούς- χορωδούς και σολίστ παρουσιάσθηκε το καλοκαίρι του 2005 στο Ηρώδειο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Στον αρχαιολογικό χώρο του Μυστρά το 2007 στο θεσμό των Παλαιολογίων παρουσιάσθηκε το Χρονικόν της Αλώσεως με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και την Χορωδία της ΕΡΤ. Ερμήνευσαν ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Άγγελος Αντωνόπουλος και ο Γιάννης Χριστόπουλος υπό τη διεύθυνση του συνθέτη. Είναι μέλος της P.R.S της Αγγλίας, της S.A.C.E.M της Γαλλίας, της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων, της ΑΕΠΙ και του Δ.Σ της Ε.Δ.Ε.Τ.
Δισκογραφία
Επεξεργασία- 4-5-3 (1972)
- Έχει ο Θεός (1973)
- Διαδρομή (1973)
- Άσπρο μαύρο (1974)
- Ένας Έλληνας σήμερα (1975)
- Αντιθέσεις (1975) με ερμηνείες των Περικλή Περάκη και Αιμιλίας Νομικού [4]
- Λεύκωμα (1976)
- Μάθημα σολφέζ (1977)
- Η Μαρινέλλα του σήμερα (1978)
- Θα σου χρωστώ (1978)
- Εικόνες (1979)
- Χωρίς ταυτότητα (1980)
- Τα Συναξάρια (1981)
- Για σένα τον άγνωστο (1983)
- Η ενδεκάτη εντολή (1985)
- Νοκ άουτ (1986)
- Μικρές επαναστάσεις (1988)
- Επίθεση αγάπης (1991)
Μουσική για τον κινηματογράφο
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ Γιώργος Χατζηνάσιος - Ελληνική Δισκογραφία
- ↑ Τρούσας, Φώντας (26 Ιουλίου 2022). «Περικλής Περάκης: Ένας τραγουδιστής με σημαντική διαδρομή στις δεκαετίες του '70 και του '80». LiFO. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2023.
- ↑ «Τι κρύβει η ασυνήθιστη εικόνα του μοναχού που αιωρείται στο κενό μαζί με μια όμορφη γυναίκα στα Μετέωρα». Μηχανή του Χρόνου. 23 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024.
Πηγές
Επεξεργασία- Who's Who 1979, σελ. 752