Ο Γκαστόν Φλος (Gaston Flosse, 24 Ιουνίου 1931 - ...) είναι πολιτικός, 4 φορές Πρόεδρος της Γαλλικής Πολυνησίας. Η πιο πρόσφατη θητεία του ξεκίνησε το Μάιο του 2013 και ολοκληρώθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2014.

Γκαστόν Φλος
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση24  Ιουνίου 1931[1][2]
Γαλλική Πολυνησία[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[5]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΈνωση για ένα Λαϊκό Κίνημα, Συσπείρωση για τη Δημοκρατία και Ένωση Δημοκρατών για τη Δημοκρατία
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςtaking illegal advantage[6]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1993–1997)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης
δήμαρχος
μέλος της Γερουσίας της Γαλλίας[7]
Πρόεδρος της Γαλλικής Πολυνησίας (2013–2014)
Πρόεδρος της Γαλλικής Πολυνησίας (1984–1987)
Ευρωβουλευτής (1984–1986, Γαλλία)[8]
ΒραβεύσειςGrand Cross of the Order of Tahiti Nui (26  Ιουνίου 1996)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1931 και υποστηρίζει την αυτονομία της χώρας του όμως είναι κατά της ανεξαρτησίας από τη Γαλλία. Το κόμμα του ονομάζεται Tahoera'a Huiraatira, δηλαδή Συναγερμός του Λαού για το Δημοκρατικό Κόμμα.

Υπήρξε αντιπρόεδρος του κυβερνητικού συμβουλίου την περίοδο 1982-1984 και στη συνέχεια έγινε Πρόεδρός του, όπως και τις περιόδους 1984-1987 και 1991 - 2004.

Προεδρίες Επεξεργασία

Στις 27 Φεβρουαρίου 2004 παραχωρήθηκε αυξημένη αυτονομία στη Γαλλική Πολυνησία και ο Φλος έγινε Πρόεδρος της Γαλλικής Πολυνησίας(Le président de la Polynésie française). Ωστόσο λίγο αργότερα, το κόμμα του έχασε τις βουλευτικές εκλογές του 2004 και στις 15 Ιουνίου ο ίδιος εγκατέλειψε την προεδρία, καθώς η Συνέλευση (Assemblée de la Polynésie française), εξέλεξε στη θέση του τον υποστηρικτή της ανεξαρτησίας, Όσκαρ Τεμαρού.

Λίγους μήνες μετά, στις 22 Οκτωβρίου του 2004 ο Φλος επανεξελέγη Πρόεδρος και ανέλαβε την ίδια ημέρα καθήκοντα, παρ' όλη την πολιτική κρίση που προκλήθηκε με αφορμή τη συμμετοχή στην ψηφοφορία του Προέδρου της Βουλής, Άντονι Ζερός.

Στις 13 Φεβρουαρίου του 2005 το κόμμα του Φλος έχασε τις επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν έπειτα από πιέσεις του περιβάλλοντος του Τεμαρού. Πέντε ημέρες μετά ο Φλος ηττήθηκε σε ψηφοφορία για πρόταση μομφής από τη Βουλή και στις 3 Μαρτίου του 2005 τον διαδέχθηκε στην προεδρία ξανά ο Όσκαρ Τεμαρού.

Ο Φλος εκτός από Πρόεδρος ήταν και δήμαρχος της Πιρεά και Υπουργός Τουρισμού. Κυβέρνησε με τη συνεργασία κεντρώων κομμάτων και συνδέεται στενά με το Ζακ Σιράκ, καθώς ο τελευταίος του έχει βαφτίσει το νεότερό του γιο.

Στις 21 Ιουνίου του 2006 ο Φλος καταδικάστηκε σε τρίμηνη φυλάκιση με αναστολή για κατάχρηση εξουσίας και διαφθορά, αναφορικά με την αγορά ενός ξενοδοχείου. Παρέμεινε μέλος της γαλλικής Γερουσίας και της Εδαφικής Συνέλευσης.[9]

Στις 24 Φεβρουαρίου του 2008 έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές νωρίτερα εκείνη τη χρονιά, ο Φλος εξελέγη[10] Πρόεδρος για μία ακόμη φορά, με 29 ψήφους υπέρ έναντι 27 κατά και με τη στήριξη της Ένωσης για τη Δημοκρατία, η οποία είναι υπέρ της ανεξαρτησίας. Οι εκλογές διεξήχθησαν νωρίτερα καθώς επιτεύχθηκε συμφωνία ανάμεσα στα τρία κόμματα για[11] συνεργασία.

Στις 15 Απριλίου του 2008 έπειτα από πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησής του, αντικαταστάθηκε από τον Γκαστόν Τονγκ Σανγκ.[12] Το Σεπτέμβριο του 2008 επανεξελέγη μέλος της Γαλλικής Γερουσίας.

Έπειτα από τη διεξαγωγή του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών, στις 5 Μαΐου 2013, το κόμμα Tahoeraa Huiraatira κέρδισε 45,1% των ψήφων (38 επί συνόλου 57 εδρών), η Ένωση για τη Δημοκρατία 29,3% (11), και το κόμμα A Ti'a Porinetia 25,6% (8).

Στις 17 Μαΐου 2013 εξελέγη νέος πρόεδρος από το Κοινοβούλιο ο Φλος με 38 ψήφους έναντι 11 για τον Αντονί Ζερός (Ένωση για τη Δημοκρατία) και 8 για τον Τέβα Ρόχφριτς (Teva Rohfritsch, από το A Ti'a Porinetia).[13]

Έπειτα από την τελεσίδικη καταδίκη του για διαφθορά, ο Φλος ανατράπηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2014 και προσωρινός πρόεδρος ανέλαβε ο αντιπρόεδρος, Νουιχάου Λορέι. Στις 12 Σεπτεμβρίου νέος πρόεδρος εξελέγη ο Εντουάρ Φριτς.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 www.senat.fr/senateur/flosse_gaston98052v.html.
  2. 2,0 2,1 (Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2014.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb129029270. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. www.europarl.europa.eu. 1686. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  6. www.20minutes.fr/politique/799808-20111004-polynesie-gaston-flosse-condamne-quatre-ans-ferme-emplois-fictifs.
  7. (Γαλλικά) senat.fr. senateur/flosse_gaston98052v. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  8. www.europarl.europa.eu/meps/en/1686.
  9. «Radio New Zealand International». Radio New Zealand (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2018. 
  10. «AFP: Gaston Flosse re-elected as French Polynesia leader». 3 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2018. 
  11. «Radio New Zealand International». Radio New Zealand (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2018. 
  12. Radio New Zealand, 17/04/2008
  13. rulers.org, ανάκτηση 30-6-2013.