Γλυκέριος Μεδιολάνων

επίσκοπος Μεδιολάνων

Ο Γλυκέριος (λατινικά:Glicerio) (... - Μιλάνο, 15 Σεπτεμβρίου 440) ήταν επίσκοπος του Μιλάνου, Μεδιολάνο τότε, από το 436 μέχρι τον θάνατό του. Είναι σεβαστός ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία η οποία τον θυμάται στις 20 Σεπτεμβρίου.

Γλυκέριος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση0η χιλιετία
Μιλάνο
Θάνατος15  Σεπτεμβρίου 438
Μιλάνο
Eορτασμός αγίου20 Σεπτεμβρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑρχιεπίσκοπος Μιλάνου (436–440)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Δεν υπάρχουν ιστορικές πληροφορίες για τον επίσκοπο Γλυκεριo, του οποίου η επισκοπή, σύμφωνα με τον Catalogus archiepiscoporum Mediolanensium[1], τοποθετείται μεταξύ αυτών του Μαρτίνου, που μαρτυρείται ιστορικά το 431[2], και του Λαζάρου. Ο ίδιος κατάλογος του αναθέτει 18 χρόνια θητείας και λέει ότι κηδεύτηκε στις 15 Σεπτεμβρίου[3] στην εκκλησία του Αγίου Ναζάνο.

Ωστόσο, τα στοιχεία του καταλόγου δεν είναι ακριβή. Μάλιστα, στη βασιλική του Αγίου Ναζάνο ανακαλύφθηκαν θραύσματα της ταφικής επιγραφής του επισκόπου Γλυκέριου[4], από τα οποία είναι σαφές ότι ο επίσκοπος πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου 440 και ετάφη στις 20 Σεπτεμβρίου.[5]

Επιπλέον, ένα από τα Carmina του Φήλιξ Εννοδίου[6], που γράφτηκε πριν από το 521, είναι αφιερωμένο στον Γλυκέριο, στο οποίο ο Μιλανέζος επίσκοπος χαρακτηρίζεται ως «σεβάσμιος» και όπου αναφέρει τη συντομία της επισκοπής του (parvo vix tempore). Μάλιστα, παραδοσιακά του ανατίθενται μόνο τρία χρόνια θητείας, από τον Ιανουάριο του 436 έως τον Σεπτέμβριο του 438[7] .

Τέλος, υπάρχει ένα περαιτέρω επικήδειο εγκώμιο του Γλυκέριου, που σώζεται σε χειρόγραφο της Βιβλιοθήκης Ambrosiana, γραμμένο από τον Τζοβάνι Μπατσίστα Φοντάνα (περίπου 1546-1580), και το οποίο ανήκει σε ένα αδημοσίευτο έργο, τη σειρά Historica Mediolanensium archiepiscoporum, που είχε ζητηθει από τον ίδιο τον Φοντάνα [8]. Αυτό το κείμενο, αναφέρει την ταφή του Γλυκερίου στις 20 Σεπτεμβρίου [9], υπενθυμίζει ότι ο επίσκοπος «έδωσε βοήθεια στη Δύση και στη Λιβύη που ζητούσε βοήθεια», μια σημείωση πολύ ασαφής για να προσδιοριστεί ιστορικά[10].

Προκάτοχος
Μαρτίνος
Επίσκοπος Μιλάνου Διάδοχος
Λάζαρος

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Catalogus Archiepiscoporum Mediolanensium Αρχειοθετήθηκε 2017-04-10 στο Wayback Machine., Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, vol. VIII, Hannover 1848, p. 103.
  2. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, I, p. 933.
  3. Depositus 17 kalendas octobris.
  4. A. Ferrua, San Glicerio, vescovo di Milano, in La Civiltà Cattolica 115 (1964), pp. 30-37.
  5. De Nisco, Epigrafi cristiane a Milano nell'alto Medioevo, p. 66. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, I, p. 933.
  6. Magno Felice Ennodio, Carmina, nº 200 Archiviato il 18 aprile 2017 in Internet Archive., in Monumenta Germaniae Historica, Auctores antiquissimi, vol. VII, Berlino 1885, pp. 164-165.
  7. De Nisco, Epigrafi cristiane a Milano nell'alto Medioevo, p. 66. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, I, p. 933.
  8. Magno Felice Ennodio, Carmina, nº 200 Αρχειοθετήθηκε 2017-04-18 στο Wayback Machine., in Monumenta Germaniae Historica, Auctores antiquissimi, vol. VII, Berlino 1885, pp. 164-165.
  9. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, pp. 795. La scoperta del suo epitaffio corregge necessariamente la data tradizionale del 438 in 440.
  10. Depositus XII kalendas octobres.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία