Γουριά Αιτωλοακαρνανίας
Συντεταγμένες: 38°28′22.58″N 21°15′40.79″E / 38.4729389°N 21.2613306°E
Η Γουριά είναι πεδινός οικισμός του δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου στον νομό Αιτωλοακαρνανίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός της Γουριάς ανέρχεται στους 862 κατοίκους[2].
| Γουριά | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αιτωλοακαρνανίας |
| Δήμος | Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου |
| Δημοτική Ενότητα | Οινιάδων |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Αιτωλοακαρνανίας |
| Υψόμετρο | 15 μ. |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 737 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ Γουριά είναι κτισμένη σε υψόμετρο 15 μέτρων, δυτικά της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού και κοντά στον ποταμό Αχελώο, σε απόσταση 24 χιλιομέτρων από το Μεσολόγγι. Σημαντικό αξιοθέατο του οικισμού είναι ο μικρός ναός των Ταξιαρχών, ο οποίος χρονολογείται κατά τον 16ο αιώνα[3] και διαθέτει τοιχογραφίες που ανάγονται στον 17ο αιώνα[4].
Διοικητικά η Γουριά υπαγόταν μέχρι το 1997 στην επαρχία Μεσολογγίου, ενώ στη συνέχεια αποτέλεσε κομμάτι του καποδιστριακού δήμου Οινιάδων[5]. Από το 2011 ανήκει στη δημοτική ενότητα Οινιάδων του καλλικρατικού δήμου της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου[2].
Απογραφές πληθυσμού
Επεξεργασία| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 1006[5] | 880[5] | 1029[5] | 1189[5] | 1169[5] | 1124[5] | 1007[5] | ; | 862 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 «Αναλυτικά στοιχεία του μόνιμου πληθυσμού της Αιτωλοακαρνανίας». agriniopress.gr. Agrinio Press. 23 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Αθανάσιος Δ. Παλιούρας, Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία, εκδόσεις Αρσινόη, 1985, σελ. 18.
- ↑ Αιτωλοακαρνανία. Τόποι - Μνημεία - Ιστορία, έκδοση Ιστορικής - Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, Αγρίνιο 1995, σελ. 38.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 172.