Γουρούνια και θωρηκτά
Το Γουρούνια και θωρηκτά (ιαπωνικά: 豚と軍艦, προφέρεται: Μπούτα το γκουκάν) είναι μια ιαπωνική σατιρική κωμωδία του 1961 σε σκηνοθεσία Σοχέι Ιμαμούρα. Η ταινία έχει ως θέμα της τις δοσοληψίες της μαύρης αγοράς ανάμεσα στον στρατό των ΗΠΑ και τον τοπικό υπόκοσμο της Γιοκοσούκα.
| Γουρούνια και θωρηκτά | |
|---|---|
| Σκηνοθεσία | Σοχέι Ιμαμούρα |
| Παραγωγή | Κάνο Ότσουκα |
| Πρωταγωνιστές | Γκιτσούκο Γιοσιμούρα, Γιόκο Μιναμίντα, Hiroyuki Nagato, Τετσούρο Ταμπά, Κιν Σουγκάι, Τακέσι Κάτο και Εϊτζίρο Τόνο[1] |
| Μουσική | Τοσίρο Μαγιουζούμι |
| Φωτογραφία | Σινσάκου Χιμέντα |
| Διανομή | Νικάτσου και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1961 |
| Διάρκεια | 108 λεπτά |
| Προέλευση | Ιαπωνία |
| Γλώσσα | Ιαπωνικά |
| δεδομένα () | |
Πλοκή Επεξεργασία
Η ταινία εστιάζει στον Κίντα, ένα μέλος των γιακούζα Himori, ο οποίος έχει τεθεί επικεφαλής από τη συμμορία του για την επιχείρηση διανομής χοιρινού κρέατος και στη φίλη του Χάρουκο, η οποία εργάζεται σε ένα μπαρ. Ο Κίντα φαίνεται να δουλεύει με άλλους γκάνγκστερ, να δέρνει έναν ντόπιο καταστηματάρχη που εξυπηρετεί Αμερικανούς και να πληρώνει τους ανθρώπους που εργάζονται στο χοιροτροφείο. Όταν ο Κίντα πηγαίνει να επισκεφτεί τον Χάρουκο το απόγευμα, εκείνη φεύγει χωρίς να του μιλήσει και ο Κίντα ανακαλύπτει μέσω της αδελφής της ότι η Χάρουκο πήρε 30.000 γιεν για να βγει ραντεβού με έναν ναύτη (και ότι η μητέρα της έχει ήδη ξοδέψει τα χρήματα). Η Χάρουκο επιστρέφει στον Κίντα αργότερα το ίδιο βράδυ, αν και ο Κίντα είναι δυσαρεστημένος λόγω των προηγούμενων γεγονότων. Η Χάρουκο αποκαλύπτει ότι είναι έγκυος και εκφράζει τις ανησυχίες της για τη δουλειά του Κίντα.
Ένας άλλος γκάνγκστερ καλεί τον Κίντα νωρίς το πρωί και πηγαίνουν με μια μικρή βάρκα σε ένα μεγαλύτερο σκάφος όπου είναι φορτωμένο το πτώμα ενός άνδρα που διαπληκτίστηκε με τους γκάνγκστερ, για να το πετάξουν. Ένας από τους άλλους γκάνγκστερ ρωτά τον Κίντα αν θα κάνει αυτός τη δουλειά, κάτι που ο Κίντα λέει απρόθυμα ότι είναι πρόθυμος να κάνει. Ο Χάρουκο κάνει έκτρωση και ο γιατρός χρεώνει επιπλέον τον Κίντα γνωρίζοντας ότι οι γιακούζα έχουν χρήματα. Λίγες μέρες αργότερα, το πτώμα από το σκάφος ξεβράζεται στην προβλήτα και το βρίσκει ο πατέρας του Κίντα. Ο Κίντα και το αφεντικό του κρύβουν το πτώμα πριν επιστρέψει ο πατέρας του Κίντα με την αστυνομία, αλλά ο πατέρας του Κίντα παρατηρεί ότι τα πόδια του Κίντα είναι βρόμικα και καταλαβαίνει ότι ο Κίντα έκρυψε το πτώμα, γεγονός που οδηγεί σε καβγά. Η Χάρουκο πιέζει την Κίντα να εγκαταλείψει τη συμμορία και να φύγουν μαζί, αλλά ο Κίντα αρνείται γιατί δεν θέλει να γίνει «μισθωτός σκλάβος».
Στο μεταξύ, ένας από τους γκάνγκστερ, ο Οχάτσι, αναλαμβάνει να πετάξει το πτώμα θάβοντάς το στο χοιροτροφείο. Το αφεντικό του Κίντα, ο Τετσούτζι, εξοργίζεται με τους άλλους γκάνγκστερ όταν ανακαλύπτει ότι έβαλαν τον Κίντα να κάνει τη δουλειά χωρίς να συμβουλευτούν τον ίδιο. Κατόπιν, αποκαλύπτεται ότι το «μεγάλο αφεντικό», ο Χιμόρι, έχει κάποιες αμφιβολίες για τον Τετσούτζι. Το αφεντικό τους καλεί όλους σε μια γιορτή, όπου πίνουν, παίζουν παιχνίδια και μαγειρεύουν ένα από τα γουρούνια. Καθώς τρώνε το γουρούνι, ο Οχάτσι αποκαλύπτει ότι παραήταν τεμπέλης για να θάψει το σώμα, έτσι απλά το έβρασε και το πρόσθεσε στη τροφή των χοίρων, αηδιάζοντας τους άλλους γκάνγκστερ. Ο Τετσούτζι, που είναι άρρωστος, αηδιάζει τόσο πολύ που αναγκάζεται να πάει στο νοσοκομείο. Ο Κίντα ανακαλύπτει ότι το αφεντικό του έχει μόνο τρεις μέρες ζωή, μια πληροφορία που ο Τετσούτζι τον αναγκάζει να αποκαλύψει. Ο Τετσούτζι είναι στενοχωρημένος και πληρώνει έναν γκάνγκστερ που ονομάζεται Γουάνγκ για να τον σκοτώσει κάποια στιγμή στο μέλλον.
Η Χάρουκο, όλο και πιο απογοητευμένη με την Κίντα, πηγαίνει σε ένα πάρτι με ναύτες για να μεθύσει. Η Χάρουκο εμφανίζεται σε ένα ξενοδοχείο με τρεις Αμερικάνους, οι οποίοι φωνάζουν όλοι μαζί μεθυσμένοι. Σε μια στιγμή διαύγειας, προσπαθεί να φύγει, αλλά την εμποδίζουν οι ναύτες και τη βιάζουν. Στη συνέχεια, ο Χάρουκο επιχειρεί να δραπετεύσει με τα χρήματα του Αμερικανού, αλλά συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή. Την επόμενη μέρα, η οικογένειά της την ελευθερώνει και εκείνη συμφωνεί να γίνει ερωμένη του Αμερικανού σύμφωνα με τις επιθυμίες της μητέρας της. Στο μεταξύ, η συμμορία του Χιμόρι καταρρέει για οικονομικούς λόγους. Ο Κίντα και μερικοί άλλοι γκάνγκστερ συμφωνούν να φορτώσουν τα γουρούνια σε φορτηγά το ίδιο βράδυ και να πάρουν τα χρήματα οι ίδιοι. Ο Κίντα πηγαίνει να περιμένει στο χοιροτροφείο και βρίσκει τη Χάρουκο. Τότε, οι δυο τους συμφωνούν να το σκάσουν μαζί αφού ο Κίντα πουλήσει τα γουρούνια. Το βράδυ, ο Χιμόρι φτάνει μπροστά στους φίλους του Κίντα και φορτώνει τα γουρούνια σε δικά του φορτηγά, χτυπώντας τον Κίντα και φορτώνοντάς τον σε ένα φορτηγό. Οι φίλοι του Κίντα φτάνουν έγκαιρα για να δουν τη Χιμόρι να φεύγει και τους ακολουθούν στο κέντρο της πόλης. Οι φίλοι του Χιμόρι και του Κίντα καταλήγουν σε συμφωνία και αποφασίζουν για μία ακόμη φορά να βάλουν τον Κίντα να κάνει τη βρομοδουλειά. Ωστόσο, ο Κίντα λέει όχι αυτή τη φορά και χρησιμοποιεί ένα τουφέκι που έχει ανακαλύψει νωρίτερα στο φορτηγό για να διώξει τους άλλους γκάνγκστερ. Τότε, εμφανίζεται ο Τετσούτζι, έχοντας ανακαλύψει νωρίτερα ότι υπήρξε ιατρικό μπέρδεμα και ότι έχει μόνο ένα ελαφρύ έλκος, ενώ έρχεται και ο Γουάνγκ, με αποτέλεσμα ο Τετσούτζι να τραπεί σε φυγή, αν και δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο επειδή ο Γουάνγκ ανακάλυψε ότι πληρώθηκε με πλαστά χρήματα και επομένως δεν θα σκότωνε το αφεντικό. Ο Κίντα διατάζει τους οδηγούς φορτηγών να απελευθερώσουν όλα τα γουρούνια. Ο Κίντα πυροβολείται από έναν γκάνγκστερ και αφού ανταποδίδει τα πυρά, τα τρομοκρατημένα γουρούνια ταράζονται με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τα υπόλοιπα μέλη των Χιμόρι. Η Χάρουκο, η οποία έχει συμφωνήσει να συναντήσει τον Κίντα στον σιδηροδρομικό σταθμό, κρυφακούει ότι η γιακούζα κάνει ταραχές στο κέντρο της πόλης. Όταν σπεύδει εκεί, βρίσκει το σώμα του Κίντα, ο οποίος έχει υποκύψετ στο τραύμα του από τον πυροβολισμό. Στη συνέχεια, μέρες αργότερα, η οικογένεια της Χάρουκο τη βοηθά να προετοιμαστεί να φύγει με τον Γκόρντον, τον Αμερικανό στρατιωτικό και επιχειρηματία. Ωστόσο, η ίδια ξεκινά να δει τον θείο της που της έχει βρει δουλειά στο Καβασάκι. Στην τελευταία σκηνή, καθώς σκουπίζει το μακιγιάζ και το κραγιόν από το πρόσωπό της κλαίγοντας και απομακρύνεται, ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο φτάνει στο λιμάνι και εμφανίζεται ένα λεωφορείο με νεαρές Γιαπωνέζες που αρχίζουν να χαιρετούν ενθουσιασμένες τους ναύτες που έρχονται στην ξηρά. Η Χάρουκο περνά μπροστά τους και επιβιβάζεται στο τρένο της φεύγοντας από την πόλη.
Παραγωγή Επεξεργασία
Κατά τα μεταπολεμικά χρόνια, ο Ιμαμούρα ήταν και ο ίδιος έμπορος της μαύρης αγοράς. [2] Ο Ιμαμούρα διεξήγαγε εκτεταμένη έρευνα για την ταινία, περνώντας χρόνο με γκάνγκστερ που διαπίστωσε ότι είχαν ένα μοναδικό είδος υπερηφάνειας και ελευθερίας. Οι γκάνγκστερ πείραζαν τον Ιμαμούρα επειδή δούλευε σκληρά αλλά δεν είχε πολλά χρήματα. Αρχικά, ο Ιμαμούρα ήθελε 1.500 γουρούνια για την ταινία, αλλά αναγκάστηκε να αρκεστεί σε 400 λόγω οικονομικών περιορισμών. [3] Λόγω της αμφιλεγόμενης φύσης του Γουρούνια και θωρηκτά [4] και της υπερβολικά μεγάλης διάρκειας της παραγωγής και του κόστους της, [5] η εταιρεία Nikkatsu απαγόρευσε στον Ιμαμούρα να σκηνοθετεί για δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έγραφε σενάρια.
Υποδοχή και βραβεία Επεξεργασία
Το Γουρούνια και θωρηκτά κέρδισε το βραβείο καλύτερη ταινία Blue Ribbon το 1961. [6]
Στην κριτική του του 1986, ο Κέβιν Τόμας από την εφημερίδα Los Angeles Times περιέγραψε την πλοκή ως περίπλοκη αλλά με απλό μήνυμα, μια προειδοποίηση για τον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό, ενώ αποκάλεσε την κορύφωση ξεκαρδιστική και μοναδική. [7] Επίσης το 1986, ο Βίνσεντ Κάνμπι από την εφημερίδα New York Times επαίνεσε επίσης την κορύφωση και περιέγραψε την ταινία συνολικά ως «αναζωογονητικά αγενή». [8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ Kim, Nelson (July 2013). «Shohei Imamura». Senses of Cinema (27): 3–10. http://sensesofcinema.com/2003/great-directors/imamura/. Ανακτήθηκε στις 18 July 2015.
- ↑ Nakata, Toichi (1997). «Shohei Imamura: Interviewed by Toichi Nakata». Στο: Quandt, James. Shohei Imamura. Indiana University Press. σελίδες 114–115. ISBN 978-0968296905.
- ↑ Berra, John (5 Ιουλίου 2011). «Pigs and Battleships». www.electricsheepmagazine.co.uk. Electric Sheep. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2015.
- ↑ Conversations between Shohei Imamura and critic Tadao Sato about The Insect Woman and Intentions of Murder, in: Pigs, Pimps, & Prostitutes: 3 Films by Shohei Imamura (DVD). The Criterion Collection. 2009.
- ↑ «Awards for Buta to gunkan (1961)». Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2007.
- ↑ Thomas, Kevin (31 December 1986). «Movie Capsule : 'Pigs And Battleships': 1961 Japanese Film». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1986-12-31-ca-1424-story.html. Ανακτήθηκε στις 15 July 2015.
- ↑ Canby, Vincent (9 July 1986). «Film: Imamura's 'Pigs and Battleships'». The New York Times. https://www.nytimes.com/1986/07/09/movies/film-imamura-s-pigs-and-battleships.html. Ανακτήθηκε στις 7 July 2015.