Γώγος Πετρίδης
Ο Γώγος Πετρίδης (Φαντάκ’, 1917 ή 1918 - Καλαμαριά, 20 Απριλίου 1984) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Πόντιους λυράρηδες. Αποκαλείται «ο Πατριάρχης της Ποντιακής λύρας».
| Γώγος Πετρίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γώγος Πετρίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1917 ή 1918 Φαντάκ’, Τραπεζούντα, Πόντος |
| Θάνατος | 20 Απριλίου 1984 Καλαμαριά |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Καλαμαριάς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μουσικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελισσάβετ Μπαλκουζίδου (ν. 1950) |
| Τέκνα | 3 |
Βιογραφικό Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1917 ή το 1918 στο Φαντάκ’, ένα χωριό κοντά στην Όλασσα, της Τραπεζούντας. Ήρθε στην Ελλάδα το 1922 και εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στη Καλαμαριά. Ο πατέρας του, Σταύρης Πετρίδης, ήταν γνωστός λυράρης από τον Πόντο και άνθρωπος γλεντζές, που ξόδευε τα χρήματά του σε γλέντια με αποτέλεσμα ο γιός και η γυναίκα του να ζουν πολύ δύσκολα. Για το λόγο αυτό η μητέρα του Γώγου Πετρίδη ήταν πολύ αρνητική στη προοπτική και ο γιός της να ασχοληθεί με τη λύρα. [1]
Ο Γώγος Πετρίδης πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και στη συνέχεια, το 1941, πήγε στη Νέα Σάντα, στο Κιλκίς, όπου ζούσαν μακρινοί συγγενείς του πατέρα του και εργάστηκε ως κουρέας για να ζήσει. Στη διάρκεια της Κατοχής ασχολήθηκε και με το τρίχορδο μπουζούκι και φέρεται να είχε γνωριστεί με το Τσιτσάνη, ο οποίος λέγεται ότι τον παρότρυνε να αφήσει το μπουζούκι, καθώς δε θα μπορούσε να κερδίσει αρκετά χρήματα, και να ασχοληθεί με τη λύρα.[2]
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του σαράντα άρχισε η συνεργασία του με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, που διήρκησε περίπου τριάντα πέντε χρόνια. Ο Πετρίδης λάμβανε ένα ποσό για να συνοδεύει το χορευτικό συγκρότημα της Λέσχης και να συμμετέχει στη ραδιοφωνική της εκπομπή καθώς και ένα ποσό για να συνοδεύει παραστάσεις του θεατρικού τμήματος της Λέσχης. Παράλληλα έπαιζε σε γάμους και γιορτές στη Καλαμαριά και σε διάφορα ποντιακά χωριά ενώ είχε πάρει και άδεια μικροπωλητή στην Αγορά Μοδιάνο. [3]
Ο Γώγος Πετρίδης εμφανίστηκε στη δισκογραφία με δύο δίσκους γραμμοφώνου των 78 στροφών σε συνεργασία με το Νίκο Σπανίδη, το 1950. Λίγα χρόνια αργότερα άρχισε η συνεργασία του με το Χρύσανθο Θεοδωρίδη, με τον οποίο εμφανιζόταν σε ποντιακά κέντρα της Θεσσαλονίκης, και μαζί του φωνογράφησε δύο δίσκους γραμμοφώνου των 78 στροφών.[4]
Στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα ηχογράφησε για λογαριασμό της εταιρίας VERAN τρεις δίσκους των 45 στροφών και το 1982 για λογαριασμό της εταιρίας VASIPAP ένα δίσκο με το Κώστα Καραπαναγιωτίδη. Παράλληλα υπάρχουν πολλές ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις από τις ραδιοφωνικές εκπομπές της Ευξείνου Λέσχης και τις εμφανίσεις του Πετρίδη σε κέντρα διασκέδασης.[5]
Ο Γώγος Πετρίδης ήταν νυμφευμένος από το 1950 με την Ελισσάβετ Μπαλκουζίδου, και είχε τρεις γιούς.[6] Απεβίωσε από καρκίνο στο σπίτι του στη Καλαμαριά, τη Μεγάλη Παρασκευή του 1984. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Καλαμαριάς.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Άμαστρις, Μηνιαίο περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του, Έτος 1ο, τεύχος 1, 2009, Γώγος Πετρίδης, 25 χρόνια χωρίς τον Πατριάρχη, του Δημήτρη Πιπερίδη, σελ. 6-7 [1]
- ↑ Άμαστρις, Μηνιαίο περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του, Έτος 1ο, τεύχος 1, 2009, Γώγος Πετρίδης, 25 χρόνια χωρίς τον Πατριάρχη, του Δημήτρη Πιπερίδη, σελ. 8 [2]
- ↑ Άμαστρις, Μηνιαίο περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του, Έτος 1ο, τεύχος 1, 2009, Γώγος Πετρίδης, 25 χρόνια χωρίς τον Πατριάρχη, του Δημήτρη Πιπερίδη, σελ. 9 [3]
- ↑ Άμαστρις, Μηνιαίο περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του, Έτος 1ο, τεύχος 1, 2009, Γώγος Πετρίδης, 25 χρόνια χωρίς τον Πατριάρχη, του Δημήτρη Πιπερίδη, σελ. 9 – 11 [4]
- ↑ Άμαστρις, Μηνιαίο περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του, Έτος 1ο, τεύχος 1, 2009, Γώγος Πετρίδης, 25 χρόνια χωρίς τον Πατριάρχη, του Δημήτρη Πιπερίδη, σελ. 12 – 13 [5]
- ↑ Άμαστρις, Μηνιαίο περιοδικό για τον Πόντο και τους ανθρώπους του, Έτος 1ο, τεύχος 1, 2009, Γώγος Πετρίδης, 25 χρόνια χωρίς τον Πατριάρχη, του Δημήτρη Πιπερίδη, σελ. 9 [6]