Γ-γλουταμυλοτρανσφεράση
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
H γ-γλουταμυλ-τρανσφεράση (επίσης αναφερόμενη ως γ-γλουταμυλοτρανσφεράση, GGT, γάμμα-GT, γ-γλουταμυλο τρανσπεπτιδάση, EC 2.3.2.2 ) είναι τρανσφεράση (τύπος ενζύμου ) που καταλύει τη μεταφορά λειτουργικών ομάδων γάμμα-γλουταμυλίου από μόρια όπως η γλουταθειόνη σε δέκτη που μπορεί να είναι ένα αμινοξύ, ένα πεπτίδιο ή νερό (σχηματίζοντας γλουταμινικό οξύ). :268 Η γGT διαδραματίζει βασικό ρόλο στον κύκλο γάμμα-γλουταμυλίου, ενός μονοπατιού για τη σύνθεση και την αποικοδόμηση της γλουταθειόνης, καθώς και την αποτοξίνωση φαρμάκων και ξενοβιοτικών (ουσιών που δεν έχουν παραχθεί στον οργανισμό). Άλλες ενδείξεις δείχνουν ότι η GGT μπορεί επίσης να ασκήσει προ-οξειδωτικό ρόλο, με ρυθμιστικές επιδράσεις σε διάφορα επίπεδα μεταγωγής κυτταρικού σήματος και κυτταρικής παθοφυσιολογίας. Αυτή η τρανσφεράση βρίσκεται σε πολλούς ιστούς, με πιο αξιοσημείωτο το ήπαρ και έχει σημασία στην ιατρική ως διαγνωστικός δείκτης.
Ονοματολογία Επεξεργασία
Το όνομα γ-γλουταμυλτρανσφεράση προτιμάται από την Επιτροπή Ονοματολογίας της Διεθνούς Ένωσης Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας . Η ειδική ομάδα για τα ένζυμα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κλινικής Χημείας χρησιμοποίησε επίσης αυτό το όνομα. Το παλαιότερο όνομα ήταν γάμμα-γλουταμυλο τρανσπεπτιδάση (GGTP).
Λειτουργία Επεξεργασία
Το GGT υπάρχει στις κυτταρικές μεμβράνες πολλών ιστών, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών, του χολικού αγωγού, του παγκρέατος, της χοληδόχου κύστης, του σπλήνα, της καρδιάς, του εγκεφάλου και των σπερματικών κυστιδίων . Συμμετέχει στη μεταφορά αμινοξέων μέσω της κυτταρικής μεμβράνης και του μεταβολισμού λευκοτριενίου. Συμμετέχει επίσης στον μεταβολισμό της γλουταθειόνης μεταφέροντας το τμήμα γλουταμυλίου σε μια ποικιλία μορίων αποδεκτών όπως νερό, ορισμένα L- αμινοξέα και πεπτίδια, αφήνοντας το προϊόν κυστεΐνης να διατηρήσει την ενδοκυτταρική ομοιόσταση του οξειδωτικού στρες. Αυτή η γενική αντίδραση είναι:
- (5-L-γλουταμυλ) -πεπτίδιο + ένα αμινοξύ
πεπτίδιο + 5-L-γλουταμυλ αμινοξύ
Δομή Επεξεργασία
Στα προκαρυωτικά και τα ευκαρυωτικά κύτταρα, η γGT αποτελείται από δύο πολυπεπτιδικές αλυσίδες, μια βαρεία και μια ελαφρά υπομονάδα, που υποβάλλονται σε επεξεργασία από έναν πρόδρομο μιας αλυσίδας με μια αυτοκαταλυτική διάσπαση. [1] Η ενεργή τοποθεσία του γGT είναι γνωστό ότι βρίσκεται στην ελαφρά υπομονάδα.
Η συν-μεταφραστική Ν-γλυκοσυλίωση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σωστή αυτοκαταλυτική διάσπαση και στη σωστή αναδίπλωση της γGT. Οι μεταλλάξεις μίας θέσης στα υπολείμματα ασπαραγίνης αποδείχθηκε ότι οδηγούν σε μια λειτουργικά ενεργή αλλά ελαφρώς λιγότερο θερμικά σταθερή εκδοχή του ενζύμου in vitro, ενώ η αποβολή όλων των υπολειμμάτων ασπαραγίνης είχε ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση της μη διατηρημένης, προπεπτιδικής μορφής του ενζύμου. [1]
Ιατρικές εφαρμογές Επεξεργασία
Η γGT χρησιμοποιείται κυρίως ως διαγνωστικός δείκτης για ηπατική νόσο . Οι λανθάνουσες αυξήσεις της GGT παρατηρούνται συνήθως σε ασθενείς με χρόνιες ιογενείς λοιμώξεις από ηπατίτιδα που χρειάζονται συχνά 12 μήνες ή περισσότερο για να εμφανιστούν.
Αυξημένη δραστηριότητα γGT στον ορό μπορεί να βρεθεί σε ασθένειες του ήπατος, του χολικού συστήματος, του παγκρέατος και των νεφρών. [2] [3] Από αυτή την άποψη, είναι παρόμοιο με την αλκαλική φωσφατάση (ALP) στην ανίχνευση νόσου της χολικής οδού . Πράγματι, οι δύο δείκτες συσχετίζονται στενά, αν και υπάρχουν αντικρουόμενα δεδομένα σχετικά με το εάν το γGT έχει μεγαλύτερη ευαισθησία. Γενικά, η ALP εξακολουθεί να είναι το πρώτο τεστ για τις παθήσεις της χολής .Το βασικό πλεονέκτημα της γGT έναντι της ALP είναι στην επαλήθευση ότι οι αυξήσεις της γGT οφείλονται στην πραγματικότητα στη χολική νόσο. Η ALP μπορεί επίσης να αυξηθεί σε ορισμένες ασθένειες των οστών, αλλά η γGT δεν αυξάνεται. Πιο πρόσφατα, η ελαφρώς αυξημένη γGT στον ορό έχει επίσης βρεθεί να συσχετίζεται με καρδιαγγειακά νοσήματα και βρίσκεται υπό ενεργή έρευνα ως δείκτης καρδιαγγειακού κινδύνου. Η γGT στην πραγματικότητα συσσωρεύεται σε αθηροσκληρωτικές πλάκες, υποδηλώνοντας πιθανό ρόλο στη δημιουργία καρδιαγγειακών παθήσεων, και κυκλοφορεί στο αίμα με τη μορφή διακριτών συσσωματωμάτων πρωτεΐνης, μερικά από τα οποία φαίνεται να σχετίζονται με συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις όπως το μεταβολικό σύνδρομο, οεθισμός στο αλκοόλ και η χρόνια ηπατική νόσος .
Η γGT αυξάνεται με την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ . Ωστόσο, ο προσδιορισμός των υψηλών επιπέδων της συνολικής δραστικότητας της γGT στον ορό δεν είναι συγκεκριμένος για την τοξικότητα από αλκοόλη, και η μέτρηση επιλεγμένων μορφών ορού του ενζύμου προσφέρει πιο συγκεκριμένες πληροφορίες. Η μεμονωμένη αύξηση ή η δυσανάλογη αύξηση σε σύγκριση με άλλα ένζυμα του ήπατος (όπως η ALT ή η τρανσαμινάση της αλανίνης ) μπορεί να υποδηλώνουν επιβλαβή χρήση αλκοόλ ή αλκοολική ηπατική νόσο και μπορεί να υποδεικνύουν υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ έως 3 ή 4 εβδομάδες πριν από τη δοκιμή. Ο μηχανισμός αυτής της ανύψωσης δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί. Το αλκοόλ μπορεί να αυξήσει την παραγωγή γGT προκαλώντας ηπατική μικροσωματική παραγωγή ή μπορεί να προκαλέσει διαρροή γGT από ηπατοκύτταρα .
Πολλά φάρμακα μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα γGT, συμπεριλαμβανομένων των βαρβιτουρικών και της φαινυτοΐνης . Αύξηση της γGT έχει επίσης αναφερθεί περιστασιακά μετά τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (συμπεριλαμβανομένης της ασπιρίνης ), του βαλσάμου και του κάβα. Τα αυξημένα επίπεδα γGT μπορεί επίσης να οφείλονται σε συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια .
Τα μεμονωμένα αποτελέσματα των δοκιμών θα πρέπει πάντα να ερμηνεύονται χρησιμοποιώντας το εύρος αναφοράς από το εργαστήριο που πραγματοποίησε τη δοκιμή, αν και το εύρος αναφοράς για παράδειγμα είναι 15-85 IU / L για τους άνδρες και 5-55 IU / L για τις γυναίκες.
ΗγGGT εκφράζεται σε υψηλά επίπεδα σε πολλούς διαφορετικούς όγκους. Είναι γνωστό ότι επιταχύνει την ανάπτυξη όγκων και αυξάνει την αντίσταση στη σισπλατίνη στους όγκους. [4]
Παραδείγματα Επεξεργασία
Οι ανθρώπινες πρωτεΐνες που ανήκουν σε αυτήν την οικογένεια περιλαμβάνουν τις: GGT1, GGT2, GGT6, GGTL3, GGTL4, GGTLA1 και GGTLA4.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 West, Matthew B.; Wickham, Stephanie; Quinalty, Leslie M.; Pavlovicz, Ryan E.; Li, Chenglong; Hanigan, Marie H. (2011-08-19). «Autocatalytic cleavage of human gamma-glutamyl transpeptidase is highly dependent on N-glycosylation at asparagine 95». The Journal of Biological Chemistry 286 (33): 28876–28888. doi:. ISSN 1083-351X. PMID 21712391. PMC 3190695. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21712391.
- ↑ Fine, A.; McIntosh, W. B. (1975-05-XX). «Elevation of Serum Gamma-Glutamyl Transpeptidase in End-Stage Chronic Renal Failure» (στα αγγλικά). Scottish Medical Journal 20 (3): 113–115. doi:. ISSN 0036-9330. http://journals.sagepub.com/doi/10.1177/003693307502000309.
- ↑ «Improved performance of urinary biomarkers of acute kidney injury in the critically ill by stratification for injury duration and baseline renal function» (στα αγγλικά). Kidney International 79 (10): 1119–1130. 2011-05-02. doi:. ISSN 0085-2538. PMC 3884688. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0085253815547029.
- ↑ Hanigan, M. H.; Gallagher, B. C.; Townsend, D. M.; Gabarra, V. (April 1999). «Gamma-glutamyl transpeptidase accelerates tumor growth and increases the resistance of tumors to cisplatin in vivo». Carcinogenesis 20 (4): 553–559. doi:. ISSN 0143-3334. PMID 10223181. PMC 6522259. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10223181.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- MedlinePlus Encyclopedia
- gamma-Glutamyltransferase
- GGT - Δοκιμές εργαστηρίου στο Διαδίκτυο
- Overview of all the structural information available in the