Δαγοβέρτος Γ΄
Ο Δαγοβέρτος Γ΄, Dagobert III (699 - 715) από τον Οίκο των Μεροβιγγείων ήταν Βασιλιάς των Φράγκων (711 - 715).
Δαγοβέρτος Γ΄ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 698 (περίπου)[1] |
Θάνατος | 715[2][3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[1] |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Θευδέριχος Δ΄[4] |
Γονείς | Χιλδεβέρτος Γ΄[1] |
Αδέλφια | Rithilde |
Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[1] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων (711–715) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος τού Χιλδεβέρτου Γ΄ των Φράγκων και της Εντόννε· το όνομα της μητέρας του είναι μεταγενέστερη φαντασία.
Διαδέχθηκε τον πατέρα του το 711 στα τρία Φραγκικά βασίλεια: η Νευστρία-Βουργουνδία και η Αυστρασία είχαν ήδη ενοποιηθεί μετά από τη νίκη τού Πεπίνου τού Χέρσταλ το 687 στο Τερτύ. Ήταν 12ετής και την πραγματική εξουσία ασκούσε ο Πεπίνος τού Χέρσταλ μαγιορδόμος των Φράγκων. Αυτός απεβίωσε το 714· ακολούθησε διαφωνία, ανοικτά μερικές φορές, των κληρονόμων του με τους ευγενείς της Νευστρίας, οι οποίοι εξέλεξαν μαγιορδόμους. Το επόμενο έτος απεβίωσε και ο Δαγοβέρτος Γ΄· η Ιστορία των Φράγκων αναφέρει, ότι απεβίωσε από ασθένεια, δεν περιγράφει πάντως τις πράξεις ή τον χαρακτήρα του.[5]
Ενώ η προσοχή επικεντρώθηκε στις μάχες με του Φρισίους στο βορρά, οι περιοχές στο νότο άρχισαν να αποσχίζονται κατά τη σύντομη βασιλεία του: ο Σαβέρικ επίσκοπος τού Ωσέρ ήταν μαχητικός και υπέταξε τις πόλεις Ορλεάνη, Νεβέρ, Αβαλλόν και Τοννέρ. Επίσης ο Εύδης ο Μέγας στην Τουλούζη της Ακουιτανίας και ο Αντενόρ στην Προβηγκία ήταν στην πραγματικότητα ανεξάρτητοι μεγιστάνες.[6]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΓιος του ήταν ο:
- Θευδέριχος Δ΄ π. 712-737, βασιλιάς των Φράγκων.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 119-120. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 102435146. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00688182.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 120-126. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Monumenta Germaniae Historica, Scriptores rerum Merovingicarum, vol. II, σσ. 324-326
- ↑ https://books.google.gr/books?id=lMNBAAAAcAAJ&pg=PA34&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
Πηγές
Επεξεργασία- Monumenta Germaniae Historica, Scriptores rerum Merovingicarum, vol. II, pp. 324-326