Δημήτριος Καθενιώτης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Δημήτριος Καθενιώτης του Αναστασίου (1882 - 23 Φεβρουαρίου 1947) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος, που διετέλεσε και αρχηγός ΓΕΣ (1933-1935).
| Δημήτριος Καθενιώτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1882 Χαλκίδα |
| Θάνατος | 1947 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός διπλωμάτης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Ελληνικός Στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού της Ελλάδας (1933–1935) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στη Χαλκίδα και το 1904 εξήλθε της Σχολής Ευελπίδων με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Συμμετείχε ως μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Κίνημα στο Γουδί το 1909. Συμμετείχε επίσης στους Βαλκανικούς Πολέμους ως επιτελικός, και κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο Γενικό Στρατηγείο, αναλαμβάνοντας καθήκοντα συνδέσμου σε διάφορες αποστολές.
Μία από εκείνες τις αποστολές, η κρισιμότερη ίσως για την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου έναντι του Ποντιακού Ζητήματος και την τύχη του Ποντιακού Ελληνισμού, ήταν η τοποθέτησή του με το βαθμό του συνταγματάρχη ως στρατιωτικού εκπροσώπου στον Πόντο, ακριβώς την εποχή των διώξεων κατά του ελληνογενούς στοιχείου και της συνεχούς ανόδου του Κεμαλισμού.
Την εποχή εκείνη ο Δημήτριος Καθενιώτης υπέβαλε έκθεση με λεπτομερή στοιχεία των γεγονότων και των καταστάσεων που συνέβαιναν, καθώς και των προοπτικών που διαγράφονταν, από τα οποία εξαγόταν το συμπέρασμα ότι ήταν αδύνατη η ένωση του Πόντου με την Ελλάδα.
Έτσι, με βάση τη λεγόμενη "Έκθεση Καθενιώτη" ο Ελευθέριος Βενιζέλος απέρριψε το αίτημα των Ποντίων για αυτόνομο κράτος ή για ένωση, ως καθαρή ουτοπία, προσανατολιζόμενος σε λύση της συνεργασίας του ποντιακού και αρμενικού στοιχείου σε ομοσπονδιακό κράτος με αυτονομία για τους Ποντίους εντός αυτού. Η θέση αυτή του Βενιζέλου επέφερε όπως ήταν αναμενόμενο την έντονη αποδοκιμασία του από τους Ποντίους, τον επόμενο όμως χρόνο βρέθηκε μια συμβιβαστική κατεύθυνση επίλυσης μετά από προτάσεις του Μητροπολίτη Τραπεζούντας (1913-1938) Χρύσανθου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών (1938-1940).
Αργότερα ο Καθενιώτης προήχθη σε υποστράτηγο και διετέλεσε κατά σειρά στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι, διοικητής της 11ης Μεραρχίας, διοικητής της Σχολής Πολέμου (1926), και τέλος υπαρχηγός και αργότερα αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (1933-35). Το 1942, ερωτηθείς από την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, υπέβαλε έκθεση κριτικής αποτίμησης για τον ελληνο ιταλικό και ελληνο γερμανικό πόλεμο, 28.10.1940- 26.04.1941, δηλ. μέχρι την είσοδο των στρατευμάτων κατοχής στην Αθήνα. Η έκθεση αυτή δεν έχει ευρύτερα σχολιασθεί.
Πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1947.
Πηγές Επεξεργασία
- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ.10ος, σ.32
- "Η γενοκτονία των Ποντίων" Ιστορικά (Ελευθεροτυπία) 2002 σ.27