Δημήτριος Λαντζούνης
Ο Δημήτριος Λαντζούνης (1909-1991), του Ιωάννη και της Ευγενίας, ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής Μεσσηνίας επί δύο δεκαετίες.
| Δημήτριος Λαντζούνης | |
|---|---|
| Βουλευτής Μεσσηνίας | |
| Περίοδος 1950 – 1961 | |
| Περίοδος 1963 – 1967 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 11 Ιουλίου 1909, Μελιγαλάς |
| Θάνατος | 28 Οκτωβρίου 1991 (82 ετών) |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Λαϊκό Κόμμα, Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ |
| Σύζυγος | Βούλα Αποστολάκη[1] |
| Παιδιά | 2 |
| Σπουδές | Νομική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Επάγγελμα | δικηγόρος |
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Γεννήθηκε στον Μελιγαλά Μεσσηνίας στις 11 Ιουλίου 1909.[1] Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα στην Καλαμάτα από το 1934 ως το 1950.[1]
Κοινοβουλευτική δραστηριότητα Επεξεργασία
Η πολιτική του δραστηριοποίηση ξεκίνησε το 1946, όταν για πρώτη φορά κατήλθε ως υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με τον συνδυασμό Ηνωμένης Παρατάξεως Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Κόμμα) και συγκέντρωσε 7.635 ψήφους στις εκλογές εκείνης της χρονιάς.[2]
Στις εκλογές του 1950 εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά με το Λαϊκό Κόμμα, με 4.269 ψήφους και επανεξελέγη το 1951 και το 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και στη συνέχεια με την ΕΡΕ το 1956, 1958, 1963 και 1964.[3] Διατέλεσε Γενικός Γραμματέας της Βουλής το 1956-58.[4]
Θάνατος Επεξεργασία
Ο Δημήτριος Λαντζούνης απεβίωσε σε ηλικία 82 ετών, στις 28 Οκτωβρίου 1991 και κηδεύθηκε την επομένη από τον ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου, στον Μελιγαλά.[5] Κατέλιπε τη σύζυγό του, Βούλα Αποστολάκη, και τα παιδιά του, Άλκη και Εύη.[5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ελληνικόν Who's Who 1965, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών Who's Who, Αθήνα 1965, σελ. 316
- ↑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 - ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ, 7 Μαΐου 2012, ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2020.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 94, αρ. 1067) (pdf)
- ↑ Αλκιβιάδης Προβατάς: «Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας από το 1821 μέχρι και 1980: εκτελεστικά και νομοθετικά σώματα», εκδόσεις Παπαχρυσάνθου 1980, σελ. 211
- ↑ 5,0 5,1 "Κηδείες", εφ. Τα Νέα, φύλλο 29ης Οκτωβρίου 1991, σελ. 95.