Δημήτρης Σαράτσης

(Ανακατεύθυνση από Δημήτριος Σαράτσης)

Ο Δημήτρης Σαράτσης (1871-1951), ήταν γιατρός και πολιτικός από τον Ανω Βόλο με έντονη κοινωνική και πολιτική δράση, βουλευτής και υφυπουργός. Υπηρέτησε επίσης ως πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Βόλου.[2]

Δημήτρης Σαράτσης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1871[1]
Θάνατος14  Ιανουαρίου 1951[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
ιατρός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈλληνας υφυπουργός Υγιεινής‎

Βιογραφικό

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1871. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι κατά την περίοδο 1892-1894. Από το 1895 μέχρι το 1899 ήταν διευθυντής του Πολιτικού Νοσοκομείου και τη διετία 1912-13 του Νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού στο Βόλο. Το 1908, και ενώ ήταν δημοτικός σύμβουλος στη θεσσαλική πόλη, εισηγήθηκε την ίδρυση του Παρθεναγωγείου του Βόλου που ιδρύθηκε την ίδια χρονιά. Στην εισηγητική του έκθεση προς το δημοτικό συμβούλιο, εξέθεσε το σύνολο των προβλημάτων που αφορούσαν την εκπαίδευση των κοριτσιών στην πόλη: την απουσία ενδιαφέροντος για τη μέση και ανώτερη γυναικεία εκπαίδευση, την κυριαρχία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και του Αρσακείου, που περιορίζονταν σχεδόν αποκλειστικά στην προετοιμασία των διδασκαλισσών, την μονοπώληση της εκπαίδευσης των κοριτσιών από σχολές ετερόδοξων ιεραποστολών[3]. Το 1908 επίσης ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στην ίδρυση του Εργατικού Κέντρου Βόλου[4]. Ως δημοτικός σύμβουλος θα ζητήσει την οικονομική συνδρομή του δημοτικού συμβουλίου για την ενίσχυση αυτής της πρωτοβουλίας. Θα συμμετάσχει και στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Κατηγορήθηκε μαζί με τον Αλέξανδρο Δελμούζο στην υπόθεση των Αθεϊκών του Βόλου και αθωώθηκε όπως και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι στη δίκη που έγινε στο Ναύπλιο το 1914. Εννιά χρόνια αργότερα εκλέχτηκε βουλευτής Βόλου[5] και το 1932 συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαναστασίου ως υφυπουργός Υγιεινής. Έγραψε Μαθήματα Υγιεινής, Δέκα Υγειονομικά Προβλήματα κ.α.

Σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα στις 14 Ιανουαρίου 1951.[6].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. nr96016938. Ανακτήθηκε στις 14  Μαρτίου 2021.
  2. Εργαλείο έρευνας για τα Πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου Παγασών - 1951 Αρχειοθετήθηκε 2022-09-20 στο Wayback Machine., Πράξη: Αναγγελία του θανάτου του Δημητρίου Σαράτση. Εισηγητής: Βουγάς, Παναγιώτης, Αριθμός Απόφασης:1392. Προσπελάστηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2022.
  3. Έφη Γαζή, «Πατρίς θρησκεία, οικογένεια». Ιστορία ενός συνθήματος (1880-1930), Πόλις, Αθήνα 2011, σελ. 114-115
  4. Το 1908 ιδρύθηκε στον Βόλο το Εργατικό Κέντρο. Επρόκειτο για την πρώτη απόπειρα οργάνωσης των εργατικών στρωμάτων στον Ελληνικό χώρο. Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1906 όταν ο δικηγόρος Σπ. Μουσούρης, μαζί με με εργάτες της πόλης αποπειράθηκε να το οργανώσει. Η αρχική πρωτοβουλία δεν είχε συνέχεια, ενδεχομένως εξαιτίας της ίδρυσης του Πανεργατικού συνδέσμου Η Αδελφότης. Το 1908 εργάτες επαναπροσέγγισαν τους δικηγόρους Σπ. Μουσούρη, Κ. Ζάχο και τον γιατρό Δ. Σαράτση. Γιάννης Κορδάτος, Ιστορία της επαρχίας Βόλου και Αγιάς, εκδ. 20ός αιώνας, Αθήνα, 1960, σελ. 996-997
  5. Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 138, αρ. 1439. (pdf)
  6. εφ. Ελευθερία, πρωτοσέλιδο της 16ης Ιανουαρίου 1951, σελ. 1 (μέσω ΕΒΕ)

Βιβλιογραφία - Πηγές

Επεξεργασία
  • Αρχείο Δημ.Ι.Σαράτση. Παιδεία και Κοινωνία. Αλληλογραφία-Μαρτυρίες-Δημοσιεύματα, εποπτεία Αλέξης Δημαράς, τ.Α΄, Πολιτικά-Κοινωνικά, επιμ. Γ.Παπακώστας, Αθήνα, 1995
  • Έφη Γαζή, «Πατρίς θρησκεία, οικογένεια». Ιστορία ενός συνθήματος (1880-1930), Πόλις, Αθήνα 2011 ISBN 978-960-435-307-1
  • Γιάννης Κορδάτος, Ιστορία της επαρχίας Βόλου και Αγιάς, εκδ. 20ός αιώνας, Αθήνα, 1960
  • Τα Αθεϊκά του Βόλου και ο Δελμούζος, Ένθετο Ελευθεροτυπίας Ε/Ιστορικά, 22 Ιουνίου 2000
  • Χαράλαμπος Χαρίτος, Το Παρθεναγωγείο του Βόλου, εκδ. Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, 1989, τ. Α΄,σελ. 93κ.εξ [1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  • Ελισάβετ Κοτζιά, «Η μαχητικότητα και η τόλμη του αρθρογράφου Δημήτρη Σαράτση»[2]