Δημοκρατική Ένωσις (1956)
Η Δημοκρατική Ένωσις ήταν κεντροαριστερός - σοσιαλδημοκρατικός συνασπισμός πολιτικών κομμάτων[1] που έλαβε μέρος στις εθνικές βουλευτικές εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου του 1956.
Δημοκρατική Ένωσις | |
|---|---|
| Ηγέτης | Γεώργιος Παπανδρέου |
| Ίδρυση | 1956 |
| Διάλυση | 1956 |
| Ιδεολογία | Φιλελευθερισμός Βενιζελισμός Σοσιαλδημοκρατία Δημοκρατικός σοσιαλισμός Αγροτισμός |
| Πολιτική θέση | Κέντρο Κεντροαριστερά |
| Χρώματα | πορτοκαλί |
| Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
ΙστορικόΕπεξεργασία
Πυρήνας της Δημοκρατικής Ενώσεως αποτελούσαν οι κεντρώοι κομματικοί σχηματισμοί των Σοφοκλή Βενιζέλου, Γ. Παπανδρέου, Σάββα Παπαπολίτη και Αλέξανδρου Μπαλτατζή,[2] προκειμένου να επιτευχθεί μια ανάσχεση της ανόδου προς την εξουσία για την νεοπαγή Ε.Ρ.Ε. του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ενόψει και του γεγονότος της ψήφισης του νέου εκλογικού συστήματος, του λεγόμενου τριφασικού.
Στην Δημοκρατική Ένωση μετείχαν το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (Γεώργιος Καρτάλης - Αλέξανδρος Σβώλος), η Ε.Δ.Α. (Ιωάννης Πασαλίδης) και η Κίνηση Εθνικής Δημοκρατικής Πρωτοβουλίας (που είχαν πρωτύτερα συμπτυχθεί στην Εθνική Κίνηση Αλλαγής), το Κόμμα των Φιλελευθέρων (υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου), το Λαϊκόν Κόμμα (Κωνσταντίνος Τσαλδάρης), η Φιλελευθέρα Δημοκρατική Ένωσις του Σ. Βενιζέλου, η Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου (Σάββας Παπαπολίτης) και το Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων (Αλ. Μπαλτατζής), ενώ αποκλείσθηκε το Κόμμα των Προοδευτικών του Σπ. Μαρκεζίνη με το αιτιολογικό ότι ο αρχηγός του είχε θητεύσει σε υπουργικές θέσεις επί κυβερνήσεων Ελληνικού Συναγερμού (1952 - 1955) του Αλ. Παπάγου. Επικεφαλής του συνασπισμού τέθηκε ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Ψυχή, ωστόσο, του συνασπισμού ήταν το ΚΚΕ του Νίκου Ζαχαριάδη. Συνεχίζοντας την παράδοση των πλατιών πολιτικών μετώπων, πάνω όμως σε ένα πολιτικό σχέδιο που ευνοούσε το λαϊκό κίνημα, το ΚΚΕ του Νίκου Ζαχαριάδη πρωταγωνίστησε στη δημιουργία και την υποστήριξη προς την Δημοκρατική Ένωση, καθώς: 1) πετύχαινε την ηθική απονομιμοποίηση του Καραμανλή, ο οποίος παρουσιαζόταν σαν κάποιος που θα ανανέωνε το προφίλ της συντηρητικής παράταξης, η οποία όμως για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι στηριζόταν μόνο στη νοθεία, την βία και τις ΗΠΑ, 2) αποκάλυπτε το χαρακτήρα του καθεστώτος που επέβαλαν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα σε ευρύτερες μάζες που επί 6 χρόνια είχαν εγκλωβιστεί στην κεντρίστικη στάση του πλαστηρικού και μη Κέντρου και 3) διέσπαγε το Κέντρο και άνοιγε το δρόμο για την ανάδειξη της ΕΔΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση το 1958.
Συμμετέχοντα κόμματαΕπεξεργασία
Τα κόμματα που αποτελούσαν τη Δημοκρατική Ένωση ήταν:
Αποτελέσματα εκλογώνΕπεξεργασία
Παρότι ο συνασπισμός κέρδισε στις εκλογές περισσότερες ψήφους,[2] εντούτοις εξέλεξε μόλις 132 βουλευτές και απέτυχε να κερδίσει την εξουσία, λόγω ακριβώς του εκλογικού συστήματος που ίσχυσε. Η Ε.Ρ.Ε. αναδείχθηκε κυβέρνηση, κερδίζοντας συνολικά 165 έδρες.
Βουλή των ΕλλήνωνΕπεξεργασία
| Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
|---|---|---|---|---|---|
| 1956 | Γεώργιος Παπανδρέου | 1.620.007 | 48,15% | 132 / 300
|
Αξιωματική Αντιπολίτευση |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Το πρόγραμμα & το πρακτικό ίδρυσης της «Δημοκρατικής Ένωσης» (για τις εκλογές της 19/02/1956)». παρα ποδα. 19 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Κωνσταντίνα Μπότσιου (11 Μαΐου 2014). «Οι εκλογές του 1956». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/766579/article/epikairothta/ellada/oi-ekloges-toy-1956. Ανακτήθηκε στις 21-11-2017.