Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1966
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision του 1966 ήταν ο 11ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision και έλαβε χώρα τις 5 Μαρτίου 1966 στην πόλη του Λουξεμβούργου, στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου. Ο κανονισμός για το τραγούδι να εκτελείται αποκλειστικά σε μία από τις εθνικές γλώσσες μιας χώρας θεσμοθετήθηκε σε αυτόν το διαγωνισμό, πιθανόν εξαιτίας της συμμετοχής του Βασιλείου της Σουηδίας στο διαγωνισμό του 1965 με αγγλόγλωσσο τραγούδι.[1]
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1966 | |
---|---|
Ημερομηνίες | |
Τελικός | 5 Μαρτίου 1966 |
Οικοδεσπότης | |
Χώρος | Villa Louvigny Πόλη του Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο |
Παρουσιαστές | Ζοσιάν Σεν (Josiane Chen) |
Μουσική Διεύθυνση | Ζαν Ροντερές |
Εκτελεστικός επόπτης | Κλίφορντ Μπράουν |
Διοργανωτής | Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT) |
Κατά τη διάρκεια του σόου |
Les Haricots Rouges |
Διαγωνιζόμενοι | |
Αριθμός συμμετοχών | 18 |
Πρώτη εμφάνιση | - |
Επιστρέφουν | - |
Αποχωρούν | - |
Ψηφοφορία | |
Μηδέν βαθμοί | ![]() ![]() |
Νικητής | ![]() Merci, Chérie |
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision | |
◄1965 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 1967► |
Αυτή ήταν η 2η φορά που το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου διεξήγαγε τον διαγωνισμό, με πρώτη φορά το 1962, ο οποίος έλαβε και εκείνος χώρο στη πόλη του Λουξεμβούργου. Νικήτρια αναδείχθηκε η Δημοκρατία της Αυστρίας, με το τραγούδι "Merci, Chérie" του Ούντο Γιούργκενς (σε στίχους δικούς του και του Τόμας Χέρμπιγκερ), το οποίο ήταν στα γερμανικά.[2]
ΤόποςΕπεξεργασία
Ο διαγωνισμός του 1966 φιλοξενήθηκε στη Βίλα Λουβινί, που βρίσκεται στην Πόλη του Λουξεμβούργου. Στο εν λόγω κτήριο βρισκόταν η έδρα της Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, προδρόμου του καναλιού RTL Group. Η τοποθεσία του είναι στο Δημοτικό Πάρκο στη Βιλ Οτ στο κέντρο της πρωτεύουσας.[1]
Διαδικασία και μέθοδος ψηφοφορίαςΕπεξεργασία
Κάθε χώρα είχε 10 μέλη κριτικής επιτροπής, τα οποία έδωσαν τρεις ψήφους ανάμεσα σε ένα, δύο ή τρία αγαπημένα τραγούδια. Οι βαθμοί αθροίστηκαν και τα τραγούδια που κατατάχθηκαν στην πρώτη, δεύτερη και την τρίτη θέση έλαβαν 5, 3 και 1 ψήφους στη σειρά. Αν μόνο ένα τραγούδι συγκέντρωνε κάθε βαθμό από την κριτική επιτροπή, ελάμβανε και τους 9 πόντους. Αν επιλέγονταν μόνο δύο τραγούδια, τα άσματα θα έπαιρναν 6 και 3 βαθμούς στη σειρά.
Στη διάρκεια της διαδικασίας ψηφοφορίας, η παρουσιάστρια Ζοσιάν Σεν χαιρέτισε κατά λάθος το Ηνωμένο Βασίλειο λέγοντας "Good night, London" ("Καληνύχτα, Λονδίνο"). Στη συνέχεια όμως συνειδητοποίησε το λάθος της και είπε "Good evening, London" μετά τη φράση του εκπροσώπου βαθμολογίας Μάικλ Άσπελ, ο οποίος απάντησε λέγοντας "Good morning, Luxembourg".
ΠρωτιέςΕπεξεργασία
Το 1966 ήταν η πρώτη χρονιά που μαύρος καλλιτέχνης ανέβηκε στη σκηνή της Eurovision. Ήταν η Μίλι Σκοτ, η οποία εκπροσώπησε την Ολλανδία. Ήταν επίσης η πρώτη τραγουδίστρια που χρησιμοποίησε ένα φορητό μικρόφωνο. Αυτός ήταν ο τελευταίος διαγωνισμός με συμμετοχή της Δανίας, η οποία επέστρεψε το 1978, περισσότερο από μία δεκαετία αργότερα.[1] Στον διαγωνισμό εκείνο για πρώτη φορά επίσης σε μία συμμετοχή η ερμηνεία του τραγουδιού δεν συνοδεύτηκε από ορχήστρα. Ήταν η συμμετοχή της Ιταλίας, με το τραγούδι "Dio, come ti amo" που τραγούδησε ο Ντομένικο Μοντούνιο, το οποίο είχε ενορχητρωθεί μετά την εκτέλεσή του στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, καταρρίπτοντας τον κανονισμό της EBU που όριζε ότι η ενορχήστρωση των τραγουδιών έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί αρκετά πριν την εκτέλεση. Παρότι οι ιστοσελίδες και το επίσημο πρόγραμμα αναφέρει στον κατάλογο των μαέστρων τον Άντζελο Τζακομάτσι, στην πραγματικότητα ο τελευταίος έπαιξε μόνο πιάνο για την ιταλική συμμετοχή.[3][4]
Συμμετέχουσες χώρεςΕπεξεργασία
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, όλες οι χώρες που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό του 1965 επέστρεψαν και στον αμέσως επόμενο διαγωνισμό. Δεν σημειώθηκαν επιστροφές, αποχωρήσεις ή νέες είσοδοι συμμετοχών από χώρες.[1]
Διευθυντές ορχηστρώνΕπεξεργασία
Παρακάτω αναφέρονται οι μαέστροι που ήταν αρμόδιοι για τη διεύθυνση της ορχήστρας ανά συμμετοχή.[5]
- Γερμανία - Βίλι Μπέρκινγκ
- Δανία - Άρνε Λάμπερτ
- Βέλγιο - Ζαν Ροντερές
- Λουξεμβούργο - Ζαν Ροντερές
- Γιουγκοσλαβία - Μοϊμίρ Σέπε
- Νορβηγία - Έιβιντ Μπεργκ
- Φινλανδία - Όσι Ρούνε
- Πορτογαλία - Ζόρζε Κόστα Πίντο
- Αυστρία - Χανς Χάμερσμιτ
- Σουηδία - Γκερτ Όβε Άντερσον
- Ισπανία - Ραφαέλ Ιμπάρμπια
- Ελβετία - Ζαν Ροντερές
- Μονακό - Αλέν Γκοραγκέρ
- Ιταλία - Άντζελο Τζακομάτσι
- Γαλλία - Φρανκ Πουρσέλ
- Ολλανδία - Ντολφ βαν ντερ Λίντεν
- Ιρλανδία - Νόελ Κέλεαν
- Ηνωμένο Βασίλειο - Χάρι Ραμπίνοβιτς
Καλλιτέχνες που επέστρεψανΕπεξεργασία
Για 3η φορά σημειώθηκε επιστροφή 2 καλλιτεχνών στον διαγωνισμό. Ήταν ο Ούντο Γιούργκενς για την Αυστρία, ο οποίος έλαβε μέρος και το 1964 και 1965, και ο Ντομένικο Μοντούνιο για την Ιταλία, ο οποίος ήταν συμμετέχων και στους διαγωνισμούς των ετών 1958 και 1959.
ΑποτελέσματαΕπεξεργασία
Σειρά | Χώρα | Γλώσσα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Θέση | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | Δυτική Γερμανία | Γερμανικά | Μάργκοτ Έσκενς (Margot Eskens) | Die Zeiger der Uhr | 11 | 7 |
02 | Δανία | Δανικά | Ούλα Πία | Stop - mens legen er go' | 14 | 4 |
03 | Βέλγιο | Γαλλικά | Τόνια | Un peu de poivre, un peu de sel | 5 | 14 |
04 | Λουξεμβούργο | Γαλλικά | Μισέλ Τορ | Ce soir je t'attendais | 12 | 7 |
05 | Γιουγκοσλαβία | Σλοβένικα | Μπέρτα Άμπροζ | Brez besed | 8 | 9 |
06 | Νορβηγία | Νορβηγικά | Όσε Κλέβελαντ | Intet er nytt under solen | 3 | 15 |
07 | Φινλανδία | Φινλανδικά | Αν Κριστίν | Playboy | 10 | 7 |
08 | Πορτογαλία | Πορτογαλικά | Μανταλένα Ιγκλέσιας | Ele e ela | 13 | 6 |
09 | Αυστρία | Γερμανικά, Γαλλικά | Ούντο Γιούργκενς | Merci, Chérie | 1 | 31 |
10 | Σουηδία | Σουηδικά | Λιλ Λίντφορς & Σβάντε Τούρεσον | Nygammal vals | 2 | 16 |
11 | Ισπανία | Ισπανικά | Ραφαέλ | Yo soy aquél | 7 | 9 |
12 | Ελβετία | Γαλλικά | Μαντλέν Πασκάλ | Ne vois-tu pas? | 6 | 12 |
13 | Μονακό | Γαλλικά | Τερέζα Κεσοβίγια | Bien plus fort | 17 | 0 |
14 | Ιταλία | Ιταλικά | Ντομένικο Μοντούνιο | Dio, come ti amo | 18 | 0 |
15 | Γαλλία | Γαλλικά | Ντομινίκ Ουόλτερ | Chez nous | 16 | 1 |
16 | Ολλανδία | Ολλανδικά | Μίλι Σκοτ | Fernando en Filippo | 15 | 2 |
17 | Ιρλανδία | Αγγλικά | Ντίκι Ροκ | Come Back to Stay | 4 | 14 |
18 | Ηνωμένο Βασίλειο | Αγγλικά | Κένεθ Μακ Κέλαρ | A Man Without Love | 9 | 8 |
Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορίαΕπεξεργασία
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1965, όπως και το πρόσωπο που εκφωνούσε τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.[1]
Σειρά βαθμολογίας | Χώρα | Εκπρόσωποι βαθμών | Παρουσιαστής | Φορέας μετάδοσης |
---|---|---|---|---|
01 | Γερμανία | Βέρνερ Φάιγκελ | Χανς-Γιόακιμ Ράισενμπαχ | ARD Deutsches Fernsehen |
02 | Δανία | Κλάους Τόκσβιγκ | Σκατ Νόρεβιγκ | DR TV |
03 | Βέλγιο | Αντρέ Αγκόν | Πολ Χέρεμαν | RTB |
Χέρμαν Φέρελστ | BRT | |||
04 | Λουξεμβούργο | Καμίλο Φέλγκεν | Ζακ Ναβαντίκ | Télé-Luxembourg[6] |
05 | Γιουγκοσλαβία | Ντραγκάνα Μάρκοβιτς | Μίλογιε Όρλοβιτς | Televizija Beograd |
Μλάντεν Ντέλιτς | Televizija Zagreb | |||
Τόμαζ Τέρτσεκ | Televizija Ljubljana | |||
06 | Νορβηγία | Έρικ Ντίζεν | Σβέρε Κριστόφερσεν | NRK και NRK P1 |
07 | Φινλανδία | Πόπε Μπεργκ | Άαρνο Γουόλι | TV-ohjelma 1 |
08 | Πορτογαλία | Μαρία Μανουέλα Φουρτάντο | Ενρίκε Μέντες | RTP |
09 | Αυστρία | Βάλτερ Ρίχαρντ Λάνγκερ | Βίλι Κράλικ | ORF |
10 | Σουηδία | Έντβαρτ Ματς[7] | Σβεν Λίνταλ | Sveriges Radio-TV και SR P1[8] |
11 | Ισπανία | Μαργαρίτα Νίκολα | Φεντερίκο Γκάγιο | TVE |
12 | Ελβετία | Αλεξάντρ Μπέργκερ | Τέοντορ Χάλερ | TV DRS |
Ζορζ Αρντί | TSR | |||
Τζοβάνι Μπερτίνι | TSI | |||
13 | Μονακό | TBC | Φρανσουά Ντεγκέλ | Télé Monte Carlo |
14 | Ιταλία | Έντσο Τορτόρα | Ρενάτο Ταλιάνι | Secondo Programma |
15 | Γαλλία | Ζαν Κλοντ Μασουλιέ[9] | Φρανσουά Ντεγκέλ | Première Chaîne ORTF[6] |
16 | Ολλανδία | Χέρμαν Μπράουερ[10] | Τέντι Σόλτεν | Nederland 1[11] |
17 | Ιρλανδία | Φρανκ Χολ | Μπρένταν Ο' Ρέιλι | Telefís Éireann[12] |
Κέβιν Ρος | Radio Éireann | |||
18 | Ηνωμένο Βασίλειο | Μάικλ Άσπελ | Ντέιβιντ Τζέικομπς | BBC1 |
Τζον Νταν | BBC Light Programme | |||
- | Τσεχοσλοβακία | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | ČST |
- | Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | Deutscher Fernsehfunk |
- | Ουγγαρία | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | RTV |
- | Μαρόκο | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | SNRT |
- | Πολωνία | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | TP |
- | Ρουμανία | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | TVR |
- | Σοβιετική Ένωση | (μη συμμετέχουσα χώρα) | TBC | CT USSR |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Eurovision Song Contest 1966». EBU. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2012.
- ↑ «About Udo Jürgens». EBU.
- ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s. UK: Telos. σελ. 410. ISBN 978-1-84583-065-6.
- ↑ Βιογραφία του Angelo Giacomazzi στο www.andtheconductoris.eu
- ↑ http://www.andtheconductoris.eu
- ↑ 6,0 6,1 Christian Masson. «1966 – Luxembourg». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna ["Melodifestivalen through time"] (2006), p. 60. Stockholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2
- ↑ Deguelt, François και άλλοι. (5 Μαρτίου 1966). 11ème Concours Eurovision de la Chanson 1966 [11th Eurovision Song Contest 1966] (Television production). Luxembourg: RTL, ORTF (commentary).
- ↑ "Teddy Scholten geeft commentaar op het Eurovisie Songfestival", Limburgsch Dagblad, 25 Φεβρουαρίου 1966
- ↑ «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival». Eurovision Artists (στα Ολλανδικά).
- ↑ «The Eurovision Song Contest». 5 Μαρτίου 1966 – via IMDb.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Eurovision Song Contest 1966 της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |