Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1969

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1969
Ημερομηνίες
Τελικός	29 Μαρτίου 1969
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγής	Βασιλικό Θέατρο; Μαδρίτη, Ισπανία
Παρουσιαστές	Λαουρίτα Βαλενθουέλα
Μουσική διεύθυνση	Αουγκούστο Αλγουέρο
Σκηνοθέτης	Ραμόν Ντίεθ
Εκτελεστικός επόπτης	Κλίφορντ Μπράουν
Διοργανωτής	Televisión Española (TVE)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Ενδιάμεση πράξη	"La España diferente" (ταινία)
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών	16
Πρώτη εμφάνιση	Καμία
Επιστρέφουν	Καμία
Αποχωρούν	Αυστρία
	Χάρτης συμμετοχών Συμμετέχουσες χώρες Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1969
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίας	Κάθε χώρα είχε δεκαμελή επιτροπή, κάθε μέλος της οποίας απένειμε 1 βαθμό στο τραγούδι που επέλεγε
Μηδέν βαθμοί	Καμία
Νικητής	Γαλλία; "Un jour, un enfant"; Ολλανδία; "De troubadour"; Ισπανία; "Vivo cantando"; Ηνωμένο Βασίλειο; "Boom Bang-a-Bang";
	← 1968 • Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision • 1970 →

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 1969 ήταν ο 14ος στη σειρά.

Τέσσερις χώρες (το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία, η Ολλανδία και η Γαλλία) κέρδισαν τον διαγωνισμό, την πρώτη φορά που σημειώθηκε μια κατάσταση ισοπαλίας. Ωστόσο, δεν υπήρχε τότε κανένας κανόνας για την κάλυψη μιας τέτοιας πιθανότητας, και οι τέσσερις χώρες ανακηρύχθηκαν κοινές νικήτριες.^[1]

Η νίκη της Γαλλίας ήταν τέταρτη. Η Γαλλία έγινε η πρώτη χώρα που κέρδισε το διαγωνισμό τέσσερις φορές. Η νίκη της Ολλανδίας ήταν η τρίτη. Η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο κέρδισαν για δεύτερη φορά. Και ήταν η πρώτη φορά που οποιαδήποτε χώρα (στην προκειμένη περίπτωση η Ισπανία) είχε νικητήρια συμμετοχή της Eurovision δύο χρόνια στη σειρά.

Τόπος διεξαγωγής

Το Τεάτρο Ρεάλ, όπου διεξήχθη ο διαγωνισμός του 1969.

Ο διαγωνισμός του 1969 έγινε στην όπερα Τεάτρο Ρεάλ της Μαδρίτης. Το θέατρο άνοιξε ξανά το 1966 ως θέατρο συναυλιών και ως το κύριο θέατρο για την Ισπανική Εθνική Ορχήστρα και για τη Συμφωνική Ορχήστρα του RTVE. Στον τελικό χρησιμοποιήθηκε στη σκηνή ένα μεταλλικό γλυπτό που φιλοτεχνήθηκε από τον σουρεαλιστή ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί.^[2]

Μορφή

Ο σουρεαλιστής Ισπανός καλλιτέχνης Σαλβαδόρ Ντάλι ήταν υπεύθυνος για το σχεδιασμό του διαφημιστικού υλικού για τον διαγωνισμό του 1969 καθώς και για το μεταλλικό γλυπτό που χρησιμοποιήθηκε στη σκηνή.^[1]

Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός κατέληξε σε ισοπαλία για την πρώτη θέση, με τέσσερις χώρες να κερδίζουν 18 ψήφους. Καθώς δεν υπήρχε τότε κανένας κανόνας για την κάλυψη μιας τέτοιας πιθανότητας, και οι τέσσερις χώρες ανακηρύχθηκαν νικητές από κοινού. Αυτό προκάλεσε ένα δυσάρεστο πρόβλημα όσον αφορά τα μετάλλια που έπρεπε να διανεμηθούν στους νικητές, καθώς δεν υπήρχαν αρκετά περιθώρια για να μεταβούν, έτσι ώστε μόνο οι τραγουδιστές να έχουν λάβει τα μετάλλια τους τη νύχτα: οι συνθέτες, σε κάποια δυσαρέσκεια, δεν τους απονεμήθηκαν μέχρι την ημερομηνία του διαγωνισμού.^[1]

Αν είχε τεθεί σε ισχύ ο τελευταίος κανόνας ισοπαλίας (η χώρα που έλαβε το υψηλότερο σκορ από οποιαδήποτε άλλη χώρα, όπως χρησιμοποιήθηκε το 1991), η Ολλανδία θα είχαν κερδίσει έχοντας λάβει 6 πόντους από τη Γαλλία. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα ήταν στη συνέχεια επιλαχόντες, έχοντας λάβει 5 πόντους από τη Σουηδία. Από την άλλη πλευρά, με τον ισχύοντα κανόνα ισοπαλίας (δηλαδή το τραγούδι που έλαβε ψήφους από τις περισσότερες χώρες, τότε το τραγούδι που έλαβε τις ψηλότερες ψήφους σε περίπτωση ισοπαλίας), η Γαλλία θα ήταν ο γενικός νικητής, με Ισπανία στην 2η θέση. Και οι δύο χώρες έλαβαν ψήφους από 9 χώρες, αλλά η Γαλλία έλαβε 4 πόντους από 2 χώρες ενώ η Ισπανία έλαβε 3 πόντους ως την ψηλότερη ψήφο της.

Συμμετέχουσες χώρες

Η Αυστρία δεν έλαβε μέρος στον διαγωνισμό, καθώς αρνήθηκε να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό που διοργάνωσε το φρανκικό καθεστώς της Ισπανίας.^[1]^[3] Η Ουαλία σκόπευε να πραγματοποιήσει την πρώτη της εμφάνιση με τον φορέα μετάδοσης BBC Cymru και πραγματοποίησε έναν εθνικό τελικό για την επιλογή τραγουδιού με την ονομασία Cân i Gymru, όμως τελικά αποφασίστηκε να μην συμμετάσχει. Η συμμετοχή της απορρίφθηκε, επειδή η Ουαλία δεν αποτελεί κυρίαρχο κράτος. Το BBC έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να εκπροσωπεί το Ηνωμένο Βασίλειο στον διαγωνισμό.

Διευθυντές ορχηστρών

Για κάθε ερμηνεία εμφανίστηκε και ένας μαέστρος, ο οποίος διηύθυνε την ορχήστρα.^[4] Οι διευθυντές αυτοί παρατίθενται πιο κάτω.

Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία – Μιλιένκο Προχάσκα
Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο – Αουγκούστο Αλχέρο
Ισπανία – Αουγκούστο Αλχέρο
Μονακό ! Μονακό – Ερβέ Ρόι
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Νοέλ Κέλιαν
Ιταλία ! Ιταλία – Έτσιο Λεόνι
Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο – Τζόνι Χάρις
Ολλανδία ! Ολλανδία – Φρανς ντε Κοκ

Σουηδία ! Σουηδία – Λαρς Σάμουελσον
Βέλγιο ! Βέλγιο – Φρανσίς Μπαΐ
Ελβετία ! Ελβετία – Χένρι Μάγιερ
Νορβηγία ! Νορβηγία – Έιβιντ Μπεργκ
Γερμανία ! Γερμανία – Χανς Μπλουμ
Γαλλία ! Γαλλία – Φρανκ Πουρσέλ
Πορτογαλία ! Πορτογαλία – Φερέρ Τριντάντε
Φινλανδία ! Φινλανδία – Όσι Ρούνε

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

Πέντε καλλιτέχνες επανήλθαν στον διαγωνισμό της χρονιάς αυτής. Ο Λουί Νεφ για το Βέλγιο (προηγούμενη συμμετοχή το 1967), η Σιβ Μάλμκφιστ για τη Γερμανία (εκπροσώπησε και τη Σουηδία το 1960), ο Romuald για το Λουξεμβούργο, ο οποίος εκπροσώπησε το Μονακό το 1964, η Νορβηγίδα Κίρστι Σπαρμπόε, η οποία εκπροσώπησε ξανά τη χώρα της το 1965 και το 1967 και η Σιμόνε ντε Ολιβέιρα, η οποία εκπροσώπησε την Πορτογαλία στον διαγωνισμό του 1965.^[1]

Αποτελέσματα

Σειρά	Χώρα	Καλλιτέχνης	Τραγούδι	Γλώσσα^[5]^[6]	Θέση	Ψήφοι
01	Γιουγκοσλαβία	Ιβάν Κράγιατς & 4M	"Pozdrav svijetu" (Поздрав свијету)	Σερβο-Κροάτικα	14	5
02	Λουξεμβούργο	Ρομουάλντ Φιγκιέρ	"Catherine"	Γαλλικά	11	7
03	Ισπανία	Σαλομέ	"Vivo cantando"	Ισπανικά	1	18
04	Μονακό	Ζαν Ζακ	"Maman, Maman"	Γαλλικά	6	11
05	Ιρλανδία	Μιούριελ Ντέι	"The Wages of Love"	Αγγλικά	7	10
06	Ιταλία	Ίβα Τζανίκι	"Due grosse lacrime bianche"	Ιταλικά	13	5
07	Ηνωμένο Βασίλειο	Λουλού	"Boom Bang-a-Bang"	Αγγλικά	1	18
08	Ολλανδία	Λένι Κουρ	"De troubadour"	Ολλανδικά	1	18
09	Σουηδία	Τόμι Κόρμπεργκ	"Judy, min vän"	Σουηδικά	9	8
10	Βέλγιο	Λουί Νεφ	"Jennifer Jennings"	Ολλανδικά	8	10
11	Ελβετία	Πάολα	"Bonjour, Bonjour"	Γερμανικά	5	13
12	Νορβηγία	Κίρστι Σπαρμπόε	"Oj, oj, oj, så glad jeg skal bli"	Νορβηγικά	16	1
13	Γερμανία	Σιβ Μάλμκφιστ	"Primaballerina"	Γερμανικά	10	8
14	Γαλλία	Φρίντα Μποκαρά	"Un jour, un enfant"	Γαλλικά	1	18
15	Πορτογαλία	Σιμόνε ντε Ολιβέιρα	"Desfolhada portuguesa"	Πορτογαλικά	15	4
16	Φινλανδία	Γιάρκο & Λάουρα	"Kuin silloin ennen"	Φινλανδικά	12	6

Πίνακας βαθμολογίας

Το φόρεμα της Λένι Κουρ


	Αποτελέσματα
Γιουγκοσλαβία	5			1							1					3
Λουξεμβούργο	7	1			3				1		1			1
Ισπανία	18	1	2		3	1					3		1	3	2	2
Μονακό	11			2			4		2	2	1
Ιρλανδία	10							1	1	1		3		1			3
Ιταλία	5	1			1	1										1	1
Ηνωμένο Βασίλειο	18	2	4				3		1	5				1		1	1
Ολλανδία	18		2		1		3				1	4	1		6
Σουηδία	8								1				3			1	3
Βέλγιο	10			2				3	1			2	2
Ελβετία	13	2				3		2			1		1	2			2
Νορβηγία	1									1
Γερμανία	8	3		2							1		1		1
Γαλλία	18		1		2	4		4	2	1		1		1		2
Πορτογαλία	4			2							1				1
Φινλανδία	6		1	1		1			1				1	1

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1969, όπως και το πρόσωπο που εκφωνούσε τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.^[1]

Σειρά βαθμολογίας	Χώρα	Εκπρόσωπος βαθμών	Παρουσιαστής	Φορέας μετάδοσης
01	Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία	Έλγκα Βλάχοβιτς	Μίλογιε Όρλοβιτς	Televizija Beograd
			Μλάντεν Ντέλιτς	Televizija Zagreb
			Τομάζ Τέρτσεκ	Televizija Ljubljana
02	Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	TBC	Ζακ Ναβαντίκ	Télé-Luxembourg
03	Ισπανία	Ραμόν Ριβέρα	Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι	TVE1
03	Ισπανία	Ραμόν Ριβέρα	Μιγκέλ ντε λος Σάντος	Primer Programa RNE
04	Μονακό ! Μονακό	TBC	Πιέρ Τσερνιά	Télé Monte Carlo
05	Δημοκρατία της Ιρλανδίας	Τζον Σκίαν	Γκάι Μπερν	RTÉ Television
05	Δημοκρατία της Ιρλανδίας	Τζον Σκίαν	Κέβιν Ρος	Radio Éireann
06	Ιταλία ! Ιταλία	Μάικ Μποντζόρνο	Ρενάτο Ταλιάνι	Secondo Programma
07	Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο	Κόλιν-Γουόρντ Λιούις	Ντέιβιντ Τζελ^[7] και Μάικλ Άσπελ^[8]^[9]	BBC 1
07	Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο	Κόλιν-Γουόρντ Λιούις	Πιτ Μάρεϊ^[7]	BBC Radio 1
08	Ολλανδία ! Ολλανδία	Λέο Νέλισεν	Πιμ Γιάκομπς^[10]	Nederland 1
09	Σουηδία ! Σουηδία	Έντβαρντ Ματς^[11]	Christina Hansegård^[12]	Sveriges Radio-TV και SR P3
10	Βέλγιο ! Βέλγιο	Βαρτ Μπόγκερτ	Χέρμαν Φέρελστ	BRT
10	Βέλγιο ! Βέλγιο	Βαρτ Μπόγκερτ	Πολ Χέρεμαν	RTB
11	Ελβετία ! Ελβετία	Αλεξάντρ Μπούργκερ	Τέοντορ Χάλερ	TV DRS
			Ζορζ Αρντί	TSR
			Τζιοβάνι Μπερτίνι	TSI
12	Νορβηγία ! Νορβηγία	Γιάνκα Πολάνι	Σβέρε Κριστόφερσεν	NRK
12	Νορβηγία ! Νορβηγία	Γιάνκα Πολάνι	Έρικ Χέγερνταλ	NRK P1
13	Γερμανία ! Γερμανία	Χανς-Ότο Γκρίνεφελτ	Χανς-Γιόαχιμ Ράουσενμπαχ	ARD Deutsches Fernsehen
14	Γαλλία ! Γαλλία	Ζαν Κλοντ Μασουλιέ^[13]	Πιέρ Τσερνιά	Deuxième Chaîne ORTF^[14]
15	Πορτογαλία ! Πορτογαλία	Μαρία Μανουέλα Φουρτάντο	Ενρίκε Μέντες	RTP1
16	Φινλανδία ! Φινλανδία	Άαρε Έλο	Άαρνο Γουάλι	TV-ohjelma 1
-	Αυστρία ! Αυστρία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	Εμίλ Κολπάχερ	ORF
-	Βραζιλία ! Βραζιλία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	TV Tupi
-	Χιλή ! Χιλή	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	Canal 9
-	Τσεχοσλοβακία ! Τσεχοσλοβακία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	Československá televize
-	Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	Deutscher Fernsehfunk
-	Ουγγαρία ! Ουγγαρία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	m1
-	Μαρόκο ! Μαρόκο	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	SNRT
-	Πολωνία ! Πολωνία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	TVP
-	Ρουμανία ! Ρουμανία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	TVR1
-	Σοβιετική Ένωση ! Σοβιετική Ένωση	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	CT USSR
-	Τυνησία ! Τυνησία	(Μη συμμετέχουσα χώρα)	TBC	ERTT

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 «Eurovision Song Contest 1969». EBU. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012.
↑ «Cultural Institutions: Teatro Real». esMADRID.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2009.
↑ O'Connor, John Kennedy (2005). The Eurovision Song Contest: The Official History.
↑ «Conductors 1969». 4Lyrics.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012.
↑ «Eurovision Song Contest 1969». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012.
↑ «Eurovision Song Contest 1969». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ ^7,0 ^7,1 Roxburgh, Gordon (2012). Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s. UK: Telos. σελ. 483. ISBN 978-1-84583-065-6.
↑ «Eurovision Song Contest, Grand Final: 1969». BBC. 29 Μαρτίου 1969. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
↑ «Eurovision 1969». Songs4europe.com. 29 Μαρτίου 1969. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
↑ «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival». Eurovision Artists (στα Ολλανδικά).
↑ «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
↑ Leif Thorsson (2006). Melodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 80. ISBN 91-89136-29-2.
↑ Tchernia, Pierre, 14ème Concours Eurovision de la Chanson 1969, Television production, TVE, ORTF (commentary), 29-3-1969.
↑ Christian Masson. «1969 – Madrid». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1969

Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)

[ESC1969-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 «Eurovision Song Contest 1969». EBU. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012.

[Cultural_Institutions:_Teatro_Real-2] «Cultural Institutions: Teatro Real». esMADRID.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2009.

[History-3] O'Connor, John Kennedy (2005). The Eurovision Song Contest: The Official History.

[Conductors-4] «Conductors 1969». 4Lyrics.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012.

[5] «Eurovision Song Contest 1969». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012.

[6] «Eurovision Song Contest 1969». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.

[Roxburgh-7] 7,0 ^7,1 Roxburgh, Gordon (2012). Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s. UK: Telos. σελ. 483. ISBN 978-1-84583-065-6.

[8] «Eurovision Song Contest, Grand Final: 1969». BBC. 29 Μαρτίου 1969. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[9] «Eurovision 1969». Songs4europe.com. 29 Μαρτίου 1969. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[10] «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival». Eurovision Artists (στα Ολλανδικά).

[11] «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[12] Leif Thorsson (2006). Melodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 80. ISBN 91-89136-29-2.

[13] Tchernia, Pierre, 14ème Concours Eurovision de la Chanson 1969, Television production, TVE, ORTF (commentary), 29-3-1969.

[14] Christian Masson. «1969 – Madrid». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]