Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1983

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1983 ήταν η 28η έκδοση του ετήσιου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο της τότε Δυτικής Γερμανίας, στις 23 Απριλίου 1983. Παρουσιάστρια ήταν η Μαρλέν Σαρέλ. Η Κορίν Ερμές ήταν η νικήτρια αυτής της Eurovision με το τραγούδι "Si la vie est cadeau". Αυτή ήταν η πέμπτη νίκη του Λουξεμβούργου στο διαγωνισμό που ισοδυναμούσε με το ρεκόρ που έθεσε η Γαλλία το 1977. Ήταν επίσης η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά όπου η νικητήρια συμμετοχή ερμηνεύτηκε τελευταία τη νύχτα και η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην οποία το Ισραήλ κέρδισε τη 2η θέση. Για τρίτη συνεχή χρονιά, τουλάχιστον μία χώρα κατέληξε με μηδέν βαθμούς, και σε αυτήν την περίπτωση, τυχαία ήταν δύο χώρες, η Ισπανία και η Τουρκία, όπου καμία δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει έστω έναν βαθμό.

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1983
Ημερομηνίες
Τελικός23 Απριλίου 1983
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςRudi-Sedlmayer-Halle
Μόναχο, Δυτική Γερμανία
ΠαρουσιαστέςΜαρλέν Σαρέλ
Μουσική διεύθυνσηΝτίτερ Ράιτ
ΣκηνοθέτηςΡάινερ Μπέρτραμ
Εκτελεστικός επόπτηςΦρανκ Νεφ
Εκτελεστικός παραγωγός
  • Κρίστιαν Χάιερ
  • Γκάνθερ Λεμπράμ
Διοργανωτής
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Έναρξη διαγωνισμούΗ Μαρλέν Σαρέλ παρουσιάζει κάθε συμμετοχή και τις καλεί όλες μαζί στη σκηνή.
Ενδιάμεση πράξηΜικρά φιλμ κλασικής μουσικής, ερμηνεμένα από τη Μαρλέν Σαρέλ.
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών20
Πρώτη εμφάνισηΚαμία
Επιστρέφουν
Αποχωρούν Ιρλανδία
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΚάθε χώρα απένειμε 12, 10, 8-1 βαθμούς σε 10 τραγούδια
Μηδέν βαθμοί
Νικητής
← 1982Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision1984 →

Το σετ εκείνη τη χρονιά ήταν μια αρκετά μικρή σκηνή σε σχήμα τόξου που περιβάλλει το τμήμα της ορχήστρας και ένα μεγάλο φόντο που μοιάζει με γιγάντιους ηλεκτρικούς θερμαντήρες, οι οποίοι ανάβουν σε διαφορετικές ακολουθίες και συνδυασμούς ανάλογα με τη φύση και τον ρυθμό των τραγουδιών. Ο διαγωνισμός του 1983 ήταν ο πρώτος που μεταδόθηκε στην Αυστραλία μέσω του καναλιού 0/28 (τώρα SBS Television) στο Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη. Ο διαγωνισμός στη συνέχεια έγινε ένα πολύ δημοφιλές σόου στην Αυστραλία, οδηγώντας στο ντεμπούτο της χώρας στον διαγωνισμό της 60ης επετείου το 2015. Η Ιρλανδία δεν συμμετείχε στο διαγωνισμό επειδή το RTÉ ήταν σε απεργία εκείνη την εποχή.[1]

Τοποθεσία Επεξεργασία

 
Rudi-Sedlmayer-Halle, Μόναχο – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1983.

Το Μόναχο είναι μια γερμανική πόλη και πρωτεύουσα του Βαυαρικού κράτους. Ως πρωτεύουσα, το Μόναχο στεγάζει το κοινοβούλιο και την κρατική κυβέρνηση. Το Rudi-Sedlmayer-Halle επιλέχθηκε για να φιλοξενήσει το διαγωνισμό. Αρχικά πήρε το όνομά του από τον πρόεδρο του κρατικού αθλητικού συλλόγου της Βαυαρίας. Η αίθουσα των 6.700 θέσεων άνοιξε το 1972 για να φιλοξενήσει εκδηλώσεις μπάσκετ για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972.

Ψηφοφορία Επεξεργασία

Κάθε χώρα είχε μια κριτική επιτροπή που απέδωσε 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 πόντους στα δέκα τραγούδια τους.

Γλωσσικά προβλήματα Επεξεργασία

Λόγω της επιλογής της Σαρέλ να ανακοινώσει τους πόντους σε τρεις γλώσσες αντί για δύο, η ψηφοφορία διήρκησε για περίπου μία ώρα, εκτείνοντας τον διαγωνισμό της Eurovision για πάνω από τρείς ώρες για δεύτερη φορά μετά το 1979.[2] Επιπρόσθετα, η Σαρέλ έκανε 13 γλωσσικά λάθη κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας,[2] κάποια αβλαβή, όπως τη λάθος προφορά της λέξης "βαθμοί" ανάμεσα στις τρεις γλώσσες, κάποια μεγαλύτερα, όπως, το παραλίγο δόσιμο βαθμών στη Σουηδία ("Schweden") αντί στην Ελβετία ("Schweiz").

Τα γλωσσικά προβλήματα συνέβησαν και κατά τη διάρκεια των παρουσιάσεων των διαγωνιζομένων, αφού η Σαρέλ παρουσίασε την Φινλανδή τραγουδίστρια Άμι Άσπελουντ ως "Άμι Άσπεσουντ", και όπως παρουσίασε τον Νορβηγό μουσικό διευθυντή Σίγουρτ Γιάνσεν ως "...Γιοχάνες...Σκόργκαν...",[3] όταν αναγκάστηκε να βρει τυχαία ένα όνομα εκείνη τη στιγμή αφού ξέχασε τον όνομα του μαέστρου.

Επιτυχία τραγουδιού Επεξεργασία

Η Όφρα Χάζα από το Ισραήλ, η οποία κατέλαβε τη δεύτερη θέση, είχε μια διαρκή επιτυχία με το τραγούδι της "Hi" (חי) που έγινε επιτυχία στην Ευρώπη, ξεκινώντας την καριέρα της. Αυτή η χρονιά σηματοδότησε επίσης την πρώτη παράσταση της Σουηδέζας Καρόλα Χέγγκβιστ, η οποία κατέλαβε την τρίτη θέση, κέρδισε το διαγωνισμό το 1991 και εκπροσώπησε τη χώρα της ξανά το 2006 (ήρθε πέμπτη). Το τραγούδι της, "Främling", έγινε πολύ δημοφιλές στη Σουηδία και σε διάφορες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ολλανδία, το τραγούδι έφτασε στις πρώτες πέντε θέσεις στα τσαρτ, σε συνδυασμό με μια ολλανδική έκδοση ("Je ogen hebben geen geheimen") που ερμήνευσε η ίδια η Καρόλα. Η 4η θέση "Džuli", έγινε επίσης επιτυχία στην Ευρώπη. Ο τραγουδιστής Ντάνιελ κυκλοφόρησε μια αγγλική έκδοση ως "Julie".

Μηδέν βαθμοί Επεξεργασία

Τους μηδέν βαθμούς εκείνης της χρονιάς μοιράστηκαν η Ισπανία και η Τουρκία. Η Ρεμέδιος Αμάγια της Ισπανίας, παρουσίασε ένα τραγούδι που ήταν μια απόλυτη απόκλιση από τις ποπ γεύσεις και τη συμβατική αντίληψη της μελωδίας και της αρμονίας, καθώς ήταν ένα φλαμένκο, ένα στυλ που παραδοσιακά συνδέεται με τη διεθνή εικόνα της Ισπανίας. Επιπλέον, τραγούδησε το τραγούδι της χωρίς παπούτσια. Κάποια "ολέ" ακούστηκαν από το παρόν κοινό όταν τελείωσε την παράδοσή της. Η συμμετοχή της Τουρκίας, "Opera", ερμηνεύτηκε από τους Τσετίν Αλπ & the Short Waves, θα μπορούσε από την άλλη πλευρά να θεωρηθεί ότι ταιριάζει καλά με το πνεύμα της Eurovision εκείνης της εποχής. Παρ' όλα αυτά, η υπερβολική ερμηνεία του θέματος του τραγουδιού, καθώς και το γεγονός ότι οι στίχοι του τραγουδιού αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος της συχνά επαναλαμβανόμενης λέξης "όπερα" και ονόματα γνωστών οπερών και συνθετών, και τον Τσετίν να τραγουδάει "lay lay la", προκάλεσε εκτεταμένο χλευασμό του τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένων των συνηθισμένων σαρδονικών λέξεων από τον σχολιαστή του BBC, Τέρι Γιόγκαν ("μια ωραία υποτιμημένη παράσταση").

Ενδιάμεση διαλειμματική πράξη Επεξεργασία

Το ενδιάμεσο διαλειμματικό σόου ήταν ένα νούμερο χορού πάνω σε ένα ποτ-πουρί γερμανικών τραγουδιών που είχαν γίνει διεθνώς διάσημα, συμπεριλαμβανομένων των "Strangers in the Night". Η παρουσιάστρια, Μαρλέν Σαρέλ, ήταν η κύρια χορεύτρια.

Μαέστροι Επεξεργασία

Οι εξής διευθυντές ορχήστρας συνόδευσαν τις ερμηνείες ανά χώρα: Με έντονους χαρακτήρες ο μαέστρος της διοργανώτριας χώρας

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν Επεξεργασία

Καλλιτέχνης Χώρα Προηγούμενη συμμετοχή/ές (χρονιά/ές)
Γκι Μπονέ   Γαλλία 1970
Σάντρα Ρίμερ (φωνητικά)   Ολλανδία 1972, 1976, 1979
Γιαν Τάιγκεν   Νορβηγία 1978, 1982
Ανίτα Σκόργκαν (φωνητικά στον Γιαν Τάιγκεν) 1977, 1979, 1982
Ιζόλντα Μπαρούντζιγια (φωνητικά)   Γιουγκοσλαβία 1982 (μέλος των Aska)

Αποτελέσματα Επεξεργασία

Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα[4][5] Θέση Βαθμοί
01   Γαλλία Γκι Μπονέ "Vivre" Γαλλικά 8 56
02   Νορβηγία Γιαν Τάιγκεν "Do Re Mi' Νορβηγικά 9 53
03   Ηνωμένο Βασίλειο Sweet Dreams "I'm Never Giving Up" Αγγλικά 6 79
04   Σουηδία Καρόλα Χέγγκβιστ "Främling" Σουηδικά 3 126
05   Ιταλία Ρικάρντο Φόλι "Per Lucia" Ιταλικά 12 41
06   Τουρκία Τσετίν Αλπ & the Short Waves "Opera" Τουρκικά 20 0
07   Ισπανία Ρεμέδιος Αμάγια "¿Quién maneja mi barca?" Ισπανικά 19 0
08   Ελβετία Μαριέλα Φαρέ "Io così non ci sto" Ιταλικά 15 28
09   Φινλανδία Άμι Άσπελουντ "Fantasiaa" Φινλανδικά 11 41
10   Ελλάδα Κρίστη Στασινοπούλου "Μου Λες" Ελληνικά 14 32
11   Ολλανδία Μπερναντέτ "Sing Me a Song" Ολλανδικά 7 66
12   Γιουγκοσλαβία Ντάνιελ "Džuli" Σερβο-Κροάτικα 4 125
13   Κύπρος Σταύρος & Κωνσταντίνα "Η Αγάπη Ακόμα Ζει" Ελληνικά 16 26
14   Γερμανία Hoffmann & Hoffmann "Rücksicht" Γερμανικά 5 94
15   Δανία Γκρι Γιόχανσεν "Kloden drejer" Δανικά 17 16
16   Ισραήλ Όφρα Χάζα "Hi" (חי) Εβραϊκά 2 136
17   Πορτογαλία Αρμάντο Γκάμα "Esta balada que te dou" Πορτογαλικά 13 33
18   Αυστρία Westend "Hurricane" Γερμανικά 10 53
19   Βέλγιο Pas de Deux "Rendez-vous" Ολλανδικά 18 13
20   Λουξεμβούργο Κορίν Ερμές "Si la vie est cadeau" Γαλλικά 1 142

Πίνακας βαθμολογίας Επεξεργασία

Αποτελέσματα
Συνολικά
Γαλλία
Νορβηγία
Ηνωμένο Βασίλειο
Σουηδία
Ιταλία
Τουρκία
Ισπανία
Ελβετία
Φινλανδία
Ελλάδα
Ολλανδία
Γιουγκοσλαβία
Κύπρος
Γερμανία
Δανία
Ισραήλ
Πορτογαλία
Αυστρία
Βέλγιο
Λουξεμβούργο
Διαγωνιζόμενοι
Γαλλία 56 3 10 10 6 7 2 3 4 4 1 3 3
Νορβηγία 53 5 3 6 8 1 8 4 6 3 7 2
Ηνωμένο Βασίλειο 79 5 5 12 2 5 8 5 5 6 3 5 2 10 6
Σουηδία 126 6 12 8 8 7 2 5 10 10 3 1 7 12 10 8 4 8 5
Ιταλία 41 7 2 4 3 1 2 8 1 6 7
Τουρκία 0
Ισπανία 0
Ελβετία 28 1 7 1 7 6 1 5
Φινλανδία 41 1 2 6 3 4 8 7 7 2 1
Ελλάδα 32 3 12 5 12
Ολλανδία 66 2 7 1 6 4 2 12 3 5 5 2 4 3 4 2 4
Γιουγκοσλαβία 125 8 12 1 12 10 12 6 7 8 6 12 10 1 12 8
Κύπρος 26 4 1 6 5 1 5 4
Γερμανία 94 10 10 7 8 6 2 4 1 10 3 8 7 6 12
Δανία 16 2 7 1 4 2
Ισραήλ 136 8 6 10 5 3 6 7 7 3 12 10 10 7 10 12 10 10
Πορτογαλία 33 4 1 5 6 2 6 2 7
Αυστρία 53 3 4 5 10 4 4 4 3 6 2 5 3
Βέλγιο 13 4 8 1
Λουξεμβούργο 142 12 10 12 8 7 3 8 12 1 12 10 8 2 12 12 5 8

12 βαθμοί Επεξεργασία

Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:

N. Συμμετέχων Χώρα που ψηφίζει
6 Λουξεμβούργο Γαλλία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Ισραήλ, Ιταλία, Πορτογαλία
5 Γιουγκοσλαβία Βέλγιο, Δανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Τουρκία, Φινλανδία
2 Ελλάδα Ισπανία, Κύπρος
Ισραήλ Αυστρία, Ολλανδία
Σουηδία Γερμανία, Νορβηγία
1 Γερμανία Λουξεμβούργο
Ολλανδία Ελβετία
Ηνωμένο Βασίλειο Σουηδία

Σχολιαστές Επεξεργασία

Εκπρόσωποι βαθμολογίας Επεξεργασία

Η κάθε χώρα ανακοίνωσε τη βαθμολογία τους με τη σειρά των τραγουδιών που ερμηνεύτηκαν. Ακολουθεί ένας κατάλογος με τους εκπροσώπους που ανακοίνωσαν τη βαθμολογία για κάθε χώρα αντίστοιχα.[21]

Μέλη εθνικών κριτικών επιτροπών Επεξεργασία

  •   Ηνωμένο Βασίλειο – Μάικλ Γουέλς
  •   Ισπανία – Μαρία ντελ Κάρμεν Κάμπος (λογιστής), Λουίς Φερνάντο Ρέγιες (πικονομολόγος), [Παλόμα Πέρεθ (αεροσυνοδός), Μπαουτίστα Σέρα (βιομήχανος), Μαρία Ροσάριο Κάνο (φοιτήτρια), Μαρσιάλ Περέιρα (φοιτητής), Γκλόρια Μόρο (οικοκυρά), Βιρτζίνια Ματέ (ηθοποιός), Αδεάρδο Κάνο (δάσκαλος), Αντόνιο Ιπόλιτο Ρομέρο (οδηγός ταξί), Αντόνιο Πριέτο (αθλητής του στίβου).[27]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Ireland in the Eurovision Song Contest». Best Irish Facts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012. 
  2. 2,0 2,1 Eurovision 1983 facts
  3. Boom-Bang-a-Bang: Eurovision's Funniest Moments, BBC-TV, hosted by Terry Wogan
  4. «Eurovision Song Contest 1984». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012. 
  5. «Eurovision Song Contest 1983». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  6. 6,0 6,1 Christian Masson. «1983 - Munich». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  7. «Hvem kommenterte før Jostein Pedersen? - Debattforum». Nrk.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  8. Eurovision Song Contest 1983 BBC Archives
  9. 9,0 9,1 9,2 «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  10. «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema - Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  11. KleinReport.ch. «Ehemalige "SF-DRS-Stimme Englands" Theodor Haller gestorben - Klein Report - News, alles über Kommunikation und Medien». KleinReport.ch. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  12. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  13. «Η Μακώ Γεωργιάδου και η EUROVISION (1970-1986)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  14. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  15. 15,0 15,1 Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
  16. 16,0 16,1 «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  17. 17,0 17,1 «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  18. «Grissemann». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. 
  19. Adriaens, Manu & Loeckx-Van Cauwenberge, Joken. Blijven kiken!. Lannoo, Belgium. 2003 (ISBN 90-209-5274-9)
  20. Roxburgh, Gordon (2017). Songs For Europe - The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Three: The 1980's. UK: Telos Publishing. σελ. 166. ISBN 978-1-84583-118-9. 
  21. «Cast in credits order». Eurovision Song Contest 1983. IMDb. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  22. Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
  23. «Remedios Amaya actúa en séptimo lugar en el Festival de Eurovisión | Edición impresa | EL PAÍS». Elpais.com. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  24. Baumann, Peter Ramón (OGAE Switzerland)
  25. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  26. «פורום אירוויזיון». Sf.tapuz.co.il. 13 Σεπτεμβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  27. «000webhost.com - free web hosting provider». Eurofestival.host22.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία