Διαλεκτολογία
Η διαλεκτολογία είναι η επιστημονική μελέτη διαλέκτου ή διαλέκτων[1], και είναι τομέας έρευνας της κοινωνιογλωσσολογίας. Μελετά τις παραλλαγές της γλώσσας με βάση κυρίως τη γεωγραφική κατανομή και τα συναφή χαρακτηριστικά τους. Η διαλεκτολογία αντιμετωπίζει ζητήματα όπως η απόκλιση δύο τοπικών διαλέκτων από έναν κοινό πρόγονο και σύγχρονες παραλλαγές τους.
Οι διαλεκτολόγοι ασχολούνται με γραμματικά, λεξικά και φωνολογικά χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν σε γεωγραφικές περιοχές. Συνεπώς δεν ασχολούνται μόνο με πληθυσμούς που έχουν ζήσει σε ορισμένες περιοχές επί σειρά γενεών, αλλά και με ομάδες μεταναστών που φέρνουν τις γλώσσες τους σε νέες γεωγραφικές περιοχές.
Οι συνήθεις έννοιες που διερευνώνται στη διαλεκτολογία περιλαμβάνουν το ζήτημα της αμοιβαίας κατανόησης στον ορισμό των γλωσσών και των διαλέκτων, καταστάσεις διγλωσσίας, όπου χρησιμοποιούνται δύο διάλεκτοι για διαφορετικές λειτουργίες, ζητήματα διαλεκτικού συνεχούς, που περιλαμβάνουν μια σειρά μερικώς αμοιβαία κατανοητών διαλέκτων και το ζήτημα του πολυκεντρισμού, γλωσσών δηλαδή με αρκετές αλληλεπιδρώσες κωδικοποιημένες τυποποιημένες εκδόσεις, οι οποίες αντιστοιχούν συχνά σε διαφορετικές χώρες[2].
Παραπομπές-σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Chambers, J. K., Trudgill, P. (2004). Dialectology. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 3. ISBN 0-511-03993-X.
- ↑ Stewart, William A (1968). «A Sociolinguistic Typology for Describing National Multilingualism». Στο: Fishman, Joshua A. Readings in the Sociology of Language. The Hague, Paris: Mouton. σελίδες 531–545. doi:10.1515/9783110805376.531. ISBN 978-3-11-080537-6. p. 534.