Διασταύρωση Εύβοιας
Συντεταγμένες: 38°4′5.92″N 24°20′8.87″E / 38.0683111°N 24.3357972°E
Για συνώνυμο οικισμό στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Διασταύρωση Παλαιοκάστρου Χαλκιδικής
Διασταύρωση | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
Περιφερειακή Ενότητα | Ευβοίας |
Δήμος | Καρύστου |
Δημοτική Ενότητα | Μαρμαρίου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
Νομός | Ευβοίας |
Υψόμετρο | 192 μέτρα |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 34 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 34013 |
Τηλ. κωδικός | 2224 |
Η Διασταύρωση είναι ημιορεινός οικισμός στον δήμο Καρύστου της περιφερειακής ενότητας Εύβοιας[1]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 30 μόνιμους κατοίκους[2].
Γενικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ Διασταύρωση είναι κτισμένη σε υψόμετρο 190 μέτρα[3], στη νότια Εύβοια, σε απόσταση 17 χλμ. ΒΔ. από την Κάρυστο και μόλις 5 χλμ. ΒΑ. από το Μαρμάρι. Το όνομά του οφείλεται στο ότι είναι κτισμένη στη διασταύρωση των επαρχιακών δρόμων Χαλκίδας - Καρύστου και Μαρμαρίου - Αμυγδαλιάς. Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1991 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Μαρμαρίου[4], της επαρχίας Καρυστίας[5]. Αργότερα υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Μαρμαρίου, ενώ από το 2011, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στην τοπική κοινότητα Μαρμαρίου της δημοτικής ενότητας Μαρμαρίου που υπάγεται στον δήμο Καρύστου[2].
Απογραφές πληθυσμού
ΕπεξεργασίαΑπογραφή | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|
Πληθυσμός | 25[5][6] | 47[6] | 30[2] |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 173, τομ. 21.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10653 (σελ. 179 του pdf)
- ↑ «Διασταύρωση ΕΥΒΟΙΑΣ, Δήμος ΚΑΡΥΣΤΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ <r=παραλια&pg=1 «ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε.». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 191.
- ↑ 6,0 6,1 «Απογραφές 1991 και 2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006.