Διηπειρωτικό Κύπελλο (ποδόσφαιρο)

Το Διηπειρωτικό Κύπελλο (αγγλικά: Intercontinental Cup), γνωστό επισήμως από το 1980 έως το 2004 με την ονομασία Toyota European South American Cup για εμπορικούς λόγους, ήταν ένας τελικός μεταξύ των νικητών του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και του αντίστοιχου Κόπα Λιμπερταδόρες της Νότιας Αμερικής, τις δύο πιο ανεπτυγμένες ηπείρους του κόσμου του ποδοσφαίρου (ειδικά εκείνα τα χρόνια). Το 2005 αντικαταστάθηκε από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και διεξάγεται υπό την αιγίδα της FIFA.[1] Το 2017, η FIFA με συνάντηση στην Καλκούτα της Ινδίας επισήμανε επισήμως στους νικητές του κύπελλου τον τίτλο "παγκόσμιους πρωταθλητές FIFA".[2]

Διηπειρωτικό Κύπελλο
Λογότυπο της διοργάνωσης 1980–2004
ΔιοργανωτήςΟΥΕΦΑ και ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ
Ίδρυση1960
1980 (τελική μορφή)
Κατάργηση2004
Αντικατάσταση απόΠαγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων
Αριθμός ομάδων2
Τρέχων κάτοχος Πόρτο
Περισ. κατακτήσεις Μπόκα Τζούνιορς
Μίλαν
Νασιονάλ
Πενιαρόλ
Ρεάλ Μαδρίτης
(3 τίτλοι)
ΧορηγόςToyota
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση

Ιστορία Επεξεργασία

Το Διηπειρωτικό Κύπελλο δημιουργήθηκε το 1960 από μια ιδέα του Γάλλου Ανρί Ντελονέ, ώστε να αναδεικνύεται κάθε χρόνο η κορυφαία ομάδα στον κόσμο. Με δεδομένο ότι την εποχή εκείνη μόνο η Ευρώπη και η Νότια Αμερική είχαν αξιόλογα ποδοσφαιρικά σωματεία, ορίστηκε να το διεκδικούν οι κατ’ έτος νικήτριες ομάδες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης και του Κόπα Λιμπερταδόρες της Νότιας Αμερικής.[3]

Αρχικά, η διοργάνωση δεν έτυχε καθολικής αποδοχής, κυρίως από τις ευρωπαϊκές ομάδες, με αποτέλεσμα δυο φορές (1975 και 1978) ο τελικός να ματαιωθεί. Επίσης, σε πέντε τελικούς (1971, 1973, 1974, 1977, 1979) συμμετείχε η φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, έπειτα από άρνηση της κατόχου του Κυπέλλου να συμμετάσχει. Το ίδιο συνέβη το 1993, λόγω τιμωρίας της πρωταθλήτριας Ευρώπης Ολιμπίκ Μαρσέιγ.

Ως το 1979 ο τελικός διεξαγόταν σε δύο παιχνίδια στις έδρες των δύο φιναλίστ με εξαίρεση το 1973. Ως το 1968 ο νικητής αναδεικνυόταν από τις νίκες ανεξάρτητα από τα γκολ, γι’ αυτό τέσσερις φορές (1961, 1963, 1964 και 1967) χρειάστηκε και τρίτος αγώνας για την ανάδειξη του κυπελλούχου. Από το 1969 σε περίπτωση ισοβαθμίας καθιερώθηκε ο υπολογισμός των γκολ.

Τη δεκαετία του ’70 ο θεσμός αντιμετώπισε κρίση, λόγω της άρνησης πολλών ευρωπαϊκών ομάδων να συμμετέχουν. Έτσι από το 1980 καθιερώθηκε να διεξάγεται ένας τελικός το Δεκέμβριο στο Τόκιο της Ιαπωνίας και το κύπελλο αποκαλείται Toyota European South American Cup, αφού ως χορηγός ανέλαβε η ομώνυμη αυτοκινητοβιομηχανία. Από το 2001 ο τελικός διεξάγεται στο Στάδιο της Γιοκοχάμα.

Το 2005 το Διηπειρωτικό Κύπελλο αντικαταστάθηκε από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, το οποίο διεξάγεται υπό την αιγίδα της FIFA πάλι στην Ιαπωνία. Η ΦΙΦΑ είχε προσπαθήσει να κάνει μια ανάλογη διοργάνωση και το 2000 αλλά δεν βρήκε αποδοχή και η προσπάθεια δεν είχε συνέχεια.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων συμμετέχουν σε έναν πρώτο γύρο οι πρωταθλήτριες ομάδες των υπόλοιπων τεσσάρων ηπείρων (Ασίας, Αφρικής, Βόρ. Αμερικής και Ωκεανίας). Οι νικήτριες αντιμετωπίζουν στους ημιτελικούς τις εκπροσώπους της Ευρώπης και της Νότ. Αμερικής.

Πολυνίκης του θεσμού είναι έξι ομάδες από 3 κατακτήσεις η καθεμία: η Πενιαρόλ και η Νασιονάλ από την Ουρουγουάη, η Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία), η Μίλαν (Ιταλία), η Μπόκα Τζούνιορς (Αργεντινή) και η Σάο Πάολο (Βραζιλία). Συνολικά το κύπελλο έχουν κατακτήσει 27 διαφορετικές ομάδες από 11 χώρες. Περισσότερες νίκες έχουν οι ομάδες της Αργεντινής: 6 φορές. Στις ομάδες υπολογίζεται και η Κορίνθιανς που κατέκτησε το Α΄ Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA, που διεξήχθη του 2000 πριν ακόμα καταργηθεί το διηπειρωτικό.

Από τα 45 (ή 46 με του 2000) κύπελλα, τα 24 έχουν κατακτήσει ομάδες της Ν. Αμερικής (25 με εκείνο της Κορίνθιανς) και τα 22 ευρωπαϊκές.[4]

Οι τελικοί Επεξεργασία

1960 ως 1979 Επεξεργασία

Διπλοί τελικοί[4]

Έτος Τελικός Σκορ
1960   Ρεάλ ΜαδρίτηςΠενιαρόλ   0-0, 5-1
1961   ΠενιαρόλΜπενφίκα   0-1, 5-0, 2-1 (2-1 νίκες)
1962   Σάντος - Μπενφίκα   3-2, 5-2
1963   ΣάντοςΑΚ Μίλαν   2-4, 4-2, 1-0 (2-1 νίκες)
1964   ΊντερΙντεπεντιέντε Αβεγιανέδα   0-1, 2-0, 1-0 (παράταση) (2-1 νίκες)
1965   ΊντερΙντεπεντιέντε Αβεγιανέδα   3-0, 0-0
1966   Πενιαρόλ - Ρεάλ Μαδρίτης   2-0, 2-0
1967   Ρασίνγκ ΚλουμπΣέλτικ Γλασκόβης   0-1, 2-1, 1-0 (2-1 νίκες)
1968   Εστουντιάντες Λα ΠλάταΜάντσεστερ Γιουνάιτεντ   1-0, 1-1
1969   ΑΚ Μίλαν - Εστουντιάντες Λα Πλάτα   3-0, 1-2
1970   Φέγενορντ - Εστουντιάντες Λα Πλάτα   2-2, 1-0
1971   ΝασιονάλΠαναθηναϊκός   1-1, 2-1
1972   ΑΦΚ Άγιαξ - Ιντεπεντιέντε Αβεγιανέδα   1-1, 3-0
1973   ΙντεπεντιέντεΓιουβέντους   1-0 (Ρώμη)
1974   Αθλέτικο Μαδρίτης - Ιντεπεντιέντε   0-1, 2-0
1975 Δεν έγινε
1976   Μπάγερν ΜονάχουΚρουζέιρο   2-0, 0-0
1977   Μπόκα ΤζούνιορςΓκλάντμπαχ   2-2, 3-0
1978 Δεν έγινε
1979   ΟλίμπιαΜάλμε ΦΦ   1-0, 2-1

1980 ως 2004 Επεξεργασία

Τελικός στο Τόκιο (Toyota European South American Cup)[4]

Έτος Τελικός Σκορ
1980   ΝασιονάλΝότιγχαμ Φόρεστ   1-0
1981   ΦλαμένγκοΛίβερπουλ   3-0
1982   ΠενιαρόλΆστον Βίλα   2-0
1983   ΓκρέμιοΑμβούργο   2-1 (παράταση)
1984   ΙντεπεντιέντεΛίβερπουλ   1-0
1985   ΓιουβέντουςΑρχεντίνος Τζούνιορς   2-2 (4-2 πέναλτι)
1986   Ρίβερ ΠλέιτΣτεάουα Βουκουρεστίου   1-0
1987   ΦΚ Πόρτο - Πενιαρόλ   2-1 (παράταση)
1988   ΝασιονάλΠΣΦ Αϊντχόφεν   2-2 (7-6 πέναλτι)
1989   ΑΚ ΜίλανΑτλέτικο Νασιονάλ   1-0 (παράταση)
1990   ΑΚ Μίλαν - Ολίμπια   3-0
1991   Ερυθρός Αστέρας ΒελιγραδίουΚόλο-Κόλο   3-0
1992   Σάο ΠάολοΜπαρτσελόνα   2-1
1993   Σάο Πάολο - ΑΚ Μίλαν   3-2
1994   Βέλες Σάρσφιλντ - ΑΚ Μίλαν   2-0
1995   Άγιαξ - Γκρέμιο   0-0 (4-3 πέναλτι)
1996   Γιουβέντους - Ρίβερ Πλέιτ   1-0
1997   Μπορούσια Ντόρτμουντ - Κρουζέιρο   2-0
1998   Ρεάλ ΜαδρίτηςΒάσκο ντα Γκάμα   2-1
1999   Μάντσεστερ ΓιουνάιτεντΠαλμέιρας   1-0
2000   Μπόκα ΤζούνιορςΡεάλ Μαδρίτης   2-1
2001   Μπάγερν Μονάχου - Μπόκα Τζούνιορς   1-0
2002   Ρεάλ Μαδρίτης - Ολίμπια   2-0
2003   Μπόκα Τζούνιορς - ΑΚ Μίλαν   1-1 (3-1 πέναλτι)
2004   ΦΚ ΠόρτοΌνσε Κάλντας   0-0 (8-7 πέναλτι)

Τίτλοι ανά σύλλογο Επεξεργασία

 
Το τρόπαιο στα χέρια παραγόντων της Εστουδιάντες το 1968
Σύλλογος Κύπελλα Τελικοί Έτη
  Πενιαρόλ
3
2
1961, 1966, 1982
  Νασιονάλ Μοντεβιδέο
3
-
1971, 1980, 1988
  ΑΚ Μίλαν
3
4
1969, 1989, 1990
  Ρεάλ Μαδρίτης
3
2
1960, 1998, 2002
  Μπόκα Τζούνιορς
3
1
1977, 2000, 2003
  Σάο Πάολο
2
-
1992, 1993
  Σάντος
2
-
1962, 1963
  Ίντερ
2
-
1964, 1965
  Ιντεπεντιέντε
2
4
1973, 1984
  ΑΦΚ Άγιαξ
2
-
1972, 1995
  Γιουβέντους
2
1
1985, 1996
  Μπάγερν Μονάχου
2
-
1976, 2001
  ΦΚ Πόρτο
2
-
1987, 2004
  Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
1
1
1999
  Ρασίνγκ Κλούμπ
1
-
1967
  Εστουντιάντες Λα Πλάτα
1
2
1968
  Φέγενορντ
1
-
1970
  Ατλέτικο Μαδρίτης
1
-
1974
  Ολίμπια
1
2
1979
  Φλαμένγκο
1
-
1981
  Γκρέμιο ΦΜΠΑ
1
1
1983
  Ρίβερ Πλέιτ
1
1
1986
  Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου
1
-
1991
  Βέλες Σάρσφιλντ
1
-
1994
  Μπορούσια Ντόρτμουντ
1
-
1997
  • Η Κορίνθιανς κατέκτησε το Α΄ Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων που διοργάνωσε εκτός σειράς η FIFA το 2000.

Τίτλοι ανά χώρα Επεξεργασία

Χώρα Σύλλογοι Κύπελλα Έτη
  Αργεντινή 6 9 1967, 1968, 1973, 1977, 1984, 1986, 1994, 2000, 2003
  Ιταλία 3 7 1964, 1965, 1969, 1985, 1989, 1990, 1996
  Ουρουγουάη 2 6 1961, 1966, 1971, 1980, 1982, 1988
  Βραζιλία 6 6 1962, 1963, 1981, 1983, 1992, 1993
  Ισπανία 2 4 1960, 1974, 1998, 2002
  Γερμανία 2 3 1976, 1997, 2001
  Ολλανδία 2 3 1970, 1972, 1995
  Πορτογαλία 1 2 1987, 2004
  Παραγουάη 1 1 1979
  Γιουγκοσλαβία 1 1 1991
  Αγγλία 1 1 1999

Τίτλοι ανά ήπειρο Επεξεργασία

Συνομοσπονδία Σύλλογοι Χώρες Κύπελλα
ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ
13
4
22
ΟΥΕΦΑ
12
7
21

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «FIFA statistikal kit 2005» (PDF) (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Αυγούστου 2017. 
  2. «FIFA Council approves key organisational elements of the FIFA World Cup». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2018. 
  3. «FIFA : The Intercontinental Cup, a vestige of trans-continental glory». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «FIFA Club World Cup 2017» (PDF). FIFA Report 2017 (Zurich: Fédération Internationale de Football Association). Δεκέμβριος 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 217-12-30. https://web.archive.org/web/20171230230452/http://resources.fifa.com/mm/document/fifafacts/mencompcwc/02/67/91/87/statskit_fcwc2017_event_neutral.pdf. Ανακτήθηκε στις 2018-01-28. 

Σημείωση Επεξεργασία