Διοίκηση Κυλληνίας
H Διοίκηση Κυλληνίας ήταν παλαιότερη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους.
Διοικητική ιστορία Επεξεργασία
Το χρονικό διάστημα 1836-1845 ίσχυε στο Βασίλειο της Ελλάδας η διοικητική διαίρεση του 1836, με την οποία καταργήθηκε το νομαρχιακό σύστημα. Απότοκο ήταν ο Νομός Αχαΐας και Ήλιδος να καταργηθεί, ο οποίος κατόπιν χωρίστηκε στις Διοικήσεις Αχαΐας με έδρα την Πάτρα, Κυλληνίας με έδρα τα Καλάβρυτα, και Ηλείας με έδρα τον Πύργο[1].
Η Διοίκηση Κυλληνίας αποτελείτο από την Επαρχία Καλαβρύτων και τμήμα της κατηργημένης Επαρχίας Διποταμίας και έδρα της ορίστηκε η Κυναίθη (Καλάβρυτα)[2][3]. Μετονομάστηκε σε Διοίκηση Κυναίθης με τον νόμο της 22/6/1838 (4/7/1838) (ΦΕΚ 24)[4]. Μετονομάστηκε σε Διοίκηση Καλαβρύτων με το Νόμο ΚΕ΄, άρθρο 8, της 5ης Δεκεμβρίου 1845[3].
Η Διοίκηση Κυλληνίας απαρτιζόταν αρχικά από 20 δήμους, τους δήμους: Καλαβρύτων, Κερπηνής, Κερηνείας, Σελλινόης, Λαπαθών, Βλασίας, Καλλιφωνίας, Ψωφίδος, Πάου, Λυκουρίας, Κάτω Κλειτορίας, Κλειτορίας, Σουδενών, Κραθίδος, Αιγών, Νεζερών, Σειρών, Φελόης, Αροανείας και Νωνάκριδος[5]. Το 1837 οι δήμοι Κερηνείας και Σελλινόης συγχωνεύτηκαν και σχημάτισαν το διευρυμένο Δήμο Σελληνόης[6]. Την ίδια χρονιά συγχωνεύτηκαν και οι δήμοι Κάτω Κλειτορίας και Αροανείας και δημιούργησαν το νέο Δήμο Αροανείας[7]. Το 1840 οι 18 πια δήμοι της Διοικήσεως Κυναίθης (όπως ονομαζόταν πλέον) μετασχηματίστηκαν σε 9, τους δήμους: Καλαβρύτων, Κερπινής, Λαπαθών, Αροανείας, Ψωφίδος, Κλειτορίας, Νωνάκριδος, Κράθιδος και Φελλόης[8]. Στο μετασχηματισμό αυτό δεν συμπεριελήφθησαν οι οικισμοί του καταργηθέντος Δήμου Νεζερών. Αυτοί δεν προσαρτήθηκαν σε άλλο δήμο της Διοικήσεως Κυναίθης αλλά στον τότε Δήμο Φαρών που ανήκε στη Διοίκηση Αχαΐας[9].
Με την εφαρμογή της διοικητικής διαίρεσης του 1845, και την κατάργηση του συστήματος των διοικήσεων και υποδιοικήσεων, επανήλθε το νομαρχιακό σύστημα του 1833 με το οποίο επανασυστάθηκε ο Νομός Αχαΐας και Ήλιδος ενώ η Διοίκηση Κυλληνίας καταργήθηκε και έδωσε τη θέση της στην Επαρχία Καλαβρύτων, που διατήρησε τα όρια και τη σύστασή της ως επαρχία του Νομού Αχαΐας και Ήλιδος[4].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67-73.
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69-71.
- ↑ 3,0 3,1 Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69 [υποσημείωση 3].
- ↑ 4,0 4,1 Λουλούδης 2010, σελ. 39.
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69-70.
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69 [υποσημείωση 4].
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 70 [υποσημείωση 1].
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 70-71.
- ↑ ΦΕΚ 5Α - 08/03/1841, ΒΔ της 22 Ιανουαρίου/3 Φεβρουαρίου 1841
Πηγές Επεξεργασία
- Αλέξ. Θ. Δρακάκης - Στυλ. Ι. Κούνδουρος, Αρχεία περί της συστάσεως και εξελίξεως των δήμων και κοινοτήτων 1836-1939 και της διοικητικής διαιρέσεως του κράτους. (Τέως δήμοι, κοινότητες, σύνδεσμοι κοινοτήτων, ανοργάνωτοι κοινότητες, συνοικισμοί, μοναί, θέσεις – Αναγνωρίσεις, προσαρτήσεις, αποστάσεις, μετονομασίες, συγχωνεύσεις), τόμοι Α΄-Β΄, Τύποις «Γραφικαί Τέχναι», Αθήνα 1939-1940.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.