Ο Διομήδης Κομνηνός (1956-1973) ήταν Έλληνας μαθητής και τo πρώτo θύμα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ο Διομήδης Κομνηνός ήταν από τους πρώτους νεκρούς εκτός του Πολυτεχνείου.[1][2]

Διομήδης Κομνηνός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1956
Θάνατος1973
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθητής
ακτιβιστής
Στο Διομήδη Κομνηνό


"Μεταξύ των φονευθέντων , είναι ο Διομήδης Κομνηνός, ετών 17, με βεβαρυμένον παρελθόν".
Εφημερίδες - από επίσημη ανακοίνωση
Βεβαίως,
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης.
Πέντε χρονών, στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο,
δέκα χρονών, ξυπόλυτος,
με μια φέτα ψωμί στην τσέπη,
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης,
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία.
Στα δέκα επτά
μ'ένα πλακάτ στο χέρι:
ψωμί - παιδεία - ελευθερία.

Δημήτρης Ραβανής-Ρέντης

Βιογραφία Επεξεργασία

Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στην Αθήνα,[3][4] αν και ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι έλκυε την καταγωγή του από την Κύπρο[5], ενώ διέμενε στην οδό Λευκάδος 7. Προς τιμήν του το 9ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης ονομάστηκε "9ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης Διομήδης Κομνηνός"[6]. Είχε περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πολυτεχνείου με ψηλούς βαθμούς μόλις πριν του θανάτου του.[7]

Τη νύχτα της 16ης Νοεμβρίου 1973, αστυνομικές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωπες με εκατοντάδες διαδηλωτών που είχαν συγκεντρωθεί εντός και εκτός του προαυλίου του Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων. Ο Κομνηνός ήταν μαθητής λυκείου μέσα στο Πολυτεχνείο, ενώ αργότερα ενώθηκε με άλλους μαθητές και φοιτητές στη γωνία 3ης Σεπτεμβρίου, Μάρνη και Αβέρωφ, μεταφέροντας τραυματίες. Τραυματίστηκε και ο ίδιος θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν,[8] σκοπεύοντάς τον από απόσταση 10 μέτρων άνδρες της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές και τον γιατρό Αντώνη Κοντόπουλο στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (μετέπειτα Γενικό Κρατικό).

Αναγνώριση Επεξεργασία

Ο ποιητής Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής έγραψε ένα ποίημα προς τιμήν του.Επίσης και η Λένα Παππά, το γνωστό ποίημα "Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου", το οποίο άλλωστε, μέχρι πρόσφατα, ήταν ανθολογημένο σε σχολικά εγχειρίδια. Ο ποιητής Ανέστης Ευαγγέλου δημιούργησε συλλογή αποστροφικών ποιημάτων στην οποία έδωσε τον τίτλο "Διομηδης Κομνηνος" όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: "Δεκαεφτά χρονών. Εθελοντής τραυματιοφορέας. Γαζώθηκε από σφαίρες τη Νύχτα της Μεγάλης Σφαγής. 17 Νοέμβρη '73 στο Πολυτεχνείο.".[9][10]

Το όνομά του αναφερόταν στο βούλευμα των Δικών της Χούντας.[11]

Η σκισμένη του μπλούζα βρίσκεται σε έκθεμα θυμάτων του Πολυτεχνείου και χρησιμοποιήθηκε από τη χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Ορτένσια, για να σκουπίσει τα δάκρυά της.[12]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Dēmētrēs Chatzēsōkratēs (2004). ΠολυτεΧνειο '73: ΑναστοΧασμος μιας πραγματικοτητας. Πολις. σελ. 142. ISBN 978-960-435-013-1. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2013. 10:15 μ.μ. Ο πρώτος νεκρός του Πολυτεχνείου. Ο δεκαεφτάχρονος μαθητής Διομήδης Κομνηνός πυροβολείται θανάσιμα στην Πατησίων απέναντι από την κεντρική πύλη. 
  2. Alexandros L. Zaousēs (1998). Ho empaigmos: 21 Apriliou 1967-24 Iouliou 1974. Ekdoseis Papazēsē. σελ. 229. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2013. Επίσης έχει υποστηριχθεί ότι ουσιαστικά ο μόνος νεκρός μπροστά στο Πολυτεχνείο ήταν ο άτυχος έφηβος μαθητής, ο Διομήδης Κομνηνός. 
  3. Νίκος Μπογιόπουλος. «Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;». AlfaVita.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-19. https://web.archive.org/web/20131119113918/http://www.xkatsikas.gr/apopsin/%CF%85%CF%80%CE%AE%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%BD-%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  4. Τάσος Παυλόπουλος (17 Νοεμβρίου 2013). «Γράμμα στον Διομήδη Κομνηνό». Η Εφημερίδα των Συντακτών. http://www.efsyn.gr/?p=150261. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  5. Παραπολιτική - Διομήδης Κομνηνός, ετών 17
  6. 9ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης
  7. Albert Coerant, "The boy who braved the tanks" Αρχειοθετήθηκε 2013-01-25 στο Wayback Machine., Athens News, 16 Νοέμβρη 2001.
  8. Eleni Neni K. Panourgiá (1995). Fragments of Death, Fables of Identity: An Athenian Anthropography. Univ of Wisconsin Press. σελ. 145. ISBN 978-0-299-14564-4. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2012. 
  9. Thanásīs E. Markópoulos (2006). Ανέστης Ευαγγέλου: ο ποιητής, ο πεζογράφος, ο κριτικός. Παν. Γ. Σοκόλης. σελ. 254. ISBN 978-960-8264-78-6. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2013. Τελος δεν ειναι χωρις ενδιαφερον μια κοντινοτερη προσεγγιση σε μια μορφη αποστροφικου ποιηματος, που εξαιρετικα θυμιζουν υμνο, ωδη, αλλα συνηθεστερα εχουν το σχημα της προσευχης. Στην πρωτη περιπτωση ανηκουν τα ποιηματα "Διομηδης Κομνηνος" 
  10. Anestēs Euangelou (2007). Ta poiēmata: (1956-1993). Ekdoseis Kapani. σελ. 203. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2013. Δεκαεφτά χρονών. Εθελοντής τραυματιοφορέας. Γαζώθηκε από σφαίρες τη Νύχτα της Μεγάλης Σφαγής. 17 Νοέμβρη '73 στο Πολυτεχνείο. 
  11. Periklēs Rodakēs (1976). Hoi Dikes tēs Chountas: Dikē Polytechneiou. Ekdoseis Dēmokratikoi Kairoi. σελ. 2030. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2013. ...καί τούς μέ αύτά άναμεμιγμένους πολίτας όπλοφορούντας, εφο- νεύθησαν οί Βασίλειος Φαμέλος, ΕΝΟΕ- ίΑΝϋ ΤΟΚΙίί καί Διομήδης Κομνηνός. Οί μέν δύο πρώτοι φέρονται διά τού βουλεύματος ώς φονευθέντες ύπό τού Ήλ. Τσαμπούρα ... 
  12. Hellenic American Society (1976). Journal of the Hellenic diaspora. Pella Pub. Co. σελ. 32. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2012. 

Πηγές Επεξεργασία