Το Δουκάτο της Περούτζια ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην Ιταλική χερσόνησο. Διοικούνταν από έναν υψηλόβαθμο στρατιωτικό, συνήθως στρατηγό, με τον τίτλο του δουξ, αρχικά υπό την εποπτεία του έπαρχου της Ιταλίας (554-584) και αργότερα του Έξαρχου της Ραβένα (584 με 751)[1]. Διοικητικό του κέντρο ήταν η πόλη Περούτζια και βρισκόταν ενδιάμεσα στα βυζαντινά δουκάτα Πενταπόλεως και της Ρώμης όπου τα συνέδεε, ενώ στο υπόλοιπο γειτόνευε με το Λομβαρδικό βασίλειο της Ιταλίας και τα Δουκάτα του Σπολέτο και της Τούσκια. Είχε μεγάλη στρατηγική σημασία για τους Βυζαντινούς, δεδομένου ότι παρέχεται η επικοινωνία μεταξύ Ρώμης, την πόλη των Παπών, και της Ραβένας, την πρωτεύουσα της Εξαρχίας.

Η Ιταλία κατά την Βυζαντινή και Λομβαρδική κατάκτηση της

Περίπου το 727-730 υπήρξε μία εφήμερη κατάκτηση του από τους Λομβαρδούς όταν ο Αγάθων προσπαθούσε να ανακτήσει την Μπολόνια, η οποία ήταν μέρος του δουκάτου του έως ότου κατακτήθηκε από τον Λιουτπράνδο, και με τον τρόπο αυτό έσπασε την ανακωχή ανάμεσα στους Βυζαντινούς και Λομβαρδούς, προκαλώντας έτσι μια Λομβαρδική επίθεση στην Ραβένα[2].

Το 749, ο Λομβαρδός βασιλιάς Ρατχίς εισέβαλε στα δουκάτα της Περούτζια και Πενταπόλεως, ο Πάπας Ζαχαρίας συναντήθηκε με τον βασιλιά στην Περούτζια και τον έπεισε να άρει την πολιορκία και να αποσυρθεί σε μοναστήρι. Έχει προταθεί ότι ο Λομβαρδός βασιλιάς αναγκάστηκε να επιτεθεί στη Βυζαντινή Ιταλία από πίεση Λομβαρδών εθνικιστών, ή αντιστρόφως, ότι επιτέθηκε επειδή ο πάπας Ζαχαρίας είχε σπάσει τους όρους του προκατόχου του στην Ειρήνη του Τερνί, είκοσι χρόνια πριν[3].

Με την κατάρρευση της Εξαρχίας και την κατάληψη της Ραβέννας από τους Λομβαρδούς το 751[4], το δουκάτο της Περούτζια αφέθηκε ντε φάκτο υπό την παπική εξουσία από το 752[5]. Σε ένα απόσπασμα του "Ludovicianum" που χρονολογήτε όχι νωρίτερα από το 774, οι πόλεις του Ρωμαϊκού δουκάτου παρατίθενται με τις πόλεις του δουκάτου της Περούτζια και εκείνες της Ρωμαϊκής Τοσκάνης, δείγμα ότι η Περούτζια είχε ενσωματωθεί στο παπικό δουκάτο της Ρώμης[6]. Στην πραγματικότητα, το δουκάτο της Περούτζια ως μια ξεχωριστή πολιτική ενότητα δεν μπορεί να χαρτογραφηθεί το αργότερο μέχρι το 740.

Γνωστοί δούκες ήταν οι :

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Noble 1984, pp. 3–5.
  2. Noble 1984, p. 41
  3. Noble 1984, pp. 56–57
  4. Noble 1984, p. 57
  5. Noble 1984, pp. 59, 94–95
  6. Noble 1984, p. 160