Δράκουλας (φανταστικός χαρακτήρας)

Ο Κόμης Δράκουλας είναι ο τίτλος χαρακτήρα του Μπραμ Στόκερ, ο οποίος απεικονίζεται στο μυθιστόρημα γοτθικού τρόμου Δράκουλας. Θεωρείται πρωτότυπος και το αρχετυπικό βαμπίρ σε μετέπειτα έργα φαντασίας. Στο μυθιστόρημα ονομάζεται ως η προέλευση των θρύλων περί λυκανθρώπων.[1] Πιστεύεται ότι ορισμένες πτυχές του χαρακτήρα έχουν εμπνευστεί από τον βλάχο πρίγκιπα Βλαντ ο Ανασκολοπιστής, ο οποίος ήταν επίσης γνωστός ως Δράκουλας, και τον Σερ Χένρι Ίρβινγκ, ηθοποιό και προσωπικό βοηθό του Στόουκερ.[2]

Μια από τις πιο μυστηριώδεις δυνάμεις του Δράκουλα είναι η ικανότητα να μετατρέψει τους άλλους σε βρικόλακες δαγκώνοντας τους. Άλλες πτυχές του χαρακτήρα έχουν προστεθεί ή αλλάξει στη μετέπειτα δημοφιλή έργα φαντασίας. Ξεκινώντας με την ταινία Δράκουλας, το 1958, οΚρίστοφερ Λι εγκαθίδρυσε το βαμπίρ στη ποπ κουλτούρα.[3] Ο χαρακτήρας έχει εμφανιστεί συχνά στη λαϊκή κουλτούρα, από ταινίες κινουμένων σχεδίων μέχρι δημητριακά πρωινού.

Μοντέρνες και μεταμοντέρνες αναλύσεις του χαρακτήρα Επεξεργασία

 
Πορτρέτο του Βλαντ Γ΄ του Δράκουλα (δημιουργήθηκε περίπου το 1560), πιστεύεται ότι είναι αντίγραφο ενός αρχικού έργου που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του

Ήδη το 1958, η Σέσιλ Κίρτλι πρότεινε ότι ο Κόμης Δράκουλας μοιράζεται το προσωπικό του παρελθόν με τον ιστορικό Τρανσυλβάνιο Βοεβόδα Βλαντ Γ΄ του Δράκουλα της Βλαχίας, επίσης γνωστό ως Βλαντ ο Παλουκωτής ή Βλαντ Τσέπες.[4]

Ιστορικά, το όνομα "Δράκουλας" είναι το όνομα της οικογένειας του Βλαντ Τσέπες, όνομα που προέρχεται από μια μυστική αδελφότητα που ονομάζεται ιππότες του Τάγματος του Δράκου, με ιδρυτές τον Σιγισμούνδο του Λουξεμβούργου (βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Βοημίας, και Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας), για να διατηρήσει τον Χριστιανισμό και να υπερασπιστεί την Αυτοκρατορία εναντίον των Οθωμανών Τούρκων. Ο Βλαντ Β΄ Ντρακούλ, ο πατέρας του Βλαντ Γ΄, έγινε δεκτός στο τάγμα γύρω στο 1431 λόγω της ανδρείας του στις μάχες κατά των Τούρκων και ονομάστηκε Ντρακούλ (δράκος ή το διάβολος), και ο γιος του ονομάστηκε Δράκουλας (γιος του δράκου). Από το 1431 και μετά, ο Βλαντ Β΄ φορούσε το έμβλημα της τάξης και αργότερα, ως ηγεμόνα της Βλαχίας, το νόμισμα του έφερε το σύμβολο του δράκου.[5]

Ο Στόουκερ μελέτησε το όνομα του Δράκουλα διαβάζοντας ρουμανική ιστορία, και επέλεξε να αντικαταστήσει το όνομα του (Κόμης Βαμπίρ) που είχε αρχικά την πρόθεση να χρησιμοποιήσει για κακό. Ωστόσο, ορισμένοι μελετητές του Δράκουλα, με επικεφαλής την Ελίζαμπεθ Μίλερ, αμφισβητούν το βάθος αυτής της σύνδεσης, ακόμη και από το 1998. Υποστηρίζουν ότι Στόουκερ στην πραγματικότητα ήξερε λίγα πράγματα για τον Βλαντ Γ΄, τον Βλαντ τον Ανασκολοπιστή, και ότι χρησιμοποίησε μόνο το όνομα του "Δράκουλα" και διάφορα αποκόμματα της ρουμανικής ιστορίας.[6] Επίσης, δεν υπάρχουν σχόλια για τον Βλαντ Γ΄ στις εργασιακές σημειώσεις του συγγραφέα.[7]

Η προοριζόμενη ταυτότητα του Κόμη σχολιάζεται αργότερα από τον καθηγητή φαν Χέλσινγκ, αναφερόμενος σε μια επιστολή του φίλου του Αρμίνιους:

Πρέπει, μάλλον, να ήταν ο βοϊβόδας Δράκουλας που κέρδισε το όνομα του κατά των Τούρκων, πάνω από τον μεγάλο ποταμό στα άκρα της Τουρκοχώρας. (Κεφάλαιο 19, παράγραφος 145)

Αυτό πράγματι ενθαρρύνει τον αναγνώστη να αναγνωρίσει τον κόμη με τον Δράκουλα που αναφέρεται για πρώτη φορά στο κεφάλαιο 3, εκείνος που πρόδωσε τον αδελφό του: ο Βοϊβόδας Δράκουλας έχει προδοθεί από τον Ράντου, που πήγε στο πλευρό των Τούρκων. Αλλά, όπως σημειώνει ο Ολλανδός συγγραφέας Χανς Κορνίλ ντε Ρόος, στο κεφάλαιο 25, ο φαν Χέλσινγκ και η Μίνα ρίχνουν αυτή τη στοιχειώδη σύνδεση στον Βλαντ Γ΄ και περιγράφουν αντ'αυτού το προσωπικό παρελθόν του κόμη ως εκείνο τον "εκείνο τον άλλο της φυλής του" που "ζούσε σε μια ύστερη εποχή".

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Stoker, Bram. Dracula (PDF). Ch 3, Johnathon Harker's Journal. σελ. 42. 
  2. Warren, Louis S. (2002). «Buffalo Bill Meets Dracula: William F. Cody, Bram Stoker, and the Frontiers of Racial Decay». The American Historical Review (Washington DC: American Historical Association) 107 (4): 1124–57. doi:10.1086/ahr/107.4.1124. ISSN 0002-8762. https://archive.org/details/sim_american-historical-review_2002-10_107_4/page/1124. 
  3. «Fangs for the memories: The A-Z of vampires». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/uk/this-britain/fangs-for-the-memories-the-a-z-of-vampires-1810987.html. 
  4. Dearden, Lizzie (20 May 2014). «Radu Florescu dead: Legacy of the Romanian 'Dracula professor' remembered». The Independent (London, England: Independent Print Ltd.). https://www.independent.co.uk/news/people/radu-florescu-dead-legacy-of-the-romanian-dracula-professor-remembered-9401744.html. Ανακτήθηκε στις 14 September 2017. 
  5. «Vlad the Impaler». Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα. Σικάγο, Ιλλινόις: Encyclopædia Britannica, Inc. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019. 
  6. Davis, Lauren (21 Οκτωβρίου 2014). «No, Bram Stoker Did Not Model Dracula On Vlad The Impaler». Gizmodo. New York City: Univision Communications. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2019. 
  7. Cain, Jimmie E. (2006). «Notes — Chapter Four». Bram Stoker and Russophobia: Evidence of the British Fear of Russia in Dracula and The Lady of the Shroud. Jefferson, North Carolina: McFarland & Co. σελ. 182. ISBN 0-7864-2407-9. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Count Dracula στο Wikimedia Commons