Ο Δρουγγάριος της Βίγλας ή της Βίγλης ήταν αξίωμα στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο κάτοχός του ήταν αρχηγός του τάγματος της Βίγλας, ενός τακτικού και επαγγελματικού στρατιωτικού σχηματισμού που έπαιζε και το ρόλο ανακτορικής φρουράς κατά τη μέση βυζαντινή περίοδο.

Από τον 11ο αιώνα τη θέση του «επάρχου της πόλεως» (praefectus urbi) ως αντικαταστάτη του αυτοκράτορα στο βασιλικό δικαστήριο παίρνει ο δρουγγάριος της βίγλης που μετονομάζεται σε «μέγα δρουγγάριο». Με τη δικαστηριακή μεταρρύθμιση του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού (1166) το δικαστήριο του μεγάλου δρουγγαρίου γίνεται ένα από τα τέσσερα κύρια δικαστήρια της Κωνσταντινουπόλεως.[1]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου, Πρόχειρον Νόμων ή Εξάβιβλος, εκδόσεις Δωδώνη, Αθήνα 1971 σελ. 40, υποσημείωση του επιμελητή εκδόσεως Κ. Πιτσάκη στο Βιβλίον Πρώτον, Τίτλος Δ΄§15 (σχόλιον)