Βικιπαίδεια

Εδουάρδο Τορρόχα Μιρέτ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|1|04|2023}}
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την δημιουργία εσωτερικών συνδέσμων, επικεφαλίδων, παραγράφων κλπ.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.

Ο Εδουάρδο Τορρόχα ι Μιρέτ (Eduardo Torroja y Miret) (1899–1961) ήταν Ισπανός αρχιτέκτων μηχανικός, πρωτοπόρος στο σχεδιασμό κελυφών από σκυρόδεμα.

Εδουάρδο Τορρόχα Μιρέτ
Eduard Torroja El Pont de Suert.JPG
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Αυγούστου 1899[1][2][3]
Μαδρίτη
Θάνατος15  Ιουνίου 1961[1][2][3]
Μαδρίτη
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςΠολυτεχνείο της Μαδρίτης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
πολιτικός μηχανικός
μηχανικός
Αξιοσημείωτο έργοZarzuela race track
Estadio Nacional Complutense
Frontón Recoletos
Viaduct of Martín Gil
Οικογένεια
ΤέκναJosé Antonio Torroja Cavanillas
ΓονείςEduardo Torroja Caballe
ΑδέλφιαJosé María Torroja Miret
Antonio Torroja i Miret
ΣυγγενείςAna Torroja (son's daughter) και Rafael Cavanillas Prósper (αδελφός της συζύγου)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμετάλλιο Βίλχελμ Έξνερ (1954)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Πολιτικής Αξίας της Ισπανίας (1955)[4]
Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (1946)[5]
Gold medal of the Spanish National Research Council (19  Μαΐου 2000)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1899.

Έζησε στην Ισπανία του 1920 η οποία εκείνο τον καιρό προσπαθούσε να ξεπεράσει την οικονομική και πολιτική κρίση. Ενώ η Ισπανία δεν είχε αποθέματα χάλυβα όπως για παράδειγμα η Αγγλία, ο Torroja αναζητούσε νέα υλικά που δεν κόστιζαν πολύ. Έτσι έγινε από τους νεωτεριστές στη χρήση του οπλισμένου σκυροδέματος το οποίο έμαθε όχι μόνο να το χειρίζεται, αλλά και να το ωθεί στα άκρα της αντοχής του.

Το 1923, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του εργάστηκε στο γραφείο του Jose Eugenio Ribera, ο οποίος ασχολούταν πολύ με το οπλισμένο σκυρόδεμα.

Το 1927 υπήρξε μέλος του Συμβουλίου για την κατασκευή του πανεπιστημίου Ciudad στη Μαδρίτη. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους κορυφαίους αρχιτέκτονες της εποχής, γεγονός το οποίο τον ώθησε να αναπτύξει τα αισθητικά του κριτήρια. Στη συνέχεια, ανάλαβε δικά του έργα που τον έκαναν γνωστό όπως η Αγορά της Algeciras, το αθλητικό κέντρο Frontón Recoletos και το ιπποδρόμιο La Zarzuela.

To 1932 κέρδισε το εθνικό βραβείο αρχιτεκτονικής.

Το 1934 ίδρυσε το Ινστιτούτο αρμόδιο για θέματα κατασκευής.

Το 1939 ξεκίνησε να διδάσκει, κάνοντας διαλέξεις και μαθήματα σε όλο τον κόσμο.

Το 1958 ολοκλήρωσε δύο βιβλία με τίτλους «Η Φιλοσοφία των Κατασκευών» και «Οι Κατασκευές του Eduardo Torroja: Μια Αυτοβιογραφία Κατασκευαστικών Επιτευγμάτων».

Πέθανε στο γραφείο του το 1961.

Πίστευε πως κάθε κατασκευή πρέπει να συμφωνεί με την προσωπικότητα του σχεδιαστή της. Κάθε συστροφή της κατασκευής αντανακλά ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή του σχεδιαστή. Ο Torroya ανέπτυξε νέους τρόπους προκειμένου να αναλύει τις κατασκευές, όπως και τρόπους για να αυξήσει την αντοχή τους χωρίς να χάνουν την αισθητική τους. Επιπλέον, έδειξε ενδιαφέρον σε μορφές τέχνης που τον ενέπνεαν και συχνά, συγκεκριμένα έργα τέχνης ενσωματώνονται στα οράματα και στις ιδέες του.

ΈργαΕπεξεργασία

Τα πιο γνωστά έργα του είναι:

  • Το Υδραγωγείο στο Tempul της Ισπανίας, μια καλωδιωτή κατασκευή το 1926
  • Το Guadalete, στην πόλη Jerez de la Frontera της Ισπανίας, στο οποίο χρησιμοποίησε τη μέθοδο των προεντεταμένων δοκών
  • Το κελυφωτό στέγαστρο από μπετόν στην αγορά της πόλης Algeciras κοντά στο Γιβραλτάρ, στην Ισπανία το 1933 σε συνεργασία με τον Manuel Sánchez Arcas
  • Το υδραγωγείο με λεπτό κέλυφος στην πόλη Fedala
  • Το στέγαστρο του ιπποδρομίου Zarzuela στη Μαδρίτη το 1935, μια κατασκευή προβόλου από οπλισμένο σκυρόδεμα σε συνεργασία με τους Martín Dominguez και Carlos Arniches
  • Το αθλητικό κέντρο Fronton Recoletos στη Μαδρίτη
  • Η γέφυρα San Telmo στη Σεβίλλη
  • Οι πυλώνες της μεταλλικής γέφυρας στο Sancti-Petri στο Cadiz της Ισπανίας, σε συνεργασία με τον Jose Eugenio Ribera (1926)
  • Το στέγαστρο του ποδοσφαιρικού γηπέδου της Βαρκελώνης το οποίο σχεδίασε το 1943, στο οποίο χρησιμοποίησε το χάλυβα με ιδιαίτερο ζήλο σε συνεργασία με τον J. M. Sagnier

Είναι ο σχεδιαστής πολλών καινοτόμων κατασκευών σε όλο τον κόσμο, όπως στο Μαρόκο και τη Λατινική Αμερική.

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Eduardo-Torroja-y-Miret. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά) Structurae. Ράτιγκεν. 1000039. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. torroja-y-miret-eduardo. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.boe.es/datos/pdfs/BOE//1955/275/A05986-05987.pdf. Ανακτήθηκε στις 16  Νοεμβρίου 2017.
  5. ↑ BOE-A-1946-6179.

ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Eduardo Torroja στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εδουάρδο_Τορρόχα_Μιρέτ&oldid=9564612"