Εθνική Βιβλιοθήκη της Πολωνίας
Συντεταγμένες: 52°12′50″N 21°0′12″E / 52.21389°N 21.00333°E
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Πολωνίας (πολωνικά: Biblioteka Narodowa) είναι η κεντρική βιβλιοθήκη της Πολωνίας, η οποία υπάγεται απευθείας στο Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς της Δημοκρατίας της Πολωνίας.
 Εθνική Βιβλιοθήκη της Πολωνίας | |
| Χώρα | Πολωνία |
|---|---|
| Τύπος | Εθνική Βιβλιοθήκη |
| Ίδρυση | 1928 |
| Τοποθεσία |  Πολωνία, Βαρσοβία |
| Συντεταγμένες | 52°12′50″N 21°00′12″E / 52.213889°N 21.003333°E |
| Ιστότοπος | www.bn.org.pl |
Η βιβλιοθήκη συλλέγει βιβλία, περιοδικά, ηλεκτρονικές και οπτικοακουστικές εκδόσεις που δημοσιεύονται στην επικράτεια της Πολωνίας, καθώς και την Polonica που δημοσιεύεται στο εξωτερικό. Είναι η πιο σημαντική ερευνητική βιβλιοθήκη ανθρωπιστικών επιστημών, το κύριο αρχείο της πολωνικών γραπτών και το κρατικό κέντρο βιβλιογραφικών πληροφοριών για βιβλία. Παίζει επίσης σημαντικό ρόλο ως ερευνητική εγκατάσταση και είναι ένα σημαντικό μεθοδολογικό κέντρο για άλλες πολωνικές βιβλιοθήκες.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη λαμβάνει αντίγραφο κάθε βιβλίου που δημοσιεύεται στην Πολωνία ως νόμιμη κατάθεση. Η Γιαγκιελόνια Βιβλιοθήκη είναι η μόνη άλλη βιβλιοθήκη στην Πολωνία που έχει καθεστώς εθνικής βιβλιοθήκης.
Οργανωτική δομή Επεξεργασία
Υπάρχουν τρεις γενικές ενότητες:
- Η Βιβλιοθήκη
- Το Βιβλιογραφικό Ινστιτούτο της Εθνικής Βιβλιοθήκης
- Το Ινστιτούτο Βιβλίων και Ανάγνωσης
Ιστορία Επεξεργασία
Η ιστορία της Εθνικής Βιβλιοθήκης προέρχεται από τον 18ο αιώνα (Βιβλιοθήκη Ζαουούσκι),[1] όπου περιλαμβάνει αντικείμενα από τις συλλογές του Γιαν Γ΄ Σομπιέσκι, τα οποία αποκτήθηκαν από τη μεγάλη κόρη του, τη Μάρια Καρολίνα Σομπιέσκα, Δούκισσα του Μπουγιόν. Ωστόσο, η συλλογή Ζαουούσκι κατασχέθηκε από στρατεύματα της Ρωσίδας τσαρίνας Αικατερίνης Β΄ μετά το δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας και στάλθηκε στην Αγία Πετρούπολη, όπου τα βιβλία αποτέλεσαν τη μάζα της Αυτοκρατορικής Δημόσιας Βιβλιοθήκης για τη δημιουργία της το 1795.[2][3][4] Τμήματα της συλλογής υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν καθώς υπέστησαν κακομεταχείριση ενώ αφαιρούνταν από τη βιβλιοθήκη και μεταφέρονταν στη Ρωσία και πολλά κλάπηκαν. Σύμφωνα με τον ιστορικό Γιόαχιμ Λελέβελ, τα βιβλία της συλλογής Ζαουούσκι, «μπορούσαν να αγοραστούν στο Γκρόντνο από το καλάθι».
Εξαιτίας αυτού, όταν η Πολωνία ανέκτησε την ανεξαρτησία της το 1918, δεν υπήρχε κεντρικό όργανο που να υπηρετεί υπό την ιδιότητα μιας εθνικής βιβλιοθήκης. Στις 24 Φεβρουαρίου 1928, με το διάταγμα του προέδρου Ιγκνάτσι Μοστσίτσκι, η Εθνική Βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε με τη σύγχρονη μορφή της.[5] Άνοιξε το 1930 και αρχικά είχε 200 χιλιάδες τόμους. Ο πρώτος γενικός διευθυντής της ήταν ο Στέφαν Ντέμπι, τον οποίο διαδέχτηκε το 1934 ο Στέφαν Βρτελ-Βιερτσίνσκι. Οι συλλογές της βιβλιοθήκης επεκτάθηκαν γρήγορα. Για παράδειγμα, το 1932 ο πρόεδρος Μοστσίτσκι δώρισε όλα τα βιβλία και τα χειρόγραφα από το Μουσείο του Παλατιού του Βιλάνουφ στη βιβλιοθήκη, περίπου 40 χιλιάδες τόμους και 20 χιλιάδες φωτογραφίες από τη συλλογή του Στανίσουαφ Κόστκα Ποτότσκι.
Αρχικά η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν είχε δική της θέση. Εξαιτίας αυτού, οι συλλογές έπρεπε να φιλοξενηθούν σε πολλά μέρη. Η κύρια αίθουσα ανάγνωσης βρισκόταν στο νεόκτιστο κτήριο βιβλιοθηκών της Οικονομικής Σχολής της Βαρσοβίας. Το 1935 το Παλάτι Ποτότσκι στη Βαρσοβία έγινε το σπίτι για τις ειδικές συλλογές. Ένα νέο, ειδικά σχεδιασμένο κτίριο για τη βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε σε αυτό που είναι τώρα το Πάρκο Μοκότουφ, σε μια προγραμματισμένη μνημειακή «Κυβερνητική Περιφέρεια». Ωστόσο, η κατασκευή του καθυστέρησε από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι συλλογές της βιβλιοθήκης αποτελούνταν από:
- 6,5 εκατομμύρια βιβλία και περιοδικά από τον 19ο και τον 20ο αιώνα
- 3.000 πρώιμες εκτυπώσεις
- 2.200 αρχέτυπα
- 52.000 χειρόγραφα
- χάρτες, εικονίδια και παρτιτούρες
Το 1940, οι Ναζί κάτοικοι άλλαξαν την Εθνική Βιβλιοθήκη σε Δημοτική Βιβλιοθήκη της Βαρσοβίας και τη διαίρεσαν ως εξής:
- Τμήμα Βιβλίων για Γερμανούς (βρίσκεται στο κτίριο του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας)
- Περιορισμένο Τμήμα, που περιέχει βιβλία που δεν ήταν διαθέσιμα στους αναγνώστες (που βρίσκονταν στην τότε κεντρική έδρα της βιβλιοθήκης - τη Σχολή Οικονομικών)
- Όλες οι ειδικές συλλογές από διάφορα γραφεία και ιδρύματα της Βαρσοβίας (που βρίσκονται στο Παλάτι της Δημοκρατίας)
Το 1944, οι ειδικές συλλογές πυρπολήθηκαν από τους Ναζί κατοίκους ως μέρος των καταστολών μετά την Εξέγερση της Βαρσοβίας.[6] Αυτό προκάλεσε την καταστροφή 80.000 πρότυπων τυπωμένων βιβλίων, συμπεριλαμβανομένων των ανεκτίμητων Polonica του 16ου-18ου αιώνα, 26.000 χειρόγραφων, 2.500 αρχέτυπων, 100.000 σχέδιων και χαρακτικών, 50.000 παρτιτούρων και θεατρικών υλικών.[7] Εκτιμάται ότι από τους πάνω από έξι εκατομμύρια τόμους στις μεγάλες βιβλιοθήκες της Βαρσοβίας το 1939, 3,6 εκατομμύρια τόμοι χάθηκαν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου μεγάλο μέρος αυτών ανήκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη.[8][9]
Συλλογές Επεξεργασία
Σήμερα οι συλλογές της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι από τις μεγαλύτερες της χώρας. Μεταξύ των 7.900.000 τόμων (2004) που υπάρχουν στη βιβλιοθήκη είναι 160.000 αντικείμενα που εκτυπώθηκαν πριν από το 1801, πάνω από 26.000 χειρόγραφα (συμπεριλαμβανομένων 6.887 μουσικών χειρογράφων), πάνω από 114.000 παρτιτούρες και 400.000 σχέδια. Οι συλλογές της βιβλιοθήκης περιλαμβάνουν επίσης φωτογραφίες και άλλα εικονογραφικά έγγραφα, περισσότερους από 101.000 άτλαντες και χάρτες, πάνω από 2.000.000 αρχέτυπα, καθώς και πάνω από 2.000.000 βιβλία και περίπου 800.000 αντίγραφα περιοδικών από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα. Στα αξιοσημείωτα αντικείμενα της συλλογής περιλαμβάνονται 151 φύλλα του Codex Suprasliensis, το οποίο εγγράφηκε στη Μνήμη του Παγκόσμιου Προγράμματος της UNESCO το 2007 σε αναγνώριση για την υπερεθνική και υπερεπεριφερειακή του σημασία.[10]
Το 2012, η βιβλιοθήκη υπέγραψε συμφωνία για την προσθήκη 1,3 εκατομμυρίων πολωνικών αρχείων βιβλιοθήκης στο WorldCat.[11]
Διακοσμημένα χειρόγραφα Επεξεργασία
Ο Κατάλογος των Αρχιεπισκόπων του Γκνιέζνο και των Ζωών των Επισκόπων της Κρακοβίας από τον Γιαν Ντουούγκος είναι ένα χειρόγραφο του 16ου αιώνα που διακοσμήστηκε από τον Στανίσουαφ Σαμοστζέλνικ μεταξύ 1531-1535. Σήμερα βρίσκεται στη συλλογή της Εθνικής Βιβλιοθήκης στη Βαρσοβία.[12]
Υπάρχει επίσης μια συλλογή από διακοσμημένων σελίδες προσευχηταρίων από διάφορους άγνωστους μινιατουρίστες που εργάζονταν μέσα και γύρω από το Παρίσι, την Μπρυζ και τη Γάνδη στα μέσα του 15ου αιώνα. Ένα προσευχητάριο είναι ένα λειτουργικό βιβλίο των λατινικών λειτουργικών τελετών της Καθολικής Εκκλησίας που περιέχει τις δημόσιες ή κανονικές προσευχές, ύμνους, ψαλμούς, αναγνώσεις και σημειώσεις για καθημερινή χρήση, ειδικά από επισκόπους, ιερείς και διάκονους στη Θεία Έδρα.[13]
Το Διακοσμημένο Σκίτσο του Στέφαν Σράιμπερ (1494).[14]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Πασταλένιετς-Γιαζίνσκα & Τχουζέφσκα-Καμπάτα 2000
- ↑ Τσεχόβιτς, ¶ "After the fall..."
- ↑ Βιτ, ¶ "The Dispersal of the collection"
- ↑ Μπάσμπεϊνς, σελ. 185
- ↑ Πασταλένιετς-Γιαζίνσκα & Τχουζέφσκα-Καμπάτα 2000
- ↑ Κνουθ, σελ. 166
- ↑ Πασταλένιετς-Γιαζίνσκα & Τχουζέφσκα-Καμπάτα 2000
- ↑ Μενζίνσκι, σελ. 296
- ↑ Μπαλτσέζακ, σελ. 4
- ↑ UNESCO, ¶ "The codex was written..."
- ↑ «National Library of Poland will add 1.3 million more records to WorldCat». Research Information. 8 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «A Catalogue of Polish Bishops». The Public Domain Review (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
Text was copied from this source, which is available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported license.
- ↑ «Illuminated pages from 15th century Breviaries». The Public Domain Review (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. Text was copied from this source, which is available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported license.
- ↑ «The Illuminated Sketchbook of Stephan Schriber (1494)». The Public Domain Review (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. Text was copied from this source, which is available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported license.
Πηγές Επεξεργασία
- Νίκολας Α. Μπάσμπεϊνς (2003). A Splendor of Letters: The Permanence of Books in an Impermanent World
. Βαρσοβία: HarperCollins. σελ. 155. ISBN 0-06-008287-9. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008. Zaluski library Russia.
- various authors· Τόμας Μπαλτσέζακ· Λεχ Κατσίνσκι (2004). Τόμας Μπαλτσέζακ, επιμ. Pro memoria: Warszawskie biblioteki naukowe w latach okupacji 1939-1945. transl. Philip Earl Steele. Βαρσοβία: Εθνική Βιβλιοθήκη. σελ. 38.
- Katarzyna Czechowicz (14 Αυγούστου 2007). «The 260th anniversary of opening the Załuski Library». eduskrypt.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008.
- Ρεμπέκα Κνουθ (2006). Burning books and leveling libraries: extremist violence and cultural destruction . Greenwood Publishing Group. σελ. 166. ISBN 0-275-99007-9.
- Άντζεϊ Μενζίνσκι (2010). Biblioteki Warszawy w latach 1939–1945 [Βιβλιοθήκες της Βαρσοβίας κατά τα έτη 1939-1945]. Straty Kultury Polskiej (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς. σελ. 367. ISBN 9788392922766.
- Πασταλένιετς-Γιαζίνσκα, Γιοάννα; Τχουζέφσκα-Καμπάτα, Χαλίνα (2000), The National Library in Warsaw: tradition and the present day, Βαρσοβία: Εθνική Βιβλιοθήκη, ISBN 83-7009-295-0
- UNESCO (corporate author) (2007). «Codex Suprasliensis». portal.unesco.org. UNESCO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2013.
- Maria Witt (15 Σεπτεμβρίου 2005). «The Zaluski Collection in Warsaw». The Strange Life of One of the Greatest European Libraries of the Eighteenth Century. FYI France. ISSN 1071-5916. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008.
