Γεώργιος Πούλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Εθελοντικό τάγμα Πούλου ==

Μετά την αποτυχία του στο πολιτικό επίπεδο, ο Πούλος ξεκίνησε στο παρασκήνιο προετοιμασίες για στρατιωτική δράση, επιδιώκοντας μέσω αυτής να αναρριχηθεί σε ανώτατα αξιώματα{{πηγή}}. Το 1943, όταν ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] επανεμφανίστηκε στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, ωρίμασαν οι συνθήκες για συνεργασία μεταξύ του ιδίου και των Γερμανών, οι οποίοι πλέον χρειάζονταν βοήθεια στην αντιμετώπιση της Εθνικής Αντίστασης. Παρά την επιφυλακτικότητα των Γερμανών να εξοπλίσουν Έλληνες, τελικά ο Πούλος κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και ανέλαβε να συγκροτήσει ελληνικό τάγμα υπό την αρχηγεία του και υπό τις διαταγές του Στρατιωτικού Διοικητή Θεσσαλονίκης-Αιγαίου. Το 1943 ίδρυσε μια δική του ένοπλη δωσιλογική οργάνωση με την ονομασία «Εθελοντικό Τάγμα Πούλου» ή «Poulos Verband». Το «Εθελοντικό Τάγμα Πούλου» εξοπλίστηκε από τους Γερμανούς, απέκτησε γερμανικές στολές με τα διακριτικά ΕΕΣ («Ελληνικόν Εθελοντικόν Σώμα») και συμμετείχε σε διάφορες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του γερμανικού στρατού κατοχής στη Μακεδονία. Η επάνδρωση του σώματός του προήλθε τόσο από εθελοντική όσο και από αναγκαστική στρατολόγηση, ενώ οι άνδρες του φέρεται να κατέφευγαν σε εκτεταμένη χρήση ναρκωτικών ουσιών<ref>Χρίστος Βασιλόπουλος - Δημήτρης Πετρόπουλος, ''Ένοχοι και Αθώοι'', εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013, σ. 160 - 162.</ref>. Σημειώνεται ότι η επιφυλακτικότητα των Γερμανών είχε προηγουμένως σταματήσει τα σχέδια συγκρότησης [[Τάγματα Ασφαλείας|ευζωνικών ταγμάτων ασφαλείας]] υπό τη [[Δωσίλογος|δωσιλογική]] κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη.<ref name=dordanas2006-155-158>{{cite book|last=Δορδανάς|first=Στράτος|title=Έλληνες εναντίον Ελλήνων|year=2006|publisher=Επίκεντρο|location=Αθήνα|isbn=9606647315|pages=155-158}}</ref> Τον Ιανουάριο του 1944 το τάγμα του Πούλου δέχθηκε 90-100 άνδρες από την Κρήτη (από το τάγμα του [[Φριτς Σούμπερτ]], Γερμανού Επιλοχία που μετατέθηκε από την Κρήτη στη Θεσσαλονίκη).