Θεωρία της παλαιολιθικής συνέχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 48:
Οι συνεχιστές θεωρούν ότι η θεωρία τους έρχεται σε αναλογία και συμφωνία με την θεωρία της Ουραλικής συνέχειας που αναπτύχθηκε την δεκαετία του 70 από αρχαιολόγους και γλωσσολόγους ειδικευμένους στην ουραλική περιοχή της ευρώπης αυτή η θεωρία αξιώνει αδιάκοπτη συνέχεια των ουραλικών πληθυσμών και γλωσσών από την παλαιολιθηκή εποχή.
Οι συνεχιστές επίσης σημειώνουν ότι η κλασσική ινδοευρωπαϊκή θεωρία του 19ου αιώνα είναι βαθιά επιρεασμένη από ρατσιστικές, παγγερμανικές και αποικιοκρατικές αντιλήψεις. Η επιλογή της εποχής του χαλκού ήταν αναγκαστική ώστε η ανώτερη φυλή που θα κυριαρχούσε να είναι εξοπλισμένη με όπλα και άλογα. Μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου μια νέα εκδοχή του παραδοσιακού σεναρίου παρουσιάστικε από την Marija Gimbutas (την οποία την οι συνεχιστές κατηγορούν για βαλτικό εθνικισμό) που θεωρούσε ότι οι υπερπολεμιστές εκφράζονται καλύτερα από τους βαλτικούς ελίτ αντί των γερμανικών και έγινε η κανονική ινδοευρωπαϊκή θεωρία.
Οι συνεχιστές διαπιστώνουν το πρωτοϊνδοευρωπαϊκό λεξιλόγιο κοινό σε όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες αποτελείται από έννοιες που σχετίζονται με τον πολιτισμό της παλαιολιθικής εποχής. Λέξεις που σχετίζονται με την τεχνολογία της μεσολιθικής εποχής είναι διαφοροποιημένες για τις διάφορες ομάδες γλωσσών (πράγμα που σημαίνει ότι είχαν ήδη διαχωριστεί) και το γεγονός ότι λέξεις σχετικές με την γεωργική ορολογία είναι διαφορετικές για τις διάφορες γλώσσες (γεγονός που καταρρίπτει πολύ καθαρά την θεωρία του Renfrew)
| |||