Μίθρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JohnMad (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
JohnMad (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Mithras tauroctony Louvre Ma3441b.jpg|thumb|180px|Ο [[Ταυροκτονία|ταυροκτόνος]] Μίθρας, από ρωμαϊκό μαρμάρινο ανάγλυφο του 2ου ή 3ου αιώνα ΚΧ.<br><small>(Μουσείο Λούβρου)</small>]]
Ο '''Μίθρας''' ήταν ο κεντρικός [[θεός]] του [[Μιθραϊσμός|μιθραϊσμού]], μιας [[Συγκρητισμός|συγκρητικής]] [[Ελληνιστικός πολιτισμός|ελληνιστικής]] και [[Μυστήριαρωμαϊκή εποχή|μυστηριακήςρωμαϊκής]] [[ΘρησκείαΜυστήρια|θρησκείαςμυστηριακής λατρείας]] η οποία αναπτύχθηκε στην ανατολική [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]] κατά τοτον [[2ος αιώνας π.Χ.|2ο]] και [[1ος αιώνας π.Χ.|1ο αιώνα]] [[ΠΚΧ]]. καιΟ η οποίαμιθραϊσμός ασκούνταν στην [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] από τον 1ο αιώνα ΠΚΧ ως τον [[5ος αιώνα|5ο αιώνα]] [[ΚΧ]].
 
Ο Μίθρας ήταν αρχαίος [[Περσία|περσικός]] θεός του [[Φως|φωτός]] και της [[Σοφία|σοφίας]] και η προέλευσή του ανάγεται σε μια αρχαιότερη [[Βεδική θρησκεία|βεδική]] θεότητα. Στην [[Αβέστα]], τα ιερά [[Ζωροαστρισμός|Ζωροαστρικάζωροαστρικά]] συγγράμματα, ο Μίθρας παρουσιάζεται ως «ο αγαθοεργός» (''γιαζάτα''), «ο Σωτήρας», το πνεύμα του καλού<ref>Στον περσικό [[μανιχαϊσμός|μανιχαϊσμό]] παρουσιάζεται ως ''Spiritus Vivens'', δηλαδή «Ζωντανό Πνεύμα», που είναι ο δημιουργός και εκείνος που μεταδίδει τη ζωή.</ref>, ο υπερασπιστής και φύλακας της ''άσα'' —της αλήθειας και της τάξης— και ο άρχοντας του κόσμου, στον οποίο «''ο [[Αχούρα ΜάζνταΜάζδα]] (Ωρομάσδης) ανέθεσε την εποπτεία του κόσμου''»<ref>Στην Αβέστα ένας ολόκληρος ύμνος είναι αφιερωμένος στον Μίθρα. (Γιάστς 10)</ref>. Θεωρούνταν ότι είχε σφάξει τον θεϊκό ή κοσμικό [[Ταύρος|ταύρο]], το [[αίμα]] του οποίου συντηρούσε όλα τα πλάσματα και παρείχε σωτηρία στους ανθρώπους. Επίσης, θεωρούνταν μεσίτης μεταξύ του ουρανού και των ανθρώπων στη γη και εγγυητής των συμβολαίων<ref>Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αντουάν Μαϊλέ (Antoine Meillet), το όνομα του Μίθρα σημαίνει «συμβόλαιο, διαθήκη». (''Le dieu indo-iranien Mitra'', Antoine Meillet, Journal asiatique 10 (1907), σελ. 143–159.)</ref>.
 
[[Εικόνα:Mithra&Antiochus.jpg|thumb|120px|left|Ο Μίθρας με [[Άλως (θρησκευτική τέχνη)|άλω]] γύρω από το κεφάλι του.<br><small>(Ανάγλυφο ναού που χτίστηκε από τον [[Αντίοχος Α' (Κομμαγηνός)|Αντίοχο Α' Κομμαγηνό]], στο Νεμρούντ Νταγκ στα [[Όρη του Ταύρου]], [[69]]-[[31]] [[ΠΚΧ]].)</small>]]
 
Μετά την κατάκτηση,κατάληψη της [[Ασσυρία|Ασσυρίας]] τον [[7ος αιώνας π.Χ.|7ο αιώνα]] ΠΚΧ και της [[Βαβυλωνία|Βαβυλωνίας]] τον [[6ος αιώνας π.Χ.|6ο αιώνα]] ΠΚΧ, ο Μίθρας ταυτίστηκε με τον θεό του [[Ήλιος (μυθολογία)|ήλιουΉλιου]] και η [[λατρεία του ήλιουΉλιου]] αποδιδόταν πλέον σε εκείνον. Πέρα από την [[Ανατολία]], οι [[Έλληνες]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] συνέβαλαν στη διάδοση της λατρείας του Μίθρα καθώς τον ταύτιζαν με τον αρχαϊκό ελληνικό θεό [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιο]]. Στη [[Ρώμη]] έφτασε γύρω στο [[68 π.Χ.|68]] ΠΚΧ από [[Κιλικία|Κιλίκιους]] πειρατές που έφερε ως αιχμαλώτους ο [[Πομπήιος ο Μέγας]]<ref>[[Πλούταρχος]], ''Πομπήιος'' 24, 631c,</ref>. Κατά την πρώιμη περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επεκτάθηκε ταχύτατα σε όλη την [[Ιταλία]] και τις Ρωμαϊκές επαρχίες, και ταυτίστηκε με τον «Αήττητο Ήλιο» (''[[Σολ]] Ινβίκτις'', [[Λατινική γλώσσα|λατ.]] ''[[w:en:Sol Invictis|Sol Invictis]]'').
 
Εκείνη την περίοδο, η δυναμική της λατρείας του ανταγωνιζόταν εκείνη του [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμούχριστιανισμού]], αν και στην πραγματικότητα εμφάνιζε αρκετές ομοιότητες με τον Χριστιανισμό<ref>Η εγκυκλοπαίδεια ''Microsoft Encarta Premium 2006'', στο λήμμα «Μιθραϊσμός», αναφέρει: «Ο Μιθραϊσμόςμιθραϊσμός έμοιαζε με τον Χριστιανισμόχριστιανισμό σε πολλές πτυχές, για παράδειγμα, στα ιδανικά της ταπεινότητας και της αδελφικής αγάπης, στο [[βάφτισμα]], στο τελετουργικό της [[Θεία κοινωνία|κοινωνίας]], στη χρήση [[Άγιο νερό|άγιου νερού]], τη λατρεία των ποιμένων που ήταν παρόντες στη γέννηση του Μίθρα, την υιοθέτηση της [[Κυριακή|Κυριακής]] και της [[Χριστούγεννα|25ης Δεκεμβρίου]] (ημέρας [[Γενέθλια|γενεθλίων]] του Μίθρα) ως άγιων ημερών, και στα [[Δόγμα|δόγματα]] της αθανασίας της [[Ψυχή|ψυχής]], της [[Τελική κρίση|τελικής κρίσης]] και της [[Ανάσταση|ανάστασης]]. Ο Μιθραϊσμόςμιθραϊσμός διέφερε από τον Χριστιανισμόχριστιανισμό καθώς απέκλειε τις [[Γυναίκα|γυναίκες]] από τις τελετές του και ήταν πρόθυμος να συμβιβαστεί με τον [[Πολυθεϊσμός|πολυθεϊσμό]]. Οι ομοιότητες, όμως, κατέστησαν δυνατή την εύκολη μεταστροφή των οπαδών του στη χριστιανική πίστη». Βλέπε επίσης ''Christianity, Astrology And Myth'', του Wright L.M., Oak Hill Free Press, 2002, ISBN: 0951879618.</ref>. Ο φόνος του ταύρου ([[ταυροκτονία]]), ο οποίος αποτελεί συχνό θέμα στα μιθραϊκά μνημεία, αποτελούσε επίσημη θυσία στις λατρευτικές τελετές.
 
==Υποσημειώσεις==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μίθρας"