Διαδικασία (υπολογιστές): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Διαδικασία''' (ή '''υποπρόγραμμα''') καλείται μία σειρά προγραμματιστικών [[εντολή (υπολογιστές)|εντολών]] με συγκεκριμένο "σημείο εισόδου εκτέλεσης" και ένα ή περισσότερα "σημεία εξόδου", δηλαδή εντολές διακλάδωσης σε άλλο τμήμα του ευρύτερου εκτελούμενου κώδικα[[πρόγραμμα υπολογιστή|προγράμματος]]. Μία διαδικασία δεν πρέπει να συγχέεται με έναν θεωρητικό [[αλγόριθμος|αλγόριθμο]], αν και όχι σπάνια μία διαδικασία υλοποιεί κάποιον αλγόριθμο σε [[γλώσσα μηχανής]]. ακριβώςΟι αυτόδιαδικασίες είναι αυτοτελή τμήματα ενός προγράμματος τα οποία επιτελούν μία συγκεκριμένη εργασία και στα οποία ανατίθενται διακριτές ονομασίες. Μέσω αυτών των ονομάτων μπορούν να καλούνται κατά βούληση, ένανκαι αλγόριθμοπιθανώς επανειλημμένα, από το ευρύτερο εκτελούμενο πρόγραμμα.

Οι διαδικασίες εμφανίστηκαν με το [[προγραμματιστικό υπόδειγμα]] του [[διαδικαστικός προγραμματισμός|διαδικαστικού προγραμματισμού]] και λειτουργούν ως εξής: το εκτελούμενο πρόγραμμα φτάνει σε μία εντολή κλήσης του υποπρογράμματος η οποία δεν είναι παρά μία εντολή διακλάδωσης στο σημείο εισόδου της ζητούμενης διαδικασίας. Έτσι ο έλεγχος μεταφέρεται στην τελευταία και αυτή εκτελείται μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο εξόδου, οπότε ο έλεγχος επιστρέφεται στο κυρίως πρόγραμμα και για την ακρίβεια στην εντολή που ακολουθεί την κλήση της διαδικασίας.

Οι διαδικασίες είναι επίσης γνωστές και ως συναρτήσεις, υπορουτίνες, υποπρογράμματα, μέθοδοι κλπ. Ο όρος μέθοδος συνήθως χρησιμοποιείται σε συμφραζόμενα [[αντικειμενοστρεφής προγραμματισμός|αντικειμενοστρέφειας]], ενώ ο όρος συνάρτηση συνήθως (αλλά όχι πάντα, π. χ. στη [[γλώσσα προγραμματισμού]] υψηλού επιπέδου [[C (γλώσσα προγραμματισμού)|C]]) αφορά διαδικασίες που οι εντολές διακλάδωσης στα σημεία εξόδου τους "επιστρέφουν" μία [[μεταβλητή (υπολογιστές)|μεταβλητή]] ή μία [[δομή δεδομένων]] για χρήση από το υπόλοιπο πρόγραμμα.

[[Κατηγορία:Επιστήμη υπολογιστώνΠρογραμματισμός]]