Φλαβιανός Κωνσταντινουπόλεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Νέα σελίδα: Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως '''Φλαβιανός''',(446-449) ήταν ένας από του...
 
επέκταση, πηγές, interwiki
Γραμμή 1:
Ο '''Φλαβιανός''' διετέλεσε [[Πατριάρχηςαρχιεπίσκοπος]] [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] '''Φλαβιανός''',(κατά τα έτη [[446]]-[[449]]). ήτανΉταν ένας από τους αξιόλογους τότε [[αρχιεπίσκοπος|αρχιεπισκόπους]] της Πόλης, αλλά και Άγιος της Ανατολικής[[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης]] και της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Διαδέχθηκε στον πατριαρχικό θρόνο τον [[Πατριάρχης Πρόκλος|Πατριάρχη Πρόκλο]] ([[434]]-[[446]]).
 
ΟΠριν Πατριάρχηςτην Φλαβιανόςεκλογή του ήταν Σκευοφύλακας του Ναού της [[Αγία θεωρήθηκεΣοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]]. Ήταν ευσεβής και μετριοπαθής ιεράρχης, που αγωνίσθηκε κυρίως για την ειρήνη στους κόλπους της Εκκλησίας από τις έντονες αντιπαραθέσεις και διαμάχες των θεολόγων της [[Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρείας]] και της [[Αντιόχεια|Αντιοχείας]]. Μετά δεΑπέκτησε την καταγγελίαέχθρα του Ευσεβίου Δορυλαίου κατά τουΠατριάρχη [[αρχιμανδρίτηςΑλεξάνδρεια|αρχιμανδρίτηΑλεξανδρείας]] Ευτύχη,[[Διόσκορος ωςΑ΄ αιρεσιάρχη, που είχε προκαλέσει νέους τριγμούς στην ΕκκλησίαΑλεξανδρείας|Διόσκορου]], ο Φλαβιανόςοποίος αναγκάσθηκεδε τοδεχόταν [[448]]τις να δεχθεί τη κρίση του αρχιμανδρίτη από την Ενδημούσα Σύνοδοαποφάσεις της Κωνσταντινούπολης. Η επακόλουθη καταδίκη του Ευτύχη προκάλεσε έντονη αντιπαράθεση στο Παλάτι όπου και εκεί υπήρξε διαφωνία μεταξύ της αδελφής του Αυτοκράτορα Πουλχερίας και της ίδιας τηςΓ΄ ΑυτοκράτειραςΟικουμενικής ΕυδοκίαςΣυνόδου.<br>
Σ΄ εκείνη την εξέλιξη φαίνεται πως ο πανίσχυρος τότε ευνούχος Χρυσάφιος που ήταν υποστηρικτής του Ευτύχη και πολέμιος του Φλαβιανού κατάφερε να πείσει τον [[Αυτοκράτορας|Αυτοκράτορα]] [[Θεοδόσιος Β'|Θεοδόσιο Β΄]] ([[408]]-[[450]]) να συγκαλέσει Οικουμενική Σύνοδο στην [[Έφεσος|Έφεσο]], υπό τον Διόσκορο Αλεξανδρείας. Πράγματι συνήλθε η Σύνοδος της Εφέσου το [[449]] η οποία τελικά καθήρεσε και εξόρισε τον Φλαβιανό ενώ αποκατέστησε τον Ευτύχη.
 
Παράλληλα, ο πανίσχυρος τότε ευνούχος του [[Αυτοκράτορας|Αυτοκράτορα]] [[Θεοδόσιος Β'|Θεοδοσίου Β΄]] Χρυσάφιος, αμέσως μετά την εκλογή του Φλαβιανού, επιχείρησε να του αποσπάσει δώρο σε χρυσάφι. Καθώς όμως ο Φλαβιανός δεν ενέδωσε, ο Χρυσάφιος έγινε άσπονδος εχθρός του και προσπαθούσε να τον εκθρονίσει.
Ο Φλαβιανός πέθανε το ίδιο έτος στην εξορία από τη θλίψη του. Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Εκκλησία]] τον ανακήρυξε Άγιο και η μνήμη του τιμάται στις [[11 Αυγούστου]].
 
Μετά την καταγγελία του Ευσεβίου Δορυλαίου κατά του [[αρχιμανδρίτης|αρχιμανδρίτη]] Ευτύχη, ως αιρεσιάρχη, που είχε προκαλέσει νέους τριγμούς στην Εκκλησία, ο Φλαβιανός αναγκάσθηκε το [[448]] να δεχθεί τη κρίση του αρχιμανδρίτη από την Ενδημούσα Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης. Η επακόλουθη καταδίκη του Ευτύχη προκάλεσε έντονη αντιπαράθεση στο Παλάτι, όπου και εκεί υπήρξε διαφωνία μεταξύ της αδελφής του Αυτοκράτορα Πουλχερίας και της ίδιας της Αυτοκράτειρας Ευδοκίας. Στην εξέλιξη αυτή, ο Χρυσάφιος, που ήταν υποστηρικτής του Ευτύχη, κατάφερε να πείσει τον Αυτοκράτορα να συγκαλέσει Οικουμενική Σύνοδο στην [[Έφεσος|Έφεσο]], υπό τον Διόσκορο Αλεξανδρείας. Πράγματι, στις [[8 Αυγούστου]] του [[449]] συνήλθε η Σύνοδος της Εφέσου<ref>Η Σύνοδος της Εφέσου χαρακτηρίστηκε «ληστρική». Στην εκκλησιαστική ιστορία φέρει το προσωνύμιο «''latrocinium Ephesinum''».</ref>, η οποία τελικά καθήρεσε και εξόρισε τον Φλαβιανό, ενώ αποκατέστησε τον Ευτύχη.
 
Ο Φλαβιανός πέθανε τρεις μέρες μετά στην εξορία από τη θλίψη του και τα σωματικά τραύματα που του είχαν προξενήσει στη Σύνοδο της Εφέσου ο Διόσκορος Αλεξανδρείας και οι οπαδοί του υπό τον μοναχό Βαρσουμά. Δύο χρόνια αργότερα, το [[451]], συνεκλήθη η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε την αίρεση του Ευτυχή, καθαίρεσε το Διόσκορο και αποκατέστησε την ορθόδοξη πίστη. Το λείψανο του Φλαβιανού, κατόπιν επιθυμίας της αδελφής του Αυτοκράτορα Πουλχερίας, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε στο Ναό των Αγίων Αποστόλων, ενώ η Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο. Η μνήμη του τιμάται από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] στις [[16 Φεβρουαρίου]], ενώ μέχρι τον 12ο αιώνα γιορταζόταν μαζί με την [[Καθολική Εκκλησία|Καθολική]], στις [[18 Φεβρουαρίου]].
 
==Σημειώσεις==
<references />
*Η Σύνοδος της Εφέσου (449) χαρακτηρίστηκε "ληστρική" Στην εκκλησιαστική ιστορία φέρει το προσωνύμιο "'''latrocinium Ephesinum'''".
 
==Πηγές==
*[http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=44 Οικουμενικό Πατριαρχείο]
*[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/synaxari.asp?minas=2&id=167 Εκκλησία της Ελλάδος]
 
 
Γραμμή 14 ⟶ 20 :
 
[[Κατηγορία:Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως|Φλαβιανός]]
[[Κατηγορία:ΟρθόδοξοιΧριστιανοί άγιοι|Φλαβιανός]]
 
[[bg:Флавиан]]
[[ca:Flavià de Constantinoble]]
[[en:Archbishop Flavian of Constantinople]]
[[pl:Flawian (patriarcha Konstantynopola)]]
[[ru:Флавиан Святитель, патриарх Цареградский]]
[[sr:Флавијан Цариградски]]