Σιδώνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Image:SidonViewOfOldCity.jpg|thumb|Άποψη της παλιάς πόλης]]

Αργότερα απόκτησε μέρος από τη δύναμή της, αλλά το [[351 π.Χ.]] επαναστάτησε εναντίον του [[Αρταξέρξης ο Ώχος|Αρταξέρξη του Ώχου]] και έπαθε μεγάλη καταστροφή για παραδειγματική τιμωρία. Λέγεται ότι 40.000 από τους κατοίκους της Σιδώνας κάηκαν τότε σε μεγάλη φωτιά που άναψαν οι ίδιοι. Λίγο αργότερα υποτάχτηκε στη στρατιά του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], για να γνωρίσει στα επόμενα χρόνια μεγάλη ακμή πρώτα από τους [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Πτολεμαίους]] και στη συνέχεια από τους [[Δυναστεία των Σελευκιδών|Σελευκίδες]]. Εκείνη την εποχή απέκτησε και φιλοσοφική σχολή. Οι [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίοι]] την υπέταξαν, αλλά η Σιδώνα μπόρεσε να επιζήσει και να γνωρίσει και στο [[μεσαίωνας|μεσαίωνα]] ακμή. Σήμερα ανήκει στο [[Λίβανο]] και η [[Βηρυτός]] έχει αποσπάσει τη δύναμή της.

[[Image:SidonNewCity.jpg|thumb|Άποψη της νέας πόλης]]

Αξιοσημείωτα μνημεία είναι δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι, οι οποίες φέρουν σαφή τα χαρακτηριστικά της ελληνικής εργασίας. Η μια από τις σαρκοφάγους αυτές χρονολογείται στα μέσα του [[4ος αιώνας π.Χ.|4ου αι. π.Χ.]] και μιμείται μονόπτερο ιωνικό οικοδόμημα, που ανάμεσα στους κίονές του φαίνονται δεκαοκτώ γυναικείες μορφές που πενθούν. Η δεύτερη σαρκοφάγος ανήκει στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. και μιμείται το σχήμα κατοικίας ή ναού πιθανότερα. Το μνημείο αυτό ονομάζεται συνήθως "''σαρκοφάγος του Μ. Αλεξάνδρου''" γιατί σε μια από τις πλευρές του έχει απεικονιστεί η [[μάχη της Ισσού]] και υπέθεσαν ότι είχε προοριστεί για το νεκρό του Μ. Αλεξάνδρου.

 

[[Κατηγορία:Πόλεις του Λιβάνου]]

 

[[ar:صيدا]]