Φιλίπ ντε Βιλιέ ντε λ' Ιλ-Αντάμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ήταν διοικητής του Τάγματος κατά τη διάρκεια της μακράς και αιματηρής [[Πολιορκία της Λέρου|Πολιορκίας της Λέρου]], επί του σουλτάνου [[Σουλεϊμάν]], το 1522, όπου 600 ιππότες και 4500 στρατιώτες αντιστέκοντο για έξι μήνες σε μια εισβολή 200.000 αντρών. Τελικώς, διαπραγματεύθη συνθηκολόγηση και ακολούθησε το ξεστράτισμα των ιπποτών στην [[Κρήτη]], την Πρωτοχρονιά του 1523.

Συνέχισε να ηγείται του Τάγματος για αρκετά χρόνια, χωρίς όμως μια μόνιμη έδρα -- πρώτα στο Κανδί της Κρήτης, ύστερα στη [[Μεσσίνα]] της [[Σικελία|Σικελίας]], αργότερα στο [[Βιτέρμπο]] της Ιταλίας και κατέληξε στη [[Νίκαια]] ([[1527]]-[[1529]]). Το 1530 ο Λ'Ισλ-Αδάμ έλαβε τα νησιά [[Μάλτα]] και [[Γκόζο]] όπως και το βορειοαφρικανικό λιμάνι της [[Τρίπολη|Τρίπολης]], ως φέουδο για το Τάγμα, από τον αυτοκράτορα [[Κάρολος ο Πέμπτος|Κάρολο τον Πέμπτο]] και εδραίωσε το Τάγμα που στο εξής εγίνε γνωστό ως ''Ιπποτικό Τάγμα της Μάλτας''.