Κτιστό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αντίθετα, στην εκκλησιαστική παράδοση ''"ο κτιστός και πεπερασμένος νους δεν δύναται να διαπεράσει τα όρια του κτιστού και να διεισδύσει στα βάθη της άκτιστης θείας πραγματικότητας...ο άνθρωπος δύναται να γνωρίσει και να βιώσει διά της πίστεως το περιεχόμενο της εν Χριστώ αποκαλύψεως και να αναχθεί δια της συνεχούς προσευχής και της μυστηριακής εμπειρίας...στην κοινωνία με τον Θεό"''<ref>"Χριστιανισμός" > "Ορθόδοξη Εκκλησία" > "Ησυχαστικές έριδες", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 61, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.</ref>, μέσα από την Ορθόδοξη λατρευτική ζωή που αποτελεί το ενεργό και δυναμικό εκείνο βίωμα που ξεκινάει από τη θεία Λειτουργία και έρχεται να πλαισιώσει ολόκληρη τη ζωή και να εκφρασθεί σε καθημερινή πράξη<ref>Πατρώνος Π. Γεώργιος, ''Θεολογία και Ορθόδοξο βίωμα'', Δόμος, Αθήνα 1994, σελ. 271.</ref>, έξω από ''"κάποια θεωρητική...θρησκευτική ενασχόληση"''<ref>Ό.π..</ref>. Αυτό αποτελεί μια ''"άκρως βασική και ουσιαστική διαφορά"''<ref>Ματσούκας, ό.π., σελ. 145.</ref> ανάμεσα στη φιλοσοφία του Φίλωνα και την κτισιολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και τελικά η κτίση είναι ετερούσια του [[Αγία Τριάδα|Τριαδικού Θεού]], έχει όρια και περιορισμό, ανάγκη από εξάρτηση, προορισμό ανάπτυξης και τελείωσης<ref>Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Εις το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον 1, PG 73, 88B.</ref>.

 

 

Τη «λύση» έδωσε ο [[Νεοπλατωνισμός]] με το δόγμα της «απορροής», μιας διαδικασίας παραγωγής η οποία θεωρητικά είναι εκτός χρόνου, δεν έχει η ίδια αρχή ύπαρξης, και μοιάζει με το φως το ήλιου, το οποίο, κατά την άποψή τους, ενώ εκπέμπεται από τoν ήλιο, δεν έπεται χρονικά του ήλιου<ref>John Laird, ''Cosmology and Theism,'' Ayer Publishing, 1940, 1969, σελ. 119. Deepa Majumdar, ''Plotinus on the Appearance of Time and the World of Sense: A Pantomime,'' Ashgate Publising, 2007, σελ. 77, 78. Ν. Λούβαρις, ''Ιστορία της φιλοσοφίας,'' Ελευθερουδάκης, τόμ. 1, σελ. 156.</ref>. Έτσι, ο [[Ωριγένης]] υποστήριξε ότι (1) ο Υιός γεννάται αχρόνως και (2) η Κτίση κτίζεται αχρόνως (3) από τον υπέρτατο Θεό, που είναι ο Πατέρας<ref>Paul M. Blowers, “Creation,” ''Encyclopedia of Early Christianity,'' Taylor and Francis, 1999, σελ. 299.</ref>.