Σιδηρόκαστρο Σερρών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Dasamaras (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 42:
 
Στην ευρύτερη περιοχή του Σιδηροκάστρου υπάρχουν αδρανή, μάρμαρα, λιγνίτης, μαγγάνιο, χαλκός, πυρομορφίτης, σίδηρος, χρωμίτης, δολομίτης, ουράνιο καθώς και γεωθερμικοί πόροι, ενώ όλη η περιοχή είναι πλούσια σε μεταλλεύματα (κυρίως μαγγάνιο, χαλκό και σίδηρο).
 
<br>
 
==Σύντομη ιστορική αναδρομή==
Γραμμή 58 ⟶ 60 :
 
Τον Απρίλιο του [[1941]], ύστερα από την παράδοση των οχυρών του Ρούπελ και την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, οι Βούλγαροι που τους ακολούθησαν κατέλαβαν πάλι το Σιδηρόκαστρο στις 3 Μαΐου. Οι κατακτητές αποχώρησαν το [[1944]] και έτσι οι Σιδηροκαστρινοί ανέκτησαν την ελευθερία τους.
 
<br>
 
==Οικονομία==
Γραμμή 64 ⟶ 68 :
 
Πλουτοπαραγωγική πηγή της περιοχής είναι ακόμη η γεωθερμία, η εκμετάλλευση της οποίας είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία δυο δημοτικών επιχειρήσεων (ιαματικών πηγών και θερμοκηπίων) που βοηθάνε στην ευρύτερη ανάπτυξη του δήμου.
 
<br>
 
==Κοινωνία==
Γραμμή 86 ⟶ 92 :
 
Οι γυμναστικές επιδείξεις των σχολείων αποτελούσαν το κορυφαίο αθλητικό, αλλά και πολιτιστικό γεγονός κάθε Μάιο, για τη νεολαία της πόλης. Στα κατηχητικά σχολεία και την ενασχόληση με τον προσκοπισμό, αφιέρωναν ένα μεγάλο κομμάτι από τον ελεύθερο τους χρόνο οι μαθητές τα απογεύματα. Σύμφωνα με το σχολικό κανονισμό, που ίσχυε μέχρι περίπου το τέλος της δεκαετίας του [[1970]], απαγορεύονταν η κυκλοφορία των μαθητών μετά την 19.00 ώρα στους δρόμους.
 
<br>
 
==Περίοδος Ανασυγκρότησης==
Γραμμή 116 ⟶ 124 :
 
Το Σιδηρόκαστρο γενικά την περίοδο αυτή παρουσίαζε αισιόδοξες προοπτικές, για ανάπτυξη και ευημερία Με δύο μόνο εμπορικές δραστηριότητες με τη γειτονική Βουλγαρία είχε μετατραπεί σε σημαντικό εμπορευματικό κέντρο. Δυστυχώς όμως, λίγοι ήταν και είναι αυτοί, που αντιλαμβάνονται τη σπουδαία γεωοικονομική θέση της πόλης και κυρίως μεγάλη σημασία που έχει από στρατηγική, όσο και από γεωoικovομική άποψη ο σιδηροδρομικός και οδικός κόμβος του Στρυμόνα, για το διαμετακομιστικό εμπόριο με την Ανατολική Ευρώπη, εάν δημιουργηθούν οι απαραίτητες υποδομές.
 
<br>
 
==Πολεοδομική Εξέλιξη==
Γραμμή 126 ⟶ 136 :
 
Το Σιδηρόκαστρο έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης δράσεων, που θα προσελκύσουν προς την πόλη ένα μεγάλο κομμάτι από το Τουριστικό ρεύμα το οποίο κινείται επι των δύο αυτών μεγάλων συγκοινωνιακών αξόνων. Η ανάπτυξη ενός πακέτου επώνυμων τουριστικών υπηρεσιών, που θα συνδέουν τα ιστορικά και εκκλησιαστικά μνημεία με την ξενάγηση και την οργάνωση αντίστοιχων Μουσειακών αιθουσών, μέσα στις οποίες θα προβάλλονται οι περισσότερες από κάθε άλλη περιοχή του Ελλαδικού χώρου ιστορικές σελίδες της πόλης. Η σύνδεση βέβαια των υπηρεσιών αυτών με την ικανοποίηση των επιθυμιών και προτιμήσεων του σύγχρονου περιηγητή, ιαματικά λουτρά, φυσιολατρικές περιηγήσεις, σπορ/περιπέτεια και η προσαρμογή του προϊόντος αυτού σε διαδοχικές και συνδυασμένες δράσεις, διαρκείας από μία έως οκτώ ημέρες, που θα δίνουν διέξοδο στην κάλυψη του ελεύθερου χρόνου των τουριστών, είναι βέβαιο ότι θα προωθήσουν δυναμικά την τουριστική ανάπτυξη της πόλης και θα συμβάλλουν στην οικονομική άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων.
 
<br>
 
==Εκπαίδευση==
 
<div style="font-size: 80%;">
===Το Δημοτικό σχολείο===
</div>
 
Στο Σιδηρόκαστρο μετά το [[1921]] υπήρχε ένα εξατάξιο Δημοτικό σχολείο στο Βαρόσι με τρεις δασκάλους και τρεις δασκάλες. Κάθε τάξη αποτελούνταν από είκοσι περίπου αγόρια και επτά με οκτώ κορίτσια. Η εκπαίδευση δεν ήταν τότε υποχρεωτική, έγινε μετά το [[1950]]. Οι μαθητές φορούσαν ότι ρούχα είχαν και κρατούσαν πάνινες τσάντες.
 
Γραμμή 145 ⟶ 158 :
Τη δεκαετία του [[1950]] έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960, κάθε πρωί στην αυλή του σχολείου μοίραζαν στους μαθητές ένα κύπελλο με γάλα και μια φέτα ψωμί με κασέρι. Το μεσημέρι σχολώντας οι μαθητές των άπορων οικογενειών, πήγαιναν στην αίθουσα του "ΠΙΚΠΑ" για το καθιερωμένο συσσίτιο. Συνήθως περιλάμβανε πλιγούρι, φασολάδα, μακαρόνια με κιμά, πατάτες φούρνου ή γιαχνί κ.α.
 
<br>
===Το Γυμνάσιο===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Το Γυμνάσιο===
</div>
Στο Σιδηρόκαστρο μετά το [[1921]] υπήρχε ένα τετρατάξιο Γυμνάσιο απέναντι από τον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου, το οποίο στεγάζονταν σε ιδιόκτητο σπίτι. Μετά το [[1932]] χτίστηκε καινούργιο κτίριο με μεγάλες αίθουσες και το γυμνάσιο στεγάστηκε εκεί και έγινε εξατάξιο.
 
Γραμμή 162 ⟶ 178 :
 
Σήμερα στο Σιδηρόκαστρο λειτουργούν τρεις Βρεφονηπιακοί σταθμοί, τέσσερα Νηπιαγωγεία με 140 νήπια και προνήπια, τρία Δημοτικά σχολεία με 500 μαθητές, ένα Παλλατίδειο Γυμνάσιο με 320 μαθητές ένα Ενιαίο Λύκειο με 250 μαθητές, ένα Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο (Τ.Ε.Ε) και Ι. Ε. Κ. διαφόρων ειδικοτήτων.
 
<br>
 
==Ιεροί Ναοί - Ιστορικά Μνημεία - Τουριστικά Αξιοθέατα==
 
<div style="font-size: 80%;">
===Ο Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου και Τιμίας Ζώνης===
</div>
 
Το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου ή της Αγίας Ζώνης όπως είναι σήμερα γνωστό ήταν ειδωλολατρικός τάφος Ελληνιστικής εποχής. Τα στοιχεία της τεχνοτροπίας τα βλέπει ο προσκυνητής μέχρι και σήμερα. Αργότερα μετατράπηκε σε Χριστιανικό ναό. Με τον καιρό ο ναός εγκαταλείφθηκε και ξεχάστηκε η ύπαρξή του. Ανακαλύφθηκε τον Απρίλιο-Μάιο το 1915 από τη Σιδηροκαστρινή Θεόπεμπτοι Παζώνη, η οποία έβλεπε κάθε βράδυ ένα φως στο σημείο που βρισκόταν ο ναός. Κάποια νύχτα αποφάσισε να ανέβει μαζί με τον μικρό Παναγιώτη Βαβάτση, βάζοντας μια πινακωτή για σκάλα. Όταν ανέβηκαν είδαν, ανάμεσα σε σκουπίδια και χώματα, ένα μικρό ναό σκαλισμένο στον βράχο. Στο πέτρινο τέμπλο ήταν η εικόνα του Αγίου Δημητρίου. Βρέθηκε επίσης η εικόνα του Αγίου Παντελεήμονος και άγια λείψανα.
 
Γραμμή 177 ⟶ 196 :
Η Εικόνα αγιογραφήθηκε το 18ο αιώνα στο Άγιο όρος μετά από παραγγελία του Μελενίκιου Πέτρου Τρένου του Αλεξίου ως εκπλήρωση τάματος. Η Εικόνα παριστάνει την Παναγία μεταξύ δυο Αγγέλων να παραδίνει την Αγία Ζώνη τον Απόστολο Θωμά. Στο κάτω μέρος της, εικονίζονται οι έντεκα Απόστολοι γύρω απ’ τον κενό τάφο. Κατά τον εκπατρισμό τους το [[1913]] οι Μελενίκιοι μετέφεραν την Εικόνα μαζί με άλλα κειμήλια στη Μητρόπολη Σιδηροκάστρου. Το [[1917]] Βούλγαροι Αξιωματικοί άρπαξαν την Εικόνα, αναγκάστηκαν όμως να την επιστρέψουν μετά το ακόλουθο θαύμα. Κάποιος Βούλγαρος στρατιώτης χρησιμοποίησε την Εικόνα για στρώμα. Την νύχτα όμως έπεφτε κατά τακτά χρονικά διαστήματα από το κρεβάτι του. Μόνο όταν έβγαλε την Εικόνα μπόρεσε να κοιμηθεί.( Λέγεται μάλιστα ότι εκνευρισμένος την πυροβόλησε δυο φορές). Μετά την επιστροφή της τοποθετήθηκε στο παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου. Αναφέρεται επίσης ότι το [[1941]], κατά τη λεηλασία του Σιδηροκάστρου από τους Βουλγάρους, οι Βούλγαροι ήθελαν να πάρουν την Εικόνα. Οι Σιδηροκαστρινοί τότε την έκρυψαν πίσω από την πόρτα ενός μισοσκότεινου δωματίου, σ’ ένα κοντινό σπίτι. Οι Βούλγαροι έψαξαν και σ’αυτό το δωμάτιο αλλά δεν την βρήκαν.
 
<br>
===Ο Ιερός Ναός Αγίου Νεκταρίου και τα Ιδρύματα===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Ο Ιερός Ναός Αγίου Νεκταρίου και τα Ιδρύματα===
</div>
Σε μία όμορφη τοποθεσία με πανοραμική θέα σε έναν άλλο λόφο, απέναντι από την Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης, βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Νεκταρίου. Ο Ιερός αυτός Ναός, κτίσθηκε ως εξωκκλήσι το [[1963]], από μία ομάδα πιστών, οι οποίοι ανέλαβαν να φέρουν τη χάρη του Αγίου Νεκταρίου στην πόλη του Σιδηροκάστρου. Το [[1967]] ανακαινίσθηκε από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη, διαμορφώθηκε ο περιβάλλον χώρος και αποτέλεσε τον πυρήνα της ίδρυσης, με πρωτοβουλία και ενέργειες του, του Κέντρου Περίθαλψης Παίδων με χρόνια αναπηρικά προβλήματα του Υπουργείου κοινωνικής Πρόνοιας και του Γηροκομείου, το οποίο συντηρείται με τη φροντίδα των Μοναχών της Ιεράς Μονής Κηρύκου και Ιουλίτης. Στους πρόποδες του λόφου αυτού, παρά το χείμαρρο της Μαϊμούδας, υπήρχε κατά την Τουρκοκρατία η συνοικία των Αράπηδων ή Αράπικα, όπως ονομάζονταν. Μέχρι το [[1960]] περίπου υπήρχε και η περίφημη παραδοσιακή βρύση του Αράπη.
 
<br>
===Το ύψωμα Σωτήρα ή «Τοπ-Μπαΐρ»===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Το ύψωμα Σωτήρα ή «Τοπ-Μπαΐρ»===
</div>
Στη βόρειο-δυτική πλευρά του Σιδηροκάστρου, υψώνεται ένας άλλος λόφος στην κορυφή του οποίου δεσπόζει το εξωκκλήσι του Σωτήρος Χριστού. Το εξωκκλήσι αυτό, κτίσθηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, από τους στρατιώτες του φυλακίου, που υπήρχε στη θέση αυτή, για να τους προστατεύει από τα αδελφοκτόνο πυρά. Στην πλαγιά του υψώματος αυτού και καθ' όλο το μήκος της, από τα δυτικά προς τα ανατολικά, απλώνονται οι συνοικίες της Καλλιθέας (Τσερκέζικα), όπως ονομάζονταν κατά την Τουρκοκρατία και του Βαροσίου. Στο ύψωμα αυτό, βρέθηκαν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα κατά την εκσκαφή των θεμελίων του Α' Δημοτικού Σχολείου και διαφόρων οικιών, τα οποία μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίου Ρωμαϊκού νεκροταφείου. Στο χώρο αυτό υπήρχε πιθανόν, σύμφωνα με τα ευρήματα και ναός Χριστια­νικός ή ειδωλολατρικός. Κατά την Τουρκοκρατία, οι Οθωμανοί είχαν στήσει στην κορυφή του λόφου ένα μεγάλο πυροβόλο, το οποίο έδινε στους Μουσουλμάνους της περιοχής το σύνθημα, για την έναρξη και τη λήξη της νηστείας του «Ραμαζανιού» και «Μπαϊραμιού». Από το πυροβόλο αυτό, το οποίο δεν σίγησε καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας πήρε το όνομα ο λόφος και ονομάσθηκε «Τόπ Μπαϊρ» (Λόφος του Κανονιού). Με το όνομα αυτό αποκαλείται και σήμερα ο λόφος από πολλούς Σιδηροκαστρινούς. Το εξωκκλήσι λειτουργεί μία φορά το χρόνο στις 6 Αυγούστου ανήμερα της γιορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα.
 
<br>
===Η Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Η Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης===
</div>
Στο ίδιο, υπερκείμενο της πόλης του Σιδηροκάστρου ύψωμα, που βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου και Τιμίας Ζώνης, κτίσθηκε το [[1967]] από το Μακαριστό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη, η Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης. Το Μοναστήρι αυτό, αποτελεί ένα κόσμημα για την ακριτική αυτή πόλη και έχει γίνει γνωστό σ' όλη την Ελλάδα, για τα προϊόντα τα οποία παράγονται από τις μοναχές στα εργαστήρια του.
 
Γραμμή 203 ⟶ 231 :
Αριστερά της εισόδου του νέου Ναού, παρά το ιερό βήμα, στον εξωτερικό περίβολο της Μονής, βρίσκεται και ο τάφος του κτήτορα της Ιεράς αυτής Μονής και πνευματικού πατέρα των Μοναχών, Μακαριστού Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη, ο οποίος κοιμήθηκε, αφού αποχαιρέτησε μία προς μία όλες τις Μοναχές, τα ξημερώματα της 8ης Οκτωβρίου του 2001.
 
<br>
===Το εξωκλήσι Απ. Παύλου και οι μαθητικές κατασκηνώσης της Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Το εξωκλήσι Απ. Παύλου και οι μαθητικές κατασκηνώσης της Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου===
</div>
Στο δάσος της πευκόφυτης κοιλάδας, που διαρρέει ο Χείμαρρος της Μαϊμούδας, στα Ανατολικά της πόλης υψώματα, είναι κτισμένο ένα μικρό εξωκκλήσι στην κορυφή ενός λόφου, αφιερωμένο στη μνήμη του Απόστολου των Εθνών Παύλου. Στη μαγευτική αυτή θέση κτίσθηκαν το [[1970]], από το Μακαριστό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη, οι μαθητικές κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου, οι οποίες φιλοξενούν κάθε καλοκαίρι, σε ξεχωριστές περιόδους, αγόρια και κορίτσια από την Επαρχία Σιντικής, αλλά και άλλες περιοχές της χώρας. Τη φροντίδα και επιμέλεια των κατασκηνώσεων αυτών έχουν αναλάβει οι αδελφές της Ιεράς Μονής Κηρύκου και Ιουλίτης και οι Ιερείς της Μητροπόλεως.
 
Για να επισκεφθεί κανείς την τοποθεσία αυτή, μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτοκίνητο, ακολουθώντας το δρόμο που συνεχίζει, μετά την Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης ή με πεζοπορία ακολουθώντας τα πευκόφυτα περιπατητικά μονοπάτια κατά μήκος της κοιλάδας, την οποία διασχίζει ο χείμαρρος της Μαϊμούδας. Ακολουθώντας ο επισκέπτης το δρομολόγιο, το οποίο συνεχίζει μετά την Ιερά Μονή Κηρύκου και Ιουλίτης, θα διέλθει και από την αρχαιολογική περιοχή του Βυζαντινού κάστρου όπου θα έχει τη δυνατότητα, ερευνώντας την περιοχή, να παρατηρήσει τα σημεία και εναπομείναντα ερείπια του παλαιολιθικού οικισμού του κάστρου.
 
<br>
===Το βυζαντινό κάστρο (Ισσάρι)===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Το βυζαντινό κάστρο (Ισσάρι)===
</div>
Το φρούριο Ισσάρι, κτίσμα του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, ύψους 155μ., δεσπόζει ΒΔ. της πόλης. "Δεμίρ Ισσάρ" στα τούρκικα σημαίνει «Σιδερένιο κάστρο». Από την πανοραμική θέση του κάστρου, μπορεί ο επισκέπτης να παρατηρήσει όλη την πόλη και ένα μεγάλο μέρος του Σερραϊκού κάμπου, με τον ποταμό Στρυμόνα και τη λίμνη της Κερκίνης, να θαυμάσει το ηλιοβασίλεμα και την υπέροχη κοιλάδα του ποταμού Κρουσοβίτη.
 
<br>
===Το ιστορικό Ηρώο της πόλης===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Το ιστορικό Ηρώο της πόλης===
</div>
Όπως κάθε πόλη έτσι και το Σιδηρόκαστρο, για να τιμήσει τα τέκνα του, που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, ανήγειρε σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης το [[1920]] και λίγα χρόνια μετά τη Βουλγαρική κατοχή του [[1917]], ένα μεγαλοπρεπές ηρώο στον πευκόφυτο λόφο στο κέντρο της πόλης. Η ηρεμία του τοπίου και το θρόισμα της πευκοβελόνας δημιουργούσαν μία κατανυκτική και άκρως συγκινητική ατμόσφαιρα, ωσάν οι ψυχές των ηρώων να υπερίπταντο την ώρα που ο τελετάρχης σε κάθε επιμνημόσυνο δέηση, πρόσταζε την «ενός λεπτού σιγή» και η μπάντα του Δήμου παιάνιζε τον εθνικό ύμνο.
 
Γραμμή 229 ⟶ 266 :
Το [[1998]] η Δημοτική αρχή υπό τη Δήμαρχο Βασιλική Χατζηαγγέλου, μετά από πρόταση του Μακαριστού Μητροπολίτη Ιωάννη, αποφάσισε να κτίσει στο χώρο του προαυλίου του Ορφανοτροφείου, στη θέση όπου υπήρχε η ασβεσταριά, οστεοφυλάκιο, προκειμένου να μεταφερθούν τα οστά των σφαγιασθέντων το [[1913]]. Μετά και τη διαμόρφωση της πλατείας Πολυζωϊδη, το Ηρώο της πόλης βρήκε το φυσικό του χώρο και στήθηκε σε περίοπτη θέση στο χώρο της θυσίας των Σιδηροκαστρινών, πάνω από το οστεοφυλάκιο, μαζί με τις προτομές του Μητροπολίτη Κωνσταντίνου Ασημιάδη και του Σιδηροκαστρινού ήρωα Αντισυνταγματάρχη Κατσάνη Γεωργίου, ο οποίος ως Διοικητής της 33 Μοίρας καταδρομών της Κύπρου, έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά την Τουρκική εισβολή το [[1974]], στο ύψωμα του Αγίου Ιλαρίωνα, δίπλα από την Κερύνεια.
 
<br>
===Ο Κεντρικός λόφος και το τουριστικό περίπτερο===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Ο Κεντρικός λόφος και το τουριστικό περίπτερο===
</div>
Στο κέντρο της σημερινής πόλης, ο λόφος, στον οποίο ήταν κτισμένο το Δημοτικό περίπτερο, έχει κι αυτός τη δική του ιστορία. Η θέα από τη βεράντα του περιπτέρου αυτού ήταν πανοραμική.
 
Γραμμή 239 ⟶ 279 :
Από το [[1922]], λίγα χρόνια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την απελευθέρωση της περιοχής από τον Τουρκικό και Βουλγαρικό ζυγό ο λόφος αυτός, αποτελούσε τον ιερό χώρο τιμής των ηρώων της πόλης μέχρι το 1962, που απερίσκεπτα κατεδαφίσθηκε το ηρώο που στήθηκε προς τιμή τους, για να κτισθεί το Δημοτικό Τουριστικό Περίπτερο. Λίγα χρόνια αργότερα, ένα μεγάλο τμήμα του λόφου αυτού οικοπεδοποιήθηκε βάναυσα από τις επόμενες Δημοτικές αρχές, με αποτέλεσμα να χάσει τη ρομαντική του ομορφιά, την οποία διατηρούσε μέχρι το [[1970]].
 
<br>
===Οι καταρράκτες, τα σπήλαια και οι γέφυρες της κοιλάδας του Κρουσοβίτη===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Οι καταρράκτες, τα σπήλαια και οι γέφυρες της κοιλάδας του Κρουσοβίτη===
</div>
Ο ποταμός Κρουσοβίτης ή Αχλαδίτης, ο οποίος έχει τις πηγές του στην περιοχή του Αχλαδοχωρίου ή Κρουσόβου, όπως ονομάζονταν το χωριό κατά την Τουρκοκρατία, διασχίζει το Σιδηρόκαστρο από τα βορειοανατολικά προς τα νοτιοδυτικά και συνιστά έναν από τους παραποτάμους του Στρυμόνα. Κατά μήκος της διαδρομής του ποταμού αυτού από το Αχλαδοχώρι μέχρι το Σιδηρόκαστρο, σχηματίζεται μία όμορφη κοιλάδα με πλατάνια και πλούσια βλάστηση. Την κοιλάδα αυτή σε αρκετά σημεία κατά μήκος της, την γεφυρώνουν θολωτές και με πολύ μεράκι κατασκευασμένες πέτρινες γέφυρες, οι περισσότερες των οποίων όμως, ανατινάχθηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και ευτυχώς, που μέχρι σήμερα δεν έχουν ανακατασκευασθεί.
 
Γραμμή 251 ⟶ 294 :
Κατά μήκος της κοιλάδας του ποταμού Κρουσοβίτη, υπάρχουν επίσης σημαντικά σπήλαια, τα οποία είναι υπό εξερεύνηση.
 
<br>
===Άλλα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής===
 
<div style="font-size: 80%;">
===Άλλα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής===
</div>
*Ο υδροβιότοπος της λίμνης Κερκίνης που δημιουργήθηκε από τεχνητή ανθρώπινη παρέμβαση στον Στρυμόνα ποταμό και έχει να παρουσιάσει πάρα πολλές ομορφιές και αξιοθέατα. Αποτελεί το φυσικό βόρειο σύνορο της χώρας μας με τη Βουλγαρία και είναι υγροβιότοπος από τους σπάνιους, προστατευμένους από τη διεθνή [[Σύμβαση Ραμσάρ]]. Ξεχωρίζει, γιατί είναι από τους πλουσιότερους στην Ελλάδα υγρότοπους από ορνιθολογική άποψη με περισσότερα από 300 είδη πουλιών.
 
Γραμμή 264 ⟶ 310 :
 
*Tο χιονοδρομικό κέντρο στο Λαϊλιά, από τα καλύτερα της B. Eλλάδας, έχει τη δυνατότητα να φιλοξενεί όλο το χρόνο μεγάλο αριθμό επισκεπτών, οι οποίοι θέλουν να απολαύσουν τα χειμερινά σπορ αλλά και τις φυσικές ομορφιές.
 
<br>
 
==Βιβλιογραφία - Αναφορές==
Γραμμή 274 ⟶ 322 :
*Προφορική μαρτυρία: Παρίσης Αδάμ, 23-9-2005.
*Ιστοσελίδα "Αθήνα 2004" (www.athens2004.com)
 
<br>
 
==Εξωτερικές συνδέσεις==