Στη βόρειο-δυτική πλευρά του Σιδηροκάστρου, υψώνεται ένας άλλος λόφος στην κορυφή του οποίου δεσπόζει το εξωκκλήσιεξωκλήσι του Σωτήρος Χριστού. Το εξωκκλήσιεξωκλήσι αυτό, κτίσθηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, από τους στρατιώτες του φυλακίου, που υπήρχε στη θέση αυτή, για να τους προστατεύει από τα αδελφοκτόνοαδελφοκτόνα πυρά. Στην πλαγιά του υψώματος αυτού και καθ' όλο το μήκος της, από τα δυτικά προς τα ανατολικά, απλώνονται οι συνοικίες της Καλλιθέας (Τσερκέζικα), όπως ονομάζονταν κατά την Τουρκοκρατία και του Βαροσίου. Στο ύψωμα αυτό, βρέθηκαν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα κατά την εκσκαφή των θεμελίων του Α' Δημοτικού Σχολείου και διαφόρων οικιών, τα οποία μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίου Ρωμαϊκού νεκροταφείου. Στο χώρο αυτό υπήρχε πιθανόν, σύμφωνα με τα ευρήματα και ναός ΧριστιανικόςΧριστιανικός ή ειδωλολατρικός. Κατά την Τουρκοκρατία, οι Οθωμανοί είχαν στήσει στην κορυφή του λόφου ένα μεγάλο πυροβόλο, το οποίο έδινε στους Μουσουλμάνους της περιοχής το σύνθημα, για την έναρξη και τη λήξη της νηστείας του «Ραμαζανιού» και «Μπαϊραμιού». Από το πυροβόλο αυτό, το οποίο δεν σίγησε καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας πήρε το όνομα ο λόφος και ονομάσθηκε «Τόπ Μπαϊρ» (Λόφος του Κανονιού). Με το όνομα αυτό αποκαλείται και σήμερα ο λόφος από πολλούς Σιδηροκαστρινούς. Το εξωκκλήσιεξωκλήσι λειτουργεί μία φορά το χρόνο στις 6 Αυγούστου ανήμερα της γιορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα.
