Ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων πρώτα μελετήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.<ref>Computer Security Archives Project, University of California, Davis [http://seclab.cs.ucdavis.edu/projects/history/]</ref> Η πρώτη σχετική δημοσίευση, από την Ομάδα Εργασίας του Συμβουλίου Αμυντικής Επιστήμης του [[Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ|υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ]], εξέτασε το πρόβλημα της χρήσης υπολογιστών εξ αποστάσεως (μέσω τερματικών). Προηγουμένως, η πρόσβαση στους υπολογιστικούς πόρους προϋπέθετε την φυσική παρουσία και πρόσβαση του χρήστη ή του διαχειριστή στον [[κεντρικός υπολογιστής|κεντρικό υπολογιστή]]. Η προσέγγιση στη λύση των προβλημάτων ασφάλειας μέχρι τότε βασιζόταν στην φυσική απομόνωση και προστασία του κεντρικού υπολογιστή καθώς και στον έλεγχο πρόσβασης σε αυτόν.<ref>Security Controls for Computer Systems: Report of Defense Science Board Task Force on Computer Security, W. Ware, 1970 [http://seclab.cs.ucdavis.edu/projects/history/papers/ware70.pdf]</ref> Ένα από τα συμπεράσματα στην αναφορά της Ομάδας Εργασίας ήταν ότι ο χρήστης δεν θα έπρεπε να δημιουργήσει το δικό του κωδικό πρόσβασης, μια πρόταση που ποτέ δεν υιοθετήθηκε ευρέως.<ref>W. Ware, σελίδες 31-32</ref> Άλλες καινοτομέςκαινοτόμες ιδέες που εκφράστηκαν στην ανάλυση είχαν μεγαλύτερη απήχηση. Για παράδειγμα, αναγνωρίστηκε από τους ερευνητές η αρχή της ισορροπίας μεταξύ της ευκολίας της δουλειάς του χρήστη και της προστασίας των πληροφοριών, και σήμερα έχει καταλήξει θεμέλιος λίθος στη δημιουργία πολιτικών ασφάλειας.