Παλαϊκή γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Παλαϊκή γλώσσα''' είναι μία από τις [[Γλώσσες της Ανατολίας|γλώσσες]] της [[Εποχή του Χαλκού|Εποχής του Χαλκού]] της Β. [[Ανατολία]]ς και ομιλείτο στην ΒΔ ζώνη της πολιτισμικής επικράτειας των [[Χετταίοι|Χιττιτών]]{{fn|1}}. Ομοιάζει με την [[Χιττιτική γλώσσα]] και έγινε γνωστή χάρη σε λιγοστές πινακίδες της [[2η χιλιετία π.Χ.|2ης χιλιετίας Π.Κ.Ε.]], που ανακαλύφθηκαν στo Μπογιάζκιοϊ (Bogazköy), την αρχαία [[Χαττούσα]] το [[1905]]. Η ακαδημαϊκή έρευνα υποδεικνύει ότι η γλώσσα ήταν ήδη [[εξαφανισμένη γλώσσα|εξαφανισμένη]] την περίοδο που γραφτηκαν οι πινακίδες. Το όνομα της γλώσσας προέρχεται από την πολή Παλά (Palā), στην περιοχή της [[Παφλαγονία]]ς των κλασικών χρόνων και φαίνεται πως χρησιμοποιείτο σε λειτουργίες του θεού Ζιμπάρβα (Zibarwa){{fn|2}}. Υποδείχθηκε ως ανεξάρτητη [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα]] από τον Εμί Φορρέ (Emil Forrer){{fn|3}}