Ματιέ Κερεκού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Mathieu Kérékou 2006Feb10.JPG|thumb|O Ματιέ Κερέκου.]]
Ο '''Ματιέ Κερέκου''' (Mathieu Kérékou), γνωστός επίσης ως '''Αχμέτ Κερέκου''' είναι πολιτικός από
== Βιογραφία==
Γραμμή 12:
Στις [[26 Οκτωβρίου]] του [[1972]] κατέλαβε την εξουσία με [[πραξικόπημα]] και έθεσε τέλος σε μια κυβέρνηση στην οποία εναλλάσσονταν στην εξουσία τρία μέλη της Τριανδρίας (Προεδρικό Συμβούλιο). Ο Μαγκά νωρίτερα τη χρονιά εκείνη είχε παραδώσει την εξουσία στον [[Ζιστέν Αχομαντεγκμπέ-Τομετέν]]<ref>Samuel Decalo, "Benin: First of the New Democracies", in ''Political Reform in Francophone Africa'' (1997), ed. Clark and Gardinier.</ref>
Στα δύο πρώτα χρόνια διακυβέρνησής του, ο Κερέκου εξέφρασε εθνικιστικές τάσεις και φάνηκε αποφασισμένος να μην υιοθετήσει ξένες για τη χώρα του ιδεολογίες, όπως ο κομμουνισμός, ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός. Ωστόσο, ο ίδιος υιοθέτησε το μαρξισμό-λενινισμό στις [[30 Νοεμβρίου]] του [[1975]].<ref>Victor T. Le Vine, ''Politics in Francophone Africa'' (2004), page 145.</ref> Η χώρα μετονομάστηκε σε λαϊκή δημοκρατία και κρατικοποιήθηκαν οι τράπεζες και η βιομηχανία πετρελαίου. Μοναδικό κόμμα ήταν το Επαναστατικό Λαϊκό Κόμμα
Με την υιοθέτηση του [[μαρξισμός|μαρξισμού]], ο Κερέκου θέλησε να λάβει την υποστήριξη των αριστεριστών της χώρας<ref >Chris Allen, "'Goodbye to All That': The Short and Sad Story of Socialism in Benin", in ''Marxism's Retreat from Africa'', ed. Arnold Hughes.</ref>
Γραμμή 25:
==Εκλογή στην προεδρία 1996==
Στις εκλογές του Μαρτίου του [[1996]] ο Κερέκου κατήλθε ξανά ως υποψήφιος και έλαβε περισσότερες ψήφους από τον Σογκλό. Στο δεύτερο γύρο αναδείχθηκε νικητής με 52,5% των ψήφων, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τον ίδιο είχαν υποστηρίξει και ο 3ος και 4ος του πρώτου γύρου, [[Αντριέν Ουνγκμπετζί]] και [[Μπρούνο Αμουσού]], αντίστοιχα. Ο Κερέκου υποστηρίχθηκε σθεναρά από ψηφοφόρους προερχόμενους από το Βορρά<ref>[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C01EEDD1F39F935A35750C0A960958260 "World News Briefs; Benin Presidential Vote Heads for a Runoff"], ''The New York Times'', 6 Μαρτίου 1996.</ref> αλλά βελτίωσε τις επιδόσεις του και στο Νότο. Το Συνταγματικό Δικαστήριο επικύρωσε τα αποτελέσματα και δε δέχτηκε την έφεση του αντιπάλου του, Σογκλό, ο οποίος επικαλέστηκε νοθεία.<ref>[http://www.britannica.com/eb/article-9113740 Benin, Year in Review: 1996], Britannica.com.</ref> Κατά την ορκωμοσία του, ο Κερέκου παρέλειψε μία αναφορά στα πνεύματα των προγόνων
==Αμφιλεγόμενη επανεκλογή, 2001==
Το Μάρτιο του 2001 ο Κερέκου επανεξελέγη για μία ακόμη πεντατή θητεία, υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες. Στον πρώτο γύρο έλαβε 45,4% των ψήφων. Ο Σογκλό, που είχε έρθει δεύτερος και ο πρόεδρος της Βουλής, Ουνγκμπεντζί, που είχε έρθει τρίτος, αρνήθηκαν να αναμετρηθούν με τον Κερέκου στο δεύτερο γύρο, επικαλούμενοι παρατυπίες. Έτσι, ο 4ος του πρώτου γύρου, Αμουσού, αναμετρήθηκε στον τελικό γύρο μαζί του και η νίκη για τον Κερέκου ήταν συντριπτική, με 83,6% των ψήφων.<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/1263931.stm "Benin 'day of mourning'"], BBC News, 6 Απριλίου 2001.</ref> Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η αμερικανική βιομηχανία [[Τιτάν]] είχε δώσει μίζα ύψους πάνω από 2 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για τη χρηματοδότηση της εκστρατείας του Κερέκου για την επανεκλογή του.<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/4310331.stm "US company admits Benin bribery"], BBC News, 2 Μαρτίου 2005.</ref>
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης συνεχούς θητείας του στο προεδρικό αξίωμα, ο Κερέκου ακολούθησε γενικά φιλελεύθερη πολιτική. Την ίδια περίοδο
Η θητεία του Κερέκου έληξε τα μεσάνυχτα, στις [[6 Απριλίου]] του 2006. Τον διαδέχθηκε στην προεδρία ο νικητής των εκλογών εκείνης της χρονιάς, [[Γιαγί Μπονί]].
Γραμμή 40:
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1933|Κερεκου]]
[[Κατηγορία:Πολιτικοί
[[Κατηγορία:Πραξικοπηματίες|Κερεκου]]
|