Μονή Ομπλού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Μονή Ομπλού''', βρίσκεται στο Νομό [[Αχαΐα|Αχαΐας]] και είναι χτισμένη στο όρος, που σήμερα αποκαλείται Ομπλός. Αποτελεί μια από τις ιστορικότερες Μονές της σύγχρονης Ελλάδος, η οποία εμφανίζεται εμπλεκόμενη, σε κάθε σημαντική ιστορική στιγμή της. Η Μονή κατά την εποχή της [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] αποτέλεσε σημαντικό πόλο έλξης για πολλούς μοναχούς της περιοχής, συμμετείχε ενεργά και καταστράφηκε για τη συμμετοχή της κατά τη διάρκεια των απελευθερωτικών αγώνων, ενώ σήμερα αριθμεί μόλις 8 μοναχούς.

 

 

Στη λύση του προβλήματος συνέβαλε σημαντικά ο καθηγητής Ανδριώτης που σε άρθρο του το 1972 στα «''Ελληνικά''» υποστήριξε, πως στη λέξη οπλή (το νύχι του ζώου ή ανθρώπου, ίχνος ποδαριού, το μονοπάτι, όπως και στην Κύπρον Ομπλή) βρίσκεται πιθανώς η ρίζα της ονομασίας ''Ομπλός''. Εξού και το όνομα έχει σχέση με μονοπάτι σε δασώδη έκταση, πέρασμα ζώων και ανθρώπων. Η Μονή έχει καταστραφεί από όλους τους κατακτητές που πέρασαν απο την περιοχή (Τούρκοι, Ενετοί, Γερμανοί) και έχει προσφέρει σημαντικά σε όλες τις επαναστάσεις και τους απελευθερωτικούς αγώνες του Ελληνικού Έθνους. Το [[1581]] έγινε ''Σταυροπηγιακή'' Μονή και το [[1896]] ενσωματώθηκε και έγινε μετόχι της η Μονή του ''Αγίου Κωνσταντίνου''. Το Μοναστήρι, έχει εμβαδό περίπου 1800 τ.μ. και το καθολικό της είναι αφιερωμένο στα [[Εισόδια της Θεοτόκου]], ενώ υπάρχει και εσωτερικό παρεκλήσι προς τιμήν του [[Άγιος Χαράλαμπος|Αγ. Χαραλάμπους]].