Φιλίπ Πεταίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: wa:Philippe Pétain |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
| ιδιότητα = στρατηγός, <br />πρωθυπουργός της [[Γαλλία|Γαλλίας]]<br />αρχηγός του [[Κράτος του Βισσύ|Κράτους του Βισσύ]]
}}
Ο '''Ανρί Φιλίπ Πεταίν''' (''Henri-Philippe Pétain'') ([[24 Απριλίου]] [[1856]]-[[23 Ιουλίου]] [[1951]]) ήταν Γάλλος στρατηγός και πολιτικός, ήρωας του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]] και πρωθυπουργός της [[Γαλλία|Γαλλίας]] κατά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], αμφιλεγόμενος κυρίως για την συνθηκολόγηση του με την [[Ναζιστική Γερμανία]] μετά την οποία έγινε αρχηγός του [[
Ο Πεταίν ήταν γιός αγροτών και από μικρός έχασε την μητέρα του. Το [[1876]] ξεκίνησε τις σπουδές του στο Collège Saint-Bertin όπου δίδασκε ένας θείος του. Εκεί εντυπωσιάστηκε από ένα τοπικό τάγμα πεζικού και αποφάσισε να γίνει στρατιωτικός. Συνέχισε τις σπουδές του σε ανώτερο κολλέγιο και το [[1878]] αποφοίτησε ως ανθυπολογαγός από την Στρατιωτική σχολή του [[Σαιν Συρ]]. Υπηρέτησε ενεργά για δέκα χρόνια και μετά φοίτησε στην Σχολή Πολέμου, όπου επέστρεψε αρκετές φορές για να διδάξει. Η διδασκαλία του στην Σχολή Πολέμου του απέφερε επαίνους και προαγωγές.
Γραμμή 20:
Το [[1925]] πήγε στο [[Μαρόκο]] για την καταστολή μιας επανάστασης, και έπειτα αποστρατεύτηκε. Συνέχισε να υπηρετεί ως Στρατάρχης της Γαλλίας και Επιθεωρητής Αεράμυνας, και το [[1939]] διορίστηκε πρέσβης στην [[Ισπανία]].
Το [[1940]] ανακλήθηκε στην Γαλλία, όπου οι ισχυρές οχυρώσεις αυτή την φορά αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και ο Γερμανικός στρατός προέλαυνε, και διορίστηκε αντιπρόεδρος. Στις [[15 Ιουνίου]] [[1940]] έγινε πρόεδρος και υπέγραψε ανακωχή με τους Γερμανούς. Εκ νέου επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης με έδρα το [[Βισύ]], συνεργάστηκε με τους Γερμανούς σε όλη την διάρκεια της κατοχής. Μετά την συμμαχική απόβαση στην Γαλλία, το [[1944]]
Μετά το τέλος του Πολέμου παραπέμφθηκε σε Στρατοδικείο, όπου και δικάστηκε για προδοσία και συνεργασία με τον εχθρό. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι η ανακωχή ήταν ο μόνος τρόπος να σωθεί η Γαλλία<ref>Ρεϊμόν Καρτιέ, ''Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου'', εκδ. Πάπυρος, Αθήνα, 1964</ref>. Το [[1945]], σε ηλικία 89 ετών, καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση από τον Πρόεδρο [[Σαρλ ντε Γκωλ]], σε αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταφέρθηκε στην φυλακή του Ιλ ντ' Ιε (Île d'Yeu), όπου, ύστερα από λίγο διάστημα, έπαθε άνοια και χρειαζόταν συνεχή παρακολούθηση και φροντίδα. Πέθανε στην φυλακή στις [[23 Ιουλίου]] του [[1951]] και τάφηκε εκεί. Έχει προταθεί η ανακομιδή του λειψάνου του στο [[Βερντέν]], ωστόσο μέχρι τώρα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Μέχρι σήμερα, στην Γαλλία, ο όρος "πεταινισμός" (Pétainisme) αναφέρεται σε απολυταρχική και αντιδραστική, παραδοσιοκρατική και θρησκευόμενη ιδεολογία.
==Πηγές άρθρου==
* Pendergast Tom, ''World War I biographies'', Gale Group, ISBN 0-7876-5477-9
<references/>
[[Κατηγορία:Γάλλοι πολιτικοί|Πεταίν]]
| |||