Κοιλάδα του Ρουρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''κοιλάδα του Ρουρ''' ή και '''περιοχή του Ρουρ''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] ''Ruhrgebiet'') είναι ένα [[Γερμανία|γερμανικό]] [[πληθυσμός|πληθυσμιακό]] κέντρο στο ομόσπονδο κρατίδιο της [[Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία|Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας]]. Με περίπου 5,3 εκατομμύρια πληθυσμό είναι η πέμπτη κατά σειρά περισσότερο πυκνοκατοικημένη περιοχή της [[Ευρώπη|Ευρώπης]] μετά την [[Île-de-France]], τη [[Μόσχα]], τη [[Μείζων Περιοχή του Λονδίνου|ΜείζωνΜείζονα Περιοχή του Λονδίνου]] και την [[Κωνσταντινούπολη]]. Αποτελείται κυρίως από διάφορες ανεξάρτητες μεγαλουπόλεις, οι οποίες ιστορικά αναπτύχθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που σήμερα συνορεύουν μεταξύ τους και ''de facto'' είναιαποτελούν μια, ενιαία, [[πόλη]]. Οι κύριες πόλεις της κοιλάδας του Ρουρ επέτυχανπέτυχαν την σημερινή τους επέκταση και δομή με την βιομηχανοποίηση του [[19ος αιώνας|19ου]] και [[20ος αιώνας|20ου αιώνα]].

Άλλες ονομασίες για την περιοχή είναι ''Revier'' (περιοχή) και ''Ruhrpott'' (με βάση το ''Pütt'', που θα πει ορυχείο, βλ. [[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] ''pit''). Εδώ και λίγα χόνια χρησιμοποιείται, πιο σπάνια, και η ονομασία ''Ruhrstadt''.

Ένα χαρακτηριστικό της κοιλάδας του Ρουρ είναι ότι οι άνθρωποι συχνά ταυτίζονται περισσότερο με τη συνοικία τους και ολόκληρη την κοιλάδα του Ρουρ απ' ό,τι με την πόλη όπου ζουν. Ιστορικά ο πληθυσμός κατατάσσεται σε [[Ρηνανοί|Ρηνανούς]] και [[Βεστφαλοί|Βεστφαλούς]]. Η ιστορική αυτή κατάταξη, εντούτοις, δεν παίζει κανέναν ρόλο στην καθημερινή ζωή των περισσότερων κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι αισθάνονται ''Ruhrgebietler'' (από την περιοχή του Ρουρ).

Μέχρι το [[1850]] δημιουργήθηκαν κοντά στα 300 ορυχεία. Πριν ακόμη εξαντληθεί ο άνθρακας κατά μήκος του ποταμού [[Ρουρ]], ιδρύθηκαν πιο βόρεια νέες εγκαταστάσεις εξόρυξης άνθρακα. Έτσι, η τοπική μεταλλουργία αναπτύχθηκε προχωρώντας από τον νότο προς το βορρά της περιοχής, από τον ποταμό [[Ρουρ]] στονως τον [[Έμσερ]], φτάνοντας τελικά ως τον [[Λίππε]]. Βάσει δημοσιευμάτων του Δρ. Ρόλαντ Γκίντερ (''Prof. Dr. Roland Günter''), υπήρξαν συνολικά περίπου 3.200 ορυχεία στην κοιλάδα του Ρουρ.

Με την οικονομική ανάπτυξη αυξήθηκε και η εποίκηση της περιοχής, με αποτέλεσμα πολλά χωριά της περιοχής να εξελιχθούν σε μεγαλουπόλεις. Έτσι η κοιλάδα του Ρουρ κατά τον 19ο και 20ο αιώνα από αραιοκατοικημένη αγροτική περιοχή μεταμορφώθηκε στο μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Ευρώπης.

Από την κρίση του άνθρακα (το [[1958]] και μετάεντεύθεν), η κοιλάδα του Ρουρ βρίσκεται σε φάση δομικής αλλαγής, η οποία διαρκεί μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικό της φάσης αυτής είναι οι μεγάλες δυσκολίες οικονομικήςοικονομικών ρύθμισηςρυθμίσεων. Ακόμη και μέσω ανάλογων επιχορηγήσεων η δομική αλλαγή δεν μπόρεσε να αποτραπεί. Η εξόρυξη άνθρακα και η χαλυβουργία, βασικές βιομηχανίες της κοιλάδας του Ρουρ, εξαφανίζονται με τον καιρό: σε όλη την περιοχή εξακολουθούν σήμερα να λειτουργούν μονάχα έξι ανθρακωρυχεία και τρεις εγκαταστάσεις επεξεργασίας κοκκωκ. Η εξόρυξη πραγματοποιείται μονάχα στην άκρη της κοιλάδας του Ρουρ, κυρίως στην περιοχή του ποταμού [[Λίππε]], αλλά και δυτικά του [[Ρήνος|Ρήνου]]. Μεταξύ του [[1980]] και του [[2002]] χάθηκαν έτσι περίπου 500.000 θέσεις εργασίας στον τομέα παραγωγής, ενώ δημιουργήθηκαν 300.000 νέες θέσεις στον τομέα υπηρεσιών.