Νατζβάιλερ-Στρούτχοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Οι Ναζί δημιούργησαν, στην περιοχή που επονομάζεται Στρούτχοφ (Struthof), όπου λειτουργούσε ομώνυμο μικρό ξενοδοχείο, στις [[21 Απριλίου]] του [[1941]] το κεντρικό στρατόπεδο. Κατά την διάρκεια λειτουργίας του το στρατόπεδο απέκτησε περίπου 70 "παραρτήματα", με το πρώτο να ιδρύεται στην περιοχή του Ομπερνέ (Obernai), κοντά στο κεντρικό στρατόπεδο, στις [[12 Δεκεμβρίου]] [[1942]]<ref>[http://www.struthof.fr/fr/le-kl-natzweiler/introduction-a-lhistoire-du-camp Επίσημη ιστοσελίδα για το Στρατόπεδο (γαλλικά)]</ref>.
Η πρώτη ομάδα κρατουμένων, περίπου 300 άτομα, όλα με γερμανική υπηκοότητα, έφθασε εκεί την 1η Μαου 1942 και επειδή οι εγκαταστάσεις δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί, τους εγκατέστησαν στο παλαιό κτίσμα του ξενοδοχείου. Προοδευτικά ο αριθμός των κρατουμένων που απέστελλε η RSHA αυξανόταν και περί τα τέλη του 1942 στο στρατόπεδο υπήρχαν ήδη 2.000 κρατούμενοι. Η πλειοψηφία των κρατουμένων αυτών ήταν πολιτικοί και η σύλληψή τους ήταν αποτέλεσμα του διατάγματος [[Νύκτα και Ομίχλη]] (Nacht und Nebel), που είχε εκδώσει ο [[Χίτλερ]] στις [[7 Δεκεμβρίου]] [[1941]] για την εξάλειψη των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος σε όλες τις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες. Υπήρχαν, επίσης, και κρατούμενοι [[Ρομά]] καθώς και [[Ομοφυλόφιλος|ομοφυλόφιλοι]].
Η εταιρεία "Deutsche Erd-und Steinwerke GmbH" (Γερμανική εταιρεία χωματουργικών και εξορυκτικών εργασιών), πρόγραμμα της οποίας υλοποιούσε ο Σπέερ διαπίστωσε, ωστόσο, ότι η εξόρυξη γρανίτη από την περιοχή είχε αυξημένο κόστος κι έτσι η πλειονότητα των κρατουμένων στράφηκε σε δραστηριότητες σχετικές με την πολεμική βιομηχανία: Το καλοκαίρι του [[1943]] κατασκευάσθηκαν στους χώρους εξόρυξης καταλύματα μέσα στα οποία οι κρατούμενοι επιθεωρούσαν και επισκεύαζαν κινητήρες των αεροσκαφών "Γιούνγκερς" (Jungers). Παράλληλα, ορισμένες από τις εγκαταστάσεις μεταφέρθηκαν στις στοές εξόρυξης, ώστε να είναι απρόσβλητες από τις εναέριες επιδρομές των Συμμάχων. Οι δραστηριότητες αυτές επεκτάθηκαν το [[1944]], οπότε η γερμανική βιομηχανία στράφηκε εξ ολοκλήρου στην πολεμική παραγωγή. Το στρατόπεδο απέκτησε περισσότερα παραρτήματα, κυρίως στο έδαφος του ίδιου του Ράιχ, στην περιοχή της [[Βάδη-Βυρτεμβέργη|Βάδης-Βυρτεμβέργης]], όπως αυτό στο Νέκαρελτς (Neckarelz), όπου οι πολύπλοκες στοές σε ένα εγκαταλειμμένο ορυχείο [[Γύψος|γύψου]] μετατράπηκαν σε εργοστάσιο κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών της [[DaimlerChrysler|Ντάιμλερ-Μπεντς]], μετακομίζοντας από το [[Βερολίνο]] για την αποφυγή καταστροφών από τους βομβαρδισμούς που υφίστατο η πόλη. Κάτι ανάλογο έγινε και στο Λέονμπεργκ (Leonberg), κοντά στην [[Στουτγκάρδη]], όπου μια εγκαταλειμμένη στοά του υπόγειου σιδηροδρόμου τέθηκε στην διάθεση της εταιρείας κατασκευής αεροσκαφών Μέσερσμιτ (Messerschmidt). Την άνοιξη του 1944 απασχολούνταν εκεί περίπου 1.500 κρατούμενοι του Νατζβάιλερ, ενώ περί τα τέλη του ίδιου έτους ο αριθμός τους είχε φθάσει τους 3.000<ref>[http://www.holocaustresearchproject.org/othercamps/natzweiler.html Ερευνητικό πρόγραμμα για το Ολοκαύτωμα]</ref>.
Το 1944, επίσης, δημιουργείται, μεταξύ άλλων, και το παράρτημα του
Υπολογίζεται ότι συνολικά ο αριθμός των κρατουμένων στα παραρτήματα του στρατοπέδου φθάνει (Οκτώβριος 1944) τους 19.000. Στο κύριο στρατόπεδο ο αριθμός αυτός κυμαίνεται μεταξύ 8.000 και 9.000. Οι περισσότεροι κρατούμενοι που μεταφέρθηκαν στο κύριο στρατόπεδο το 1944 ήσαν μέλη της γαλλικής αντίστασης, η πλειοψηφία των οποίων θανατώνονταν αμέσως. Για το σκοπό αυτό το στρατόπεδο είχε αποκτήσει, ήδη από τον Αύγουστο του 1943, θάλαμο αερίων. Διασώθηκε, μάλιστα, και σχετικό έγγραφο των [[SS]] - πράγμα σπάνιο, γιατί όλες αυτού του τύπου οι κατασκευές γίνονταν με προφορικές και όχι γραπτές εντολές, για να μην υπάρχουν ίχνη σε περίπτωση έρευνας. Το έγγραφο αυτό, υπό τη μορφή τιμολογίου κόστους 236,08 μάρκων, απεστάλη στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, το οποίο τελούσε υπό γερμανική διεύθυνση. Ο καθηγητής [[Ανατομία|Ανατομίας]] Άουγκουστ Χίρτ (August Hirt) επιθυμούσε την δημιουργία μιας συλλογής οστών για το εργαστήριο του Πανεπιστημίου. Για το σκοπό αυτό μεταφέρθηκαν 130 άτομα, στην πλειονότητά τους [[Εβραίοι]] από το [[Στρατόπεδο εξόντωσης Άουσβιτς}Άουσβιτς]], θανατώθηκαν και αποτεφρώθηκαν στο Νατζβάιλερ. Ο επίσης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ότο Μπίκενμπαχ (Otto Bickenbach) διεξήγαγε πειράματα στον θάλαμο αερίων του Νατζβάιλερ, για την κατασκευή αντιδότου σε δηλητηριάσεις από το αέριο [[φωσγένιο]]<ref>[http://www.holocaustresearchproject.org/othercamps/natzweiler.html Ερευνητικό πρόγραμμα για το Ολοκαύτωμα, ό.π.]</ref>. Εδώ, ως "πειραματόζωα" χρησιμοποιήθηκαν [[Ρομά]].
Συνολικά, υπολογίζεται ότι από το Στρατόπεδο και τα παραρτήματά του πέρασαν 52.000 κρατούμενοι, περισσότεροι από τους μισούς βρήκαν τον θάνατο εκεί είτε λόγω άμεσης εξόντωσης είτε λόγω των πολύ σκληρών συνθηκών κράτησης και, κυρίως, εργασίας.
==Διοίκηση, προσωπικό==
Χρονολογικά, Διοικητές του Στρατοπέδου χρημάτισαν οι εξής:
* Χανς Χιέτιχ (Hans Huettig): 1942
* Έγκον Τσιλλ (Egon Zill): 1942-1943
* Φρίντριχ Χάρτγιενστάιν (Friedrich Hartjenstein): 1944 Στη δίκη που ακολούθησε καταδικάστηκε σε θάνατο, απεβίωσε όμως πριν την εκτέλεση της ποινής.
* Γιόζεφ Κράμερ (Josef Kramer): 1944
* Χάινριχ Σβαρτς (Heinrich Schwarz): 1945
Όλοι είχαν υπηρετήσει σε ποικίλα στρατόπεδα τόσο συγκέντρωσης όσο και εξόντωσης.
Σημαίνοντα μέλη των [[SS] που υπηρέτησαν στο Στρατόπεδο, ήσαν, επίσης, οι:
* Δρ Μάξ Μπλάνκε (Dr Max Blancke): Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Νταχάου, Μπούχενβαλντ και Μάζντανεκ
* Δε Φραντς φον Μπόντμαν (Dr Franz von Bodmann): Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Μάζντανεκ και Άουσβιτς * Άρνολντ Μπρέντλερ (Arnold Brendler): Υπηρέτησε στο Μάζντανεκ
* Χέρμαν Κάμπε (Hermann Campe): Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Ζάξενχάουζεν και Νταχάου
* Χέρμπερτ Ντίλμαν (Herbert Dillmann): Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Μαουτχάουζεν και Γκρος Ρόζεν
* Δρ Χανς Άιζελε (Dr Hans Eisele): Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Μαουτχάουζεν, Μοπύχενβαλντ και Νταχάου
* Δρ Χέρμπερτ Γκρέφ (Dr Herbert Graeff): Υπηρέτησε στο Μάζντανεκ
* Δρ Ότο Χάιντλ (Dr Otto Heidl): Υπηρέτησε στο Άουσβιτς
* Φραντς Γιόχαν Χόφμαν (Franz Johann Hoffmann):: Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Νταχάου και Άουσβιτς
* Δρ Ρίχαρντ Κρίγκερ (Dr Richard Krieger): Υπηρέτησε στα Στρατόπεδα Μαουτχάουζεν, Μπέργκεν-Μπέλσεν, Άουσβιτς, Ζαξενχάουζεν και Νταχάου.
Στη δίκη που ακολούθησε την απελευθέρωση του Στρατοπέδου, εμφανίσθηκαν επίσης (και καταδικάστηκαν, αντίστοιχα), οι:
* Φραντς Μπεργκ (Franz Berg): Θάνατος (εκτελέσθηκε)
* Κουρτ Γκάινγκλινγκ (Kurt Geigling): 10ετής κάθειρξη
* Γιόζεφ Μουτ (Josef Muth): 15ετής κάθειρξη
* Πέτερ Στράουμπ (Peter Straub): Θάνατος (εκτελέσθηκε)
* Μάγκνους Βόχνερ (Magnus Wochner): 10ετής κάθειρξη
==Σημερινή εικόνα==
==Παραπομπές==
| |||